Drukujesz tylko jedną stronę artykułu. Aby wydrukować wszystkie strony, kliknij w przycisk "Drukuj" znajdujący się na początku artykułu.

Nie będzie jednak szczegółowych wyników w zakresie szacowania liczby głosów nieważnych w danych rejonach kraju z powodu zbyt małej liczby badanych okręgów

— ocenili.

Dr Jarosław Flis mówił jednak, że możemy oszacować, jak bardzo „efekt książeczki” wpłynął na rozkład nieważnych głosów w zależności od wielkości miasta.

Proporcje między liczbami nieważnymi i głosami wielokrzyżykowymi są takie same w miastach na prawach powiatu (gdzie jest jedna karta do głosowania mniej) i innych - nie miało to znaczenia dla przesunięcia sposobu reagowania wyborców na „książeczkę”.

Rekordowy głos nieważny spośród analizowanych komisji to 50 krzyżyków w środku

— podkreślał dr hab. Haman.

Naukowcy nie chcieli odnosić się do zarzutu fałszowania głosów. Dr Gendźwiłł podkreślał przy tym, że hipoteza o masowym fałszerstwie musiałaby być oparta o dopisywanie więcej niż jednego dodatkowego krzyżyka (na to bowiem wskazują dane).

Nikt z nas nie będzie twierdził, że fałszerstw nie ma - one odbywają się na poziomie konkretnych okręgów i komisji i to zwykle na wyborach niższego rzędu - wójtów, radnych. Nasz materiał uprawnia nas do mówienia tego, jakie były powody nieważności głosów. Trudno jest powiedzieć, jakie były wzorce fałszerstw

— ocenił.

Eksperci podkreślali, że bezpośrednim celem ich pracy nie była kwestia oceny wyborów pod kątem potwierdzenia lub zaprzeczenia ewentualnych fałszerstw wyborczych. Jak dodawali, potrzebne są ku temu dalsze i bardziej szczegółowe badania.

Dr Tomasz Żukowski podkreślał, że to zaledwie pierwszy etap badań, które należałoby potwierdzić, kontynuować i rozszerzać. Socjolog zwracał uwagę na inną rzecz.

Co skłoniło co najmniej pół miliona osób, które stawiały krzyżyk na każdej karcie, bądź rezygnowały w trakcie - po kilku kartach - i „nie dotrwali do końca”?

— zastanawiał się Żukowski.

CIĄG DALSZY NA NASTĘPNEJ STRONIE.

Strona 3 z 4