„Jestem z Gdańska, byłem przyjacielem Pawła Adamowicza, więc trudno mi lekceważyć sygnały” – mówi Donald Tusk w wywiadzie dla „Polityki”, opowiadając o poczuciu zagrożenia, które ma towarzyszyć mu na co dzień.

CZYTAJ RÓWNIEŻ: PIĘĆ WNIOSKÓW nt. najnowszego sondażu. Czy Tusk został zatrzymany? „Brzmi coraz mniej „europejsko”, coraz bardziej podwórkowo”

Tusk udzielił wywiadu Jerzemu Baczyńskiemu z „Polityki”. Były szef Rady Europejskiej pytany był o to, czy obawia się ewentualnej napaści:

Oczywiście, że się obawiam. Czarna propaganda mediów publicznych, nakierowana na mnie, musi wzbudzać u wielu osób agresję

– przekonuje Tusk.

CZYTAJ RÓWNIEŻ: Jeśli potrzebuje, Tusk powinien dostać najmocniejszą ochronę. Ale wolne media nie mają prawa włączać wobec niego taryfy ulgowej. To byłby koniec demokracji

Porównanie do Adamowicza

Lider Platformy Obywatelskiej, mówiąc o rzekomym zagrożeniu, przypomniał, że znał Pawła Adamowicza.

Jestem z Gdańska, byłem przyjacielem Pawła Adamowicza, więc trudno mi lekceważyć sygnały, które właściwie każdego dnia docierają do mnie, do mojej rodziny, do moich przyjaciół samorządowców

– twierdzi Donald Tusk.

„Mam jednego oponenta - PiS”

Będę trzymał kciuki za Szymona Hołownię i za PSL, chciałbym, żeby byli jak najsilniejsi; mam jednego oponenta – PiS - powiedział Donald Tusk. Dodał, że będzie otwarty na wszystkie demokratyczne środowiska.

W wywiadzie Tusk był pytany o wpływ jego powrotu do Polski na sytuację opozycji oraz o taktykę polityczną do wyborów. Mówił w tym kontekście, że będzie otwarty na współpracę z demokratycznymi środowiskami.

Na pewno za Szymona Hołownię i za PSL będę trzymał kciuki. Chciałbym, żeby byli jak najsilniejsi, naprawdę, ja mam jednego oponenta, jednego konkurenta – PiS. Będę otwarty na każdą formułę współpracy, ale rozumiem też i szanuję potrzebę budowania odrębnych nurtów, które idą w podobnym kierunku. Nie będę się narzucał, będę otwarty na wszystkie demokratyczne środowiska

—zapewnił Tusk.

Był dalej pytany, jakie są niezbędne warunki, żeby wygrać z PiS.

Każdy po stronie opozycji ma jakąś rolę do odegrania (…) nikt nikogo nie powinien upokarzać, narzucać się, każdy powinien wykonać swoją pracę. Dwuznaczny flirt z PiS i ostry konflikt wewnętrzny mogą spowodować, że zabraknie skutecznego partnera na lewicy, choć mam nadzieję, że nie powtórzy się historia z 2015 roku

—powiedział lider PO.

Pytany był, czy myśli o wspólnych listach, czy raczej o blokach i koalicjach.

Ostatnio Szymon Hołownia dość dowcipnie zauważył, że mój powrót nie oznacza, że on mi usiądzie na kolanach. Niniejszym oświadczam, że miejsce na moich kolanach jest zarezerwowane dla wnucząt i nikt więcej się nie zmieści. Jesteśmy w stałym kontakcie z liderami ugrupowań demokratycznych. Mam duże zaufanie do ich poczucia odpowiedzialności i instynktu samozachowawczego. Wybierzemy wspólnie optymalny wariant wyborczy

—oświadczył były premier.

Program Tuska

Tusk na pytanie o program polityczny wymienić cztery główne aspekty.

Po pierwsze – odsunięcie PiS od władzy to program pozytywny, konkretny i skomplikowany. Dotyczy fundamentów państwa demokratycznego i praworządnego. Przygotowane są już, wspólnie ze środowiskami prawniczymi, projekty odbudowy ładu konstytucyjnego i naprawy sądów. Radykalna reforma czeka media publiczne. Trzeba będzie uczciwie rozliczyć PiS z łamania prawa i z korupcji, a równocześnie zaproponować ich wyborcom polityczny pokój

—powiedział Tusk.

Po drugie – przywrócenie stabilizacji finansowej, tak aby 500+ i generalnie pieniędzy Polaków nie zżarła inflacja. Nie można budować dobrobytu na długu i inflacji. Po trzecie – Polska przyszłości. Aktywna postawa wobec kryzysu klimatycznego i środowiskowego, szkoła, która nie jest ofiarą cyfrowej rewolucji, ale uczy, jak z niej mądrze korzystać, która da swoim uczniom kompetencje przyszłości. Sztuczna inteligencja, krótszy tydzień pracy, cyfrowo-zielona gospodarka – to tylko przykłady kierunków, w jakich podążać powinny prace programowe demokratycznej opozycji

—dodał lider PO.

I po czwarte – jak mówił - odbudowa pozycji międzynarodowej Polski, czyli powrót do Unii, nowe relacje z USA i nowa polityka wschodnia.

Tusk odniósł się też do zarzutów, że czasy jego rządów cechował m.in. brak wrażliwości społecznej, rezygnacja z polityki symbolicznej, historycznej, niskie wynagrodzenia i praca na tzw. umowach śmieciowych. Został zapytany jak patrzy dzisiaj – wiedząc to, co się stało później – na tamto siedmiolecie?

Jednak – z satysfakcją. To były dobre lata dla Polski, choć naznaczone tragedią smoleńską i potężnym światowym kryzysem finansowym. I, oczywiście, były błędy, jak zawsze

—stwierdził Tusk.

Dopytywany, jakie były to błędy wskazał:

Nieufność albo raczej nadmierna ostrożność, jeśli chodzi o regulacyjną rolę państwa.

Wynikało to ze złych doświadczeń realnego socjalizmu, niechęci do biurokracji, fascynacji wolnością i indywidualizmem. Także niezdolność szybkiej naprawy wymiaru sprawiedliwości. Bronię dziś z pełnym przekonaniem niezależności sądów, ale pamiętam wciąż nasze niepowodzenia w procesie reform i opór środowiska. Trzeba też było dużo więcej inwestować w kulturę, nie tylko w twardą infrastrukturę. Twórcy do dziś pamiętają mi decyzje podatkowe; i ich złość jest uzasadniona

—powiedział Tusk.

Mly/„Polityka”/PAP