Na koniec - przy wszystkich zaletach i wadach filmu, przy wszystkich pretensjach i zachwytach nad „Smoleńskiem”, Antoniemu Krauzemu trzeba oddać wielki szacunek za to, co zrobił przy pracy wokół filmu. Mniej i bardziej korzystne zbiegi okoliczności i zwroty akcji sprawiły, że premiera filmu, sporo opóźniona w porównaniu do pierwotnych założeń, odbyła się w bardzo uroczystej atmosferze, w obecności prezydenta, premiera, ministrów, wielu ważnych osób.

Warto jednak przypomnieć (co w dobie chaotycznej debaty publicznej może jednak umknąć), że państwowa oprawa premiery nie oznaczała państwowego wsparcia dla filmu. Nie zapominajmy, że został on zrobiony niemalże w podziemiu, co dobrze oddaje rysunek nakreślony swojego czasu przez Andrzeja Krauzego.

„Smoleńsk” powstawał niemal bez żadnego - poza społecznym, oddolnym - wsparcia, co widać było w skromnym budżecie filmu, w przedłużających się zdjęciach i niekończących się pracach nad efektami specjalnymi i montażem. Dziś na pracę Antoniego Krauzego patrzymy z innych pozycji, bogatsi o pewną wiedzę i doświadczenia. Nie zapominajmy, że droga do powstania tego filmu była pełna trudności i problemów.

I dopiero z tej perspektywy można całościowo ocenić „Smoleńsk” - to film dobry, choć nie rewelacyjny. Przejmujący i dający do myślenia, ale pozostawiający niedosyt. Pełny, a zarazem niedokończony i wołający o uwagi. Tak czy inaczej to bardzo ważne dzieło - przed Krauzem należy pochylić się z wielkim szacunkiem za to, co zrobił w ostatnich miesiącach.

CZYTAJ TAKŻE:

„Smoleńsk”. Był potencjał na polskiego „JFK”. Film broni się na wielu płaszczyznach. RECENZJA

„Smoleńsk” - głośne wołanie o prawdę! Antoni Krauze obnażył kulisy manipulacji, którymi media i politycy faszerowali Polaków przez lata

Dramat „recenzentów” „Smoleńska”! Nie widzieli filmu, a muszą na niego napluć. Nie da się? Jak to się się nie da!?

Piotr Zaremba we „wSieci”: Niech film „Smoleńsk” wstrząśnie Polską! „Zagląda za kulisy wielkiej polityki, ale upomina się też o pamięć”