Wstrząsająca relacja Polki z Teksasu po powodzi błyskawicznej! "Nie wierzyłyśmy w to, co się tam wydarzyło"; "To było jak zły sen"

„Nie wierzyłyśmy w to, co się tam wydarzyło” - powiedziała PAP Marcelina Pryga, która była w zalanym przez powódź ośrodku Camp Mystic w Teksasie. W wyniku powodzi błyskawicznej, która nawiedziła ten stan, zginęło co najmniej 51 osób. Polacy opuścili ośrodek wczoraj i zostali rozlokowani w hotelach.

CZYTAJ WIĘCEJ: Powódź błyskawiczna w Teksasie. Liczba ofiar śmiertelnych wzrosła do co najmniej 43. Trump: Modlimy się o dotkniętych tragedią

„Jest nam ciężko”

Jest nam ciężko, ale na pewno dzisiaj jest lepiej niż wczoraj. Jesteśmy rozmieszczani w hotelach i na razie odpoczywamy tutaj

— powiedziała PAP Marcelina, która była jedną z 24 uczestników wymiany kulturowej Camp America z Polski.

Polacy przebywają obecnie w hotelach w Teksasie. PAP rozmawiała z dwojgiem z nich wczoraj wieczorem czasu wschodnioamerykańskiego (dziś nad ranem w Polsce).

Według najnowszych informacji w wyniku powodzi błyskawicznej, która nawiedziła środkowy Teksas, zginęło co najmniej 51 osób. W hrabstwie Kerr kataklizm pozbawił życia 43 osób, w tym 15 dzieci; w sąsiednich regionach żywioł pochłonął kolejne ofiary. 27 dzieci, które były na obozie, jest poszukiwanych. Rodziny potwierdziły telewizji CNN, że cztery dziewczynki uczestniczące w Camp Mystic zginęły.

Sam dzień (3 lipca) wyglądał całkiem normalnie. Część naszego polskiego zespołu miała w tym dniu wolne. Pojechali na wycieczkę do Austin i w drodze powrotnej zepsuł im się samochód, więc zostałem przez swoich przełożonych poproszony o to, żeby po nich pojechać. Była to mniej więcej godzina 22

— opowiadał PAP Olaf Sokal.

„W drodze powrotnej już konkretnie zaczęło padać. Gdy dojechaliśmy do Kerrville, miasta oddalonego około pół godziny od obozu, była taka ściana deszczu, że jechaliśmy chyba godzinę albo nawet dłużej, bo nie było nic widać na trasie” - kontynuował.

Na camp dotarliśmy około godziny drugiej w nocy. Wszystko wyglądało wtedy, powiedzmy, normalnie, bo takie deszcze już się niejednokrotnie zdarzały tam na miejscu, wody bywało naprawdę sporo

— dodał.

„To było jak (zły) sen”

Po ok. 30-40 minutach zaczęły pojawiać się przerwy w dostawie prądu, nie działała też sieć Wi-Fi.

My (z dziewczynami) podczas tego wszystkiego spałyśmy. Wstałyśmy dopiero o godzinie szóstej, gdy było tak naprawdę po wszystkim. I nie wierzyłyśmy po prostu, co tam się wydarzyło. To było jak (zły) sen…

— podkreśliła Marcelina.

Ja akurat nie mogłem zasnąć, ponieważ było bardzo głośno, deszcz mocno padał, pioruny uderzały co chwilę w okolicy

— relacjonował Olaf.

„Zaczęło się robić poważnie”

Gdy ok. godziny trzeciej w nocy na chwilę pojawił się zasięg, Olaf zobaczył, że część personelu z Polski zaczęła pisać na czacie grupowym o zbierającej się dużej ilości wody na terenie ośrodka.

Wiedziałem, że zaczęło się robić poważnie, kiedy zaczęli pisać, że czują zapach spalenizny

— dodał.

Wyszliśmy przed dom zobaczyć, co się dzieje. A wokół nas była po prostu ogromna i silna rzeka, która miała około 15 metrów szerokości

— opowiadał.

Nocą uczestniczące w obozie dzieci zaczęły się budzić z powodu szalejącej burzy. Rozpoczęto też ich ewakuację.

Gdy około godziny siódmej-ósmej chodziliśmy z personelem i przeszukiwaliśmy wszystkie domki, jeszcze trwała burza. Helikoptery próbowały do nas dolecieć (…) od około godziny piątej-szóstej rano, natomiast warunki pogodowe im nie pozwalały w żaden sposób na to

— podkreślił Olaf.

Ewakuacja dzieci z ośrodka

Według niego pierwszy helikopter pojawił się na miejscu przed godziną 9. W ciągu dnia z ich pomocą ewakuowano dzieci z ośrodka. Jak dodał, ratownicy mogli dotrzeć do obozu transportem drogowym dopiero wczesnym popołudniem, ponieważ wcześniej droga była nieprzejezdna.

Opuściliśmy ośrodek dopiero dzisiaj, jakieś trzy godziny temu. Jesteśmy uczestnikami programu Camp America i czekaliśmy na dalsze instrukcje od nich: co mamy zrobić, gdzie mamy się udać. Zeszłą noc spędziliśmy jeszcze na campie, na znajdującej się na wzniesieniu jadalni. Mieliśmy tam dostęp do jedzenia i wszyscy razem jako polski personel spaliśmy tam. Dzisiaj dostaliśmy informację, że ktoś z biura Camp America po nas ma przyjechać

— przekazała Marcelina.

Zapewniła, że nikomu z 24 Polaków obecnych na obozie nic się nie stało.

Jak wyjaśnił Olaf, na terenie Camp Mystic były drewniane i częściowo murowane domki.

Niektóre z nich były pozalewane do dachu. Duża część ośrodka jest zniszczona

— dodał.

Wiele osób zaginęło

Olaf, który przyjechał na obóz już po raz trzeci, podkreślił, że wiele osób wciąż jest poszukiwanych. Zaznaczył, że dowiedział się od właścicieli ośrodka, że ich ojciec, a zarazem dyrektor obozu Dick Eastland zginął, ratując dzieci.

Wsiadł do samochodu i jechał ewakuować dzieci i w tamtym momencie woda się podniosła do takiego poziomu, że go po prostu porwało. Znaleziono go około godziny 17 (4 lipca). Oddał życie za innych

— powiedział PAP Olaf.

Obóz znajdował się w pobliżu rzeki Guadalupe, która 4 lipca gwałtownie wystąpiła z brzegów z powodu silnych opadów deszczu. Na Camp Mystic przebywało ok. 750 osób.

CZYTAJ RÓWNIEŻ: Polacy byli na zalanym przez powódź obozie Camp Mystic w Teksasie! Na szczęście nic im się nie stało. „Wszyscy są cali i zdrowi”

nt/PAP