Świat jest dziś skrajnie niebezpieczny. Tu nie ma miejsca eksperymenty. Wybierzmy odpowiedzialnie i zagłosujmy w referendum!

To była skrajnie zmanipulowana kampania! Nigdy wcześniej nie padło tak wiele podłych kłamstw, a poziom histerii nakręcanej przez opozycję i sprzyjające jej media przekroczył wszelkie granice wytrzymałości. Wielu z pewnością uległo tym socjotechnicznym sztuczkom. Czas więc spojrzeć na wszystko z dystansu i oddzielić emocje od faktów. Bo te wybory naprawdę są kluczowe. Podejmujemy decyzje o tym, czy będziemy mieli prawo do zachowania wolności i niezależności czy też rozszarpią nas destrukcyjne ideologie i przywódczy amok Zachodu. Stoimy w obliczu dwóch wojen, światowych napięć i potężnej operacji zmiany struktury Unii Europejskiej. Tu nie ma miejsca na pomyłkę! Trzeba stawiać na bezpieczeństwo i mądrze rozumiany interes narodowy.

Niemcy i Francja próbują właśnie w kosmicznym tempie przyspieszyć proces zdominowania Unii Europejskiej, przeobrażenia jej w superpaństwo poprzez zmianę traktatów i podporządkowania sobie innych krajów wspólnoty. Już dziś widać, z jaką butą traktowana jest Polska, gdy wyłamuje się z podległości, broniąc własnego interesu. Użyto przeciwko nam wszelkich narzędzi: gigantyczne kary narzucane przez TSUE, blokada należnych nam środków unijnych, pręgież rezolucji w Parlamencie Europejskim. Teraz wisi nad nami kolejna, skrajnie niebezpieczna decyzja Brukseli: przymus przyjmowania tysięcy nielegalnych migrantów z Afryki. Odmowa będzie nas słono kosztować: po 20 tysięcy euro za każdego nieprzyjętego człowieka. Tu nie ma sentymentów. Unijni decydenci chcą nas sprowadzić do roli kraju podporządkowanego, pozbawionego własnego ośrodka decyzyjnego, wykonującego posłusznie oczekiwania centrali i stanowiącego zaplecze usługowo-handlowe dla bogatych krajów Zachodu. Widzieliśmy to już za rządów PO-PSL. Jedna rozmowa telefoniczna Donalda Tuska z Angelą Merkel sprawiły, że zbagatelizował 2 mln podpisów wnioskujących o rozpisanie referendum na temat wieku emerytalnego. Sprzeciw obywateli nie miał dla Tuska najmniejszego znaczenia. Przedłużył obowiązek pracy do 67. roku życia.

Długa lista grzechów PO

Choćby nie wiadomo jak bardzo politycy opozycji ujadali na PiS, choćby kłamstwa zalewały przestrzeń publiczną, choćby lewicowo-liberalne media wprowadzały swoich odbiorców w histerię, przekonując że nie ma demokracji, wolności, praw obywatelskich i nie wiadomo czego jeszcze, twarde fakty są oczywiste. Wystarczy się rozejrzeć i przypomnieć, czego zdołaliśmy uniknąć dzięki zmianie władzy w 2015 roku.

Plan demoralizacji polskiej szkoły był już gotowy, a UE napierała, by jak najszybciej wdrożyć jej ideologiczne wzorce. Zmuszono rodziców, by pomimo niechęci, posłały do pierwszych klas już sześciolatki. Podniesiono wiek emerytalny. Nie było żadnego realnego programu społecznego. Ponad 2 mln Polaków żyło w skrajnej biedzie, w tym aż 700 tys. dzieci. Głodowe emerytury sprawiały, że seniorzy musieli często wybierać pomiędzy zakupem leków i żywności. Nie reagowano na wielkie afery pozbawiające Polaków majątku: Amber Gold czy afera reprywatyzacyjna. Polska pozbawiona była w zasadzie samodzielności decyzyjnej. Rozszarpana pomiędzy wpływami Brukseli, Berlina i Moskwy, prowadziła politykę podległości. Bezpieczeństwo kraju zostało kompletnie osłabione: likwidowano posterunki policji, jednostki Straży Granicznej, jednostki Wojska Polskiego. Redukowano liczebność armii, wbrew sprzeciwowi generałów i przestano inwestować w obronność. Pozbywano się spółek strategicznych i wyprzedano majątek narodowy za blisko 60 mld zł. Próbowano doprowadzić LOT do upadłości. Polityka historyczna była zgodna z tym, czego oczekiwali Niemcy i Rosjanie – mieliśmy się wstydzić swojej przeszłości, przyjąć współodpowiedzialność za Holocaust i uchodzić za lekkoduchów zdolnych jedynie „wymachiwać szabelką”. Jakże smuty to obraz. Długo by wyliczać…

Nowa wizja silnej, bezpiecznej Polski

Od 8 lat wszystko to zaczęło się wreszcie zmieniać. Przywrócono pamięć bohaterom, odzyskano dobre imię Polski, zaczęto pisać prawdziwą historię Polski, przywracać Polakom dumę narodową i godność w codziennym życiu. Obniżono wiek emerytalny, wprowadzono realne podwyżki rent i emerytur, programy społeczne w poważny sposób dofinansowały rodziny z dziećmi. Głos Polski na arenie międzynarodowej zaczął na reszcie wybrzmiewać. Interes narodowy i dobro państwa postawione zostały daleko przed nakazami zewnętrznymi. Zaczęliśmy wchodzić w realny dialog międzynarodowy i stawiać własne warunki, dbając o to, co jest nieprzekraczalne. Polityka wzmacniania bezpieczeństwa, rozpoczęta jeszcze na długo przed napaścią Rosji na Ukrainę, okazała się działaniem przewidującym i słusznym. Także brak zgody na unijną ideologię multikulturowości sprawia, że jesteśmy dziś wskazywani przez ludzi z całego świata, jako kraj bezpieczny i dobry do życia.

Czyja będzie Polska?

Wybór, jaki podejmiemy 15 października jest absolutnie kluczowy. O zmianę władzy walczą zawzięcie rozmaite środowiska zagraniczne i krajowe. Niemcy nie chcą silnej, rozwijającej się gospodarczo, samodzielnej, stawiającej warunki Polski. Stąd to ogromne wsparcie dla Donalda Tuska, wysłanego do Polski z misją odsunięcia PiS od władzy. Opozycja ma też wsparcie rozmaitych grup medialnych, biznesowych i lobbystycznych, które tylko czekają, aż będą mogły wrócić do starych, przećwiczonych i intratnych dla nich układów. Warto więc pamiętać, że interes części partii opozycyjnych nie jest tożsamy z interesem Polski i dobrze pojętym interesem ogółu obywateli.

Kluczowe referendum

Gdyby Koalicja Obywatelska naprawdę szanowała demokrację, wolność obywateli i ich konstytucyjne prawa, ani przez chwilę nie namawiałaby do zbojkotowania referendum! Postawa Donalda Tuska, który „uroczyście unieważnił referendum”, jednoznacznie wskazuje na to, jak będzie traktować wolę obywateli, jeśli zdoła wrócić do władzy.

Pytania referendalne są kluczowe dla bezpieczeństwa Polski i dla bezpieczeństwa naszych rodzin! Odrzucenie własnego prawa do zabrania głosu w tych sprawach jest nie tylko brakiem roztropności, ale wręcz głupotą. Każda z podniesionych w nim spraw jest realnym i bardzo bliskim zagrożeniem. Jeśli jednak zabierze w nim głos połowa uprawnionych do głosowania obywateli, będzie miało – na mocy Konstytucji – moc wiążącą dla wszystkich późniejszych rządów! Pewnie z tego wynika ten sprzeciw Tuska i publikacje w tzw. „wolnych mediach”, instruujące „jak odmówić udziału w referendum”. Czy w tych „aktach prowolnościowych” może chodzić o dobro obywateli? Jak można mówić o wolności i demokracji, namawiając jednocześnie do wyborczego samokneblowania? Przecież gołym okiem widać, że to skrajna manipulacja!

Zbyt niebezpiecznie, by się mylić

Zdystansujmy się więc do perfidnych socjotechnicznych sztuczek. Pomyślmy na spokojnie o własnej przyszłości, bezpieczeństwie, możliwościach rozwojowych i rzeczywistym stanie naszej codzienności. Miejmy świadomość, w jakim momencie jest dziś reszta świata. Mamy dwie wojny, nawoływania do globalnego dżihadu, aktywizowanie się napięć arabsko-żydowskich w Europie, brutalne zamieszki i zamachy, kolejną falę potężnej nielegalnej migracji z Afryki i rozedrganych decydentów UE, którzy chcą nam ich wcisnąć najszybciej, jak to możliwe. Tutaj nie ma miejsca na pomyłki i eksperymenty. Na szali jest Polska! Wybierzmy więc odpowiedzialnie i mądrze!

PS. A po lekturze histerycznej odezwy „Gazety Wyborczej”, dla której panowanie bolszewików było chyba idyllą wobec rządów PiS i która przekonuje, że „możliwa jest Polska, w której zwyciężymy, złoczyńców rozliczymy – i się pojednamy”, przypomina mi się wiersz śp. Jarosława Marka Rymkiewicza, napisany 19 kwietnia 2010 roku. O tej wielkiej narodowej tragedii w Smoleńsku, o tym jak Donald Tusk i jego rząd płaszczyli się w swojej bezsilności przed Rosją, także należy pamiętać, wybierając przyszłość Polski.

Ojczyzna jest w potrzebie – to znaczy: łajdacy

Znów wzięli się do swojej odwiecznej tu pracy

Polska – mówią – i owszem to nawet rzecz miła

Ale wprzód niech przeprosi tych których skrzywdziła

Polska – mówią – wspaniale lecz trzeba po trochu

Ją ucywilizować – niech klęczy na grochu

Niech zmądrzeje niech zmieni swoje obyczaje

Bo z tymi moherami to się żyć nie daje

I znowu są dwie Polski – są jej dwa oblicza

Jakub Jasiński wstaje z książki Mickiewicza

Polska go nie pytała czy ma chęć umierać

A on wiedział – że tego nie wolno wybierać

Dwie Polski – ta o której wiedzieli prorocy

I ta którą w objęcia bierze car północy

Dwie Polski – jedna chce się podobać na świecie

I ta druga – ta którą wiozą na lawecie

Ta w naszą krew jak w sztandar królewski ubrana

Naszych najświętszych przodków tajemnicza rana

Powiedzą że to patos – tu trzeba patosu

Ja tu mówię o sprawie odwiecznego losu

Co zrobicie? – pytają nas teraz przodkowie

I nikt na to pytanie za nas nie odpowie

To co nas podzieliło – to się już nie sklei

Nie można oddać Polski w ręce jej złodziei

Którzy chcą ją nam ukraść i odsprzedać światu

Jarosławie! Pan jeszcze coś jest winien Bratu!

Dokąd idziecie? Z Polską co się będzie działo?

O to nas teraz pyta to spalone ciało

I jest tak że Pan musi coś zrobić w tej sprawie

Niech się Pan trzyma – Drogi Panie Jarosławie

CZYTAJ TAKŻE:

— Marzena Nykiel: Niemcy potrzebują Tuska do szkodliwej dla Polski przebudowy UE. Jego partia nie upomni się o suwerenność i interes narodowy

— Wojna w Izraelu odbije się na Europie. Manifestacje islamistów w Berlinie to mocny sygnał. Polska stawiająca na bezpieczeństwo ma rację!

— Rozgrywa się ostatnia bitwa o kształt Europy. Dotyczy nie tylko nielegalnych migrantów, ale prawa do narodowej suwerenności państw UE