Wyniki wyszukiwania

…Celebryci szokują. Wielu dziennikarzy, być może nawet bezwiednie, uczestniczy w hodowli lemingów.

Bo przecież Owsiak był już wtedy celebrytą pełną gębą, namaszczonym przez towarzystwo z Al. Przyjaciół na duchowego przewodnika dzieciaków.

Nie można nie docenić świadectw włoskich sportowców, którzy w czasie kolejnej wojny liberalnych elit z Jezusem, pokazują, że nawet w przypadku bycia zamożnym celebrytą można czuć pokorę.

Chwalić się, że „dobrze nas piszą” mogą tylko głęboko zakompleksione celebryty. Więcej na Fronda.pl KL…

Chamski celebryta ma trochę racji.

Marzenie - stać się celebrytą – czyli być znanym z tego, że jest się znanym. Pół biedy, gdy taki celebruje samego siebie. Gorzej, gdy chce pouczać otoczenie.

To kolejny głos zblazowanego celebryty, wyborcy Platformy Obywatelskiej, który rozczarował się partią matką i zamanifestował publicznie swoje żale.

Po wieloletnim sprzedawaniu widzom chłamu skłócony duet dziennikarz-celebryta i legendarna wydawca zamierza ponownie wrócić do misji robienia prawdziwej telewizji informacyjnej.

Najbardziej przykre i gorszące jest to, że pierwszym krytykującym był celebryta i skandalista Janusz Palikot, do którego w chwilę później dołączył katolicki ksiądz, osoba duchowna, dyrektor katolickiej…

Wesołkowaty pseudo-dziennikarz, pierwszoligowy funkcjonariusz prorządowej propagandy, celebryta z rozrywkowych programów zakochany w samym sobie.

Przestępcy nie grasują, pedofile nie molestują, rodzice nie katują, celebryci przestali się rozwodzić.

…Celebryta śliczny? Feministka walcząca (sic!) o ... dom publiczny? Narkoman z pedofilem?... Sodoma z Gomorą... Czy ten świat zwariował? Przecież to jest ... chore...

Akurat ci dwaj celebryci są przesiąknięci dogmatami poprawności politycznej i lewicowymi "wynalazkami".

W zamyśle twórców podręcznika ma to być celebryta, ktoś sławny w danym momencie. (...)…

Problem zaczyna się wtedy, gdy celebryci ze swoimi dziecinnymi analizami stają się autorytetami w sprawach publicznych i ich poglądy stają się centralnym punktem narracji poważnego tygodnika.

Spory celebrytów z kolorówkami zostawmy na boku, bo tam chodzi o pieniądze, to relacja „B to B” (biznes robi tabloid, żywiąc się celebrytą, biznes robi celebryta, promując się dzięki temu, a potem wygrywając…

Zapewne tak były rozchwytywane, że Miejska Biblioteka ze skromnego budżetu musiała się szarpnąć na podwójny zakup każdej z lektur autorstwa dziennikarza-celebryty. Okey, idziemy dalej.

Równocześnie dziennikarski celebryta znajduje łatwe usprawiedliwienia dla nadużyć obecnej władzy. Nawet służb specjalnych.

Na przykład tajnych dokumentów portu lotniczego z przeznaczeniem dla firmy oszusta zatrudniającego syna głównego celebryty kraju.

Dziś, w czasach kryzysu autorytetów, trudno wymarzyć sobie większy prezent niż żarliwie wierzący celebryta czy odnoszący sukcesy piłkarz. I „oni” o tym dobrze wiedzą.