Słusznie prawi redaktor Piotr Skwieciński, że „establishment III RP bardzo wyraźnie nie ma żadnego pomysłu na odnalezienie się w nowej sytuacji”.
Skąd ma mieć pomysł, skoro jego murowany faworyt „przejechał po pijanemu zakonnicę na pasach”, która to fraza miała być odzwierciedleniem szczytu niemożliwości dla rywali Komorowskiego, a wróciła do establishmentu jako synonim pychy jej autora. Po takiej katastrofie wyborczej trzeba czasu, żeby się otrząsnąć z traumy, a gdzie dopiero obmyślić dobry koncept na odnalezienie się w nowej konfiguracji.
Jednak redaktor Skwieciński jakby nie zauważa, że establishment w ogóle nie ma dobrego wyjścia z tej sytuacji, gdyż dobrego wyjścia nie ma władza, którą chce ratować. Tym bardziej, że nie widać symptomów powrotu do zdrowia, a wręcz przeciwnie, obserwujemy pogrążanie się Platformy w chaosie. Nie jest wcale przesądzone, że „walnięcie w ruch Kukiza”, nawet jeśli będzie skuteczne, przyniesie na pewno efekt w postaci braku koalicjanta lub braku większości dla ewentualnego rządu PiS.
Establishment III RP w wyborach prezydenckich głęboko wierzył w szklany sufit kandydata PiS, który nie pozwoli Dudzie pokonać Komorowskiego. Tymczasem okazało się, że sufit istniał jedynie w pobożnych życzeniach, a mit o szkle nad głową Dudy zaczął się kruszyć już przed pierwszą turą. Zresztą Paweł Wroński z Gazety Wyborczej, który jest jednym z kapłanów świątyni Antypisa, nadal tkwi w sprośnych błędach III RP i pociesza strapiony establishment, że co prawda spada poparcie PO, ale nie rośnie PiS-owi. To najlepiej oddaje aktualne bezhołowie w kręgach władzy i doń zbliżonych.
Cd. na następnej stronie
Drukujesz tylko jedną stronę artykułu. Aby wydrukować wszystkie strony, kliknij w przycisk "Drukuj" znajdujący się na początku artykułu.
Słusznie prawi redaktor Piotr Skwieciński, że „establishment III RP bardzo wyraźnie nie ma żadnego pomysłu na odnalezienie się w nowej sytuacji”.
Skąd ma mieć pomysł, skoro jego murowany faworyt „przejechał po pijanemu zakonnicę na pasach”, która to fraza miała być odzwierciedleniem szczytu niemożliwości dla rywali Komorowskiego, a wróciła do establishmentu jako synonim pychy jej autora. Po takiej katastrofie wyborczej trzeba czasu, żeby się otrząsnąć z traumy, a gdzie dopiero obmyślić dobry koncept na odnalezienie się w nowej konfiguracji.
Jednak redaktor Skwieciński jakby nie zauważa, że establishment w ogóle nie ma dobrego wyjścia z tej sytuacji, gdyż dobrego wyjścia nie ma władza, którą chce ratować. Tym bardziej, że nie widać symptomów powrotu do zdrowia, a wręcz przeciwnie, obserwujemy pogrążanie się Platformy w chaosie. Nie jest wcale przesądzone, że „walnięcie w ruch Kukiza”, nawet jeśli będzie skuteczne, przyniesie na pewno efekt w postaci braku koalicjanta lub braku większości dla ewentualnego rządu PiS.
Establishment III RP w wyborach prezydenckich głęboko wierzył w szklany sufit kandydata PiS, który nie pozwoli Dudzie pokonać Komorowskiego. Tymczasem okazało się, że sufit istniał jedynie w pobożnych życzeniach, a mit o szkle nad głową Dudy zaczął się kruszyć już przed pierwszą turą. Zresztą Paweł Wroński z Gazety Wyborczej, który jest jednym z kapłanów świątyni Antypisa, nadal tkwi w sprośnych błędach III RP i pociesza strapiony establishment, że co prawda spada poparcie PO, ale nie rośnie PiS-owi. To najlepiej oddaje aktualne bezhołowie w kręgach władzy i doń zbliżonych.
Cd. na następnej stronie
Strona 1 z 3
Publikacja dostępna na stronie: https://wpolityce.pl/polityka/255266-kukiz-ma-byc-chavezem-dla-iv-rp-to-juz-predzej-tyminskim-dla-platformy?strona=1
