Wyniki wyszukiwania

…skorzystali z okazji, przejęli media za bezcen, a odpowiedzialni za likwidowanie komunistycznego koncernu RSW „Prasa Książka Ruch” Polacy, w tym członek komisji likwidacyjnej Donald Tusk, zadowolili się poklepaniem…

Z pajacami można się spotkać, pouśmiechać, a nawet poklepać ich po plecach lub trzepnąć w czuprynę, jak czyni to czasem niejaki Juncker. I koniec. Mają to, na co zasłużyli. I ani grama więcej.

Typowego politykierskiego cwaniactwa w rodzaju – tego poklepał, do tamtej się uśmiechnął, tu zatańczył, tam kopnął piłkę. Trzaskowski sprawia wrażenie akademickiego sztywniaka.

…sprawczą jedności regionu Europy Środkowej, zdemolowaną przez Ewe Kopacz we wrześniu 2015 roku, poprzez odwrócenie się bez słowa wyjaśnienia od wszystkich i głosowanie z tymi, którzy zdecydowali się ją poklepać…

CZYTAJ TAKŻE: Naga fanka wbiegła na boisko i prosiła, by piłkarz poklepał ją po pupie (WIDEO) Życie Krotoszyna, MACRO…

Trump mógł PAD poklepać po policzku i pociągnąć za nos — ciągnął swoje kpiarskie żarty Roman Giertych. W końcu próbował być poważny.

Spokojnie by ją sprzedali za uścisk Timmermansa lub poklepanie z Verhofstadtem Guyem. Respektują dyrektywę Tuska, że polskość to nienormalność.

Pamiętamy tę sytuację z poklepaniem tłumaczki czy jakieś wirusy erotyczne, które przypadkowo weszły na jego telefon czy inny sprzęt elektroniczny. (…) A dzisiaj ten pan jest z rekomendacji pana przewodniczącego…

Z Tuskiem było im dobrze, bo się go poklepało po ramieniu, dało nagrodę Waltera Rathenau i te relacje były inne. To odzwierciedla stosunek Niemiec do Polski. CZYTAJ TAKŻE: NASZ WYWIAD.

Chyba chciała, bym poklepał ją po pośladkach — stwierdził w rozmowie z telegraaf.nl piłkarz Rijnsburgse. Okazało się, że jest to fanka miejscowej drużyny z grupy „Hard Core Rijnsburg Boys”.

To, że oni się spotkają, wygłoszą piękne przemówienia i poklepią się po plecach, to jest bardzo miłe, ale za mało. Ale będą też rozmowy w cztery oczy. To nie ma znaczenia?…

Potrafił tylko gadać i gromadzić wokół siebie miernoty, potrzebujące każdego dnia poklepania przez równego im w próżności szefa.

Marzeniem byłby dla nich taki Donald Tusk, który za poklepanie po plecach zrobiłby wszystko, ale tak nie jest.

Obecny system blokuje podejmowanie ryzykownych decyzji, urzędnik ma świadomość, że jak się nie uda, to go wyrzucą z pracy, a jak się uda, to nikt mu nie podziękuje, najwyżej go ktoś poklepie po plecach…

Tym bardziej że potem koledzy pochwalą i poklepią po plecach. Ten stan rzeczy jest oczywiście żenujący i wywołuje w Komisji Europejskiej dużą wesołość, a nawet kpiny.

I odpowiedział, że chyba tylko na tym, że Donald Tusk zostałby „poklepany po plecach” lub przedłuży się jego kadencja, albo inny polityk dostanie jakąś międzynarodową nagrodę.

Ów demokrata go przyjął, poklepał, opowiedział parę komunałów, a potem pomachał na pożegnanie.

Felietonista tygodnika „wSieci” i portalu Stefczyk.info przypomina, że również wcześniej polscy politycy mogli liczyć ze strony Baracka Obamy „co najwyżej na protekcjonalne poklepanie po plecach”.

Pierwsza skończyła się pełnym sukcesem – wszak wszyscy muszą pamiętać poklepanie ówczesnego polskiego premiera przez Władimira Władimirowicza.

Kiedy rozmawiał z wiernymi po mszy w katedrze rzymskokatolickiej w Łucku, młody mężczyzna poklepał go po ramieniu ręką, w której trzymał jajko.