Druga bitwa o Mosul
Długo oczekiwana ofensywa armii irackiej na Mosul zapowiedziana w orędziu premiera Hajdara al-Abadiego rozpoczęła się nad ranem 17 października 2016. Zreorganizowana armia iracka wspomagana przez międzynarodową koalicję CJTF (Combined Joint Task Force) złożoną z 60 krajów [vi] pod przewodnictwem Stanów Zjednoczonych od grudnia 2015 roku odzyskała inicjatywę i stopniowo wypierała ISIL z zajętych terenów. Po odbiciu z rąk ISIL miasta Faludża 26 czerwca 2016 zniknęło zagrożenie dla Bagdadu i rozpoczęły się przygotowania do odbicia Mosulu. Przed rozpoczęciem ofensywy na Mosul irackie siły lotnicze w dniu 9 lipca 2016 r. drogą desantu powietrznego opanowały bazę lotniczą w miejscowości Kajara położonej 60 km na południe od Mosulu. Baza ta stała się centrum dowodzenia dla sił CJTF podczas bitwy o Mosul.
Ofensywa prowadzona była przez połączone siły armii irackiej, policji i jednostek antyterrorystycznych, milicji szyickich (PMU) i sunnickich oraz wojsk kurdyjskich – peszmergów. Wg CNN naziemne siły koalicyjne liczyły 108 500 tysięcy żołnierzy. Wsparcie powietrzne zapewniała międzynarodowa koalicja CJTF. Siły islamistów liczyły około 20 tys. żołnierzy, lecz ze względu na walki w innych rejonach w Mosulu w chwili rozpoczęcia ofensywy pozostało od 8 do 9 tysięcy bojowników.
W dniu rozpoczęcia ofensywy w Mosulu pozostawało nadal 1,5 mln mieszkańców. W trakcie walk z miasta uciekło 580 tys. mieszkańców [5].
Druga bitwa o Mosul rozpoczęła się od walki o wschodnią część miasta – położoną na wschód od Tygrysu. Mimo ogromnej przewagi wojsk irackich i koalicyjnych dopiero po trwających ponad 3 miesiące walkach w dniu 24 stycznia 2017 premier Iraku al-Abadi oficjalnie mógł zakomunikować o całkowitym wyzwoleniu wschodniego Mosulu spod panowania ISIL. Po kilku tygodniach przerwy w dniu 19 lutego 2017 rozpoczęła się bitwa o odzyskanie zachodniego Mosulu.
Tylko od lutego do połowy maja z zachodniego Mosulu uciekło 419 tys. mieszkańców, ale w połowie maja na terenie opanowanym przez ISIL żyło jeszcze około 400 tys. mieszkańców. Los tych ludzi budzi przerażenie, gdyż są oni wykorzystywani jako żywe tarcze dla bojowników ISIL. Próba ucieczki jest traktowana jako próba pozbawienia bojowników ISIL przysługującej im ochrony i karana jest śmiercią. Na ulicach publicznie rozstrzeliwuje się ludzi bez względu na płeć i wiek za „zdradę” polegającą na próbie ucieczki z miasta. Wąskie uliczki starego miasta, zakładane przez ISIL miny pułapki i liczne „car bombs”, tj. samochody wypełnione materiałami wybuchowymi kierowane przez samobójców w kierunku żołnierzy irackich, wszystkie te okoliczności sprawiły, że oddziały irackie mimo liczebnej przewagi i wsparcia powietrznego posuwają się bardzo powoli.
W dniu 3 czerwca pod panowaniem ISIL pozostawały jedynie dwie dzielnice zachodniego Mosulu o łącznej powierzchni około 3 km2. Szacuje się, że na tym terenie przebywało około 100 tys. ludności cywilnej i od 500 do 1000 bojowników ISIL. Z powodu niezwykłej zaciętości walk zniszczenia zachodniego Mosulu są znacznie większe niż wschodniego. Same tylko siły powietrzne koalicji wykonały na terenie zachodniego Mosulu ponad 26 tys. uderzeń lotniczych [6], a siły lądowe dla minimalizowania własnych strat stosują w mieście ciężką artylerię. Całe dzielnice obrócone więc zostały w ruiny. Ludność cywilna przechodzi gehennę nie mając żywności i wody i nie mogąc uciekać pod groźbą zamordowania za próbę ucieczki. Druga bitwa o Mosul dobiega jednak końca. Tych kilkuset bojowników ISIL, którzy postanowili zginąć w gruzach Mosulu, będzie stawiać opór jeszcze przez kilka lub kilkanaście dni, lecz ostatecznie cały zachodni Mosul zostanie wyzwolony.
Drukujesz tylko jedną stronę artykułu. Aby wydrukować wszystkie strony, kliknij w przycisk "Drukuj" znajdujący się na początku artykułu.
Druga bitwa o Mosul
Długo oczekiwana ofensywa armii irackiej na Mosul zapowiedziana w orędziu premiera Hajdara al-Abadiego rozpoczęła się nad ranem 17 października 2016. Zreorganizowana armia iracka wspomagana przez międzynarodową koalicję CJTF (Combined Joint Task Force) złożoną z 60 krajów [vi] pod przewodnictwem Stanów Zjednoczonych od grudnia 2015 roku odzyskała inicjatywę i stopniowo wypierała ISIL z zajętych terenów. Po odbiciu z rąk ISIL miasta Faludża 26 czerwca 2016 zniknęło zagrożenie dla Bagdadu i rozpoczęły się przygotowania do odbicia Mosulu. Przed rozpoczęciem ofensywy na Mosul irackie siły lotnicze w dniu 9 lipca 2016 r. drogą desantu powietrznego opanowały bazę lotniczą w miejscowości Kajara położonej 60 km na południe od Mosulu. Baza ta stała się centrum dowodzenia dla sił CJTF podczas bitwy o Mosul.
Ofensywa prowadzona była przez połączone siły armii irackiej, policji i jednostek antyterrorystycznych, milicji szyickich (PMU) i sunnickich oraz wojsk kurdyjskich – peszmergów. Wg CNN naziemne siły koalicyjne liczyły 108 500 tysięcy żołnierzy. Wsparcie powietrzne zapewniała międzynarodowa koalicja CJTF. Siły islamistów liczyły około 20 tys. żołnierzy, lecz ze względu na walki w innych rejonach w Mosulu w chwili rozpoczęcia ofensywy pozostało od 8 do 9 tysięcy bojowników.
W dniu rozpoczęcia ofensywy w Mosulu pozostawało nadal 1,5 mln mieszkańców. W trakcie walk z miasta uciekło 580 tys. mieszkańców [5].
Druga bitwa o Mosul rozpoczęła się od walki o wschodnią część miasta – położoną na wschód od Tygrysu. Mimo ogromnej przewagi wojsk irackich i koalicyjnych dopiero po trwających ponad 3 miesiące walkach w dniu 24 stycznia 2017 premier Iraku al-Abadi oficjalnie mógł zakomunikować o całkowitym wyzwoleniu wschodniego Mosulu spod panowania ISIL. Po kilku tygodniach przerwy w dniu 19 lutego 2017 rozpoczęła się bitwa o odzyskanie zachodniego Mosulu.
Tylko od lutego do połowy maja z zachodniego Mosulu uciekło 419 tys. mieszkańców, ale w połowie maja na terenie opanowanym przez ISIL żyło jeszcze około 400 tys. mieszkańców. Los tych ludzi budzi przerażenie, gdyż są oni wykorzystywani jako żywe tarcze dla bojowników ISIL. Próba ucieczki jest traktowana jako próba pozbawienia bojowników ISIL przysługującej im ochrony i karana jest śmiercią. Na ulicach publicznie rozstrzeliwuje się ludzi bez względu na płeć i wiek za „zdradę” polegającą na próbie ucieczki z miasta. Wąskie uliczki starego miasta, zakładane przez ISIL miny pułapki i liczne „car bombs”, tj. samochody wypełnione materiałami wybuchowymi kierowane przez samobójców w kierunku żołnierzy irackich, wszystkie te okoliczności sprawiły, że oddziały irackie mimo liczebnej przewagi i wsparcia powietrznego posuwają się bardzo powoli.
W dniu 3 czerwca pod panowaniem ISIL pozostawały jedynie dwie dzielnice zachodniego Mosulu o łącznej powierzchni około 3 km2. Szacuje się, że na tym terenie przebywało około 100 tys. ludności cywilnej i od 500 do 1000 bojowników ISIL. Z powodu niezwykłej zaciętości walk zniszczenia zachodniego Mosulu są znacznie większe niż wschodniego. Same tylko siły powietrzne koalicji wykonały na terenie zachodniego Mosulu ponad 26 tys. uderzeń lotniczych [6], a siły lądowe dla minimalizowania własnych strat stosują w mieście ciężką artylerię. Całe dzielnice obrócone więc zostały w ruiny. Ludność cywilna przechodzi gehennę nie mając żywności i wody i nie mogąc uciekać pod groźbą zamordowania za próbę ucieczki. Druga bitwa o Mosul dobiega jednak końca. Tych kilkuset bojowników ISIL, którzy postanowili zginąć w gruzach Mosulu, będzie stawiać opór jeszcze przez kilka lub kilkanaście dni, lecz ostatecznie cały zachodni Mosul zostanie wyzwolony.
Strona 2 z 5
Publikacja dostępna na stronie: https://wpolityce.pl/swiat/344605-prof-witakowski-trzecia-bitwa-o-mosul-od-jej-rezultatow-zalezy-przyszlosc-stosunkow-cywilizacji-europejskiej-i-muzulmanskiej?strona=2
