We wczorajszej II turze wyborów prezydenckich we Francji wygrał wyraźnie Emmanuel Macron, choć i Marine Le Pen osiągając blisko 35 proc. poparcie może być zadowolona z tego rozstrzygnięcia.
W czerwcu (4 i 18) odbędą się wybory parlamentarne, w których ruch En Marche (Naprzód) stworzony przez Macrona zaledwie rok temu, wcale nie jest zdecydowanym faworytem, a zdobycie aż 289 mandatów w 577 osobowym parlamencie wcale nie będzie łatwe.
W parlamencie licznie będą reprezentowani zarówno przedstawiciele ruchu Macrona czy partii Le Pen, ale także posłowie partii dwóch innych kandydatów, którzy zajęli 3 i 4 miejsce w I turze wyborów prezydenckich Francois Fillon i Jean -Luc Melanchon.
Macron być może w parlamencie będzie zmuszony do koalicji zarówno z republikanami Fillona jak i skrajną lewicą reprezentowaną przez Melanchona, przy silnej opozycji Frontu Narodowego Marine Le Pen, co nie wróży dobrze realizacji jego zapowiedzi programowych z kampanii wyborczej.
Ba, być może dojdzie do sytuacji, że konieczna będzie kohabitacja, czyli konieczność współpracy prezydenta Macrona z większością parlamentarną złożonej z konkurencyjnych wobec niego ugrupowań politycznych.
Przypomnijmy, że do niedawna socjalista Emmanuel Macron był wysokim urzędnikiem w Pałacu Elizejskim u prezydenta Francois Hollanda, ale także ministrem gospodarki, przemysłu i cyfryzacji w latach 2014-2016 w socjalistycznym rządzie Manuela Vallsa.
Dopiero po ogłoszeniu, że będzie startował w wyborach prezydenckich i założeniu własnego ruchu politycznego „Naprzód”, 30 sierpnia 2016 roku odszedł z urzędu ministra i rozpoczął kampanię wyborczą.
Czytaj dalej na następnej stronie ===>
Drukujesz tylko jedną stronę artykułu. Aby wydrukować wszystkie strony, kliknij w przycisk "Drukuj" znajdujący się na początku artykułu.
We wczorajszej II turze wyborów prezydenckich we Francji wygrał wyraźnie Emmanuel Macron, choć i Marine Le Pen osiągając blisko 35 proc. poparcie może być zadowolona z tego rozstrzygnięcia.
W czerwcu (4 i 18) odbędą się wybory parlamentarne, w których ruch En Marche (Naprzód) stworzony przez Macrona zaledwie rok temu, wcale nie jest zdecydowanym faworytem, a zdobycie aż 289 mandatów w 577 osobowym parlamencie wcale nie będzie łatwe.
W parlamencie licznie będą reprezentowani zarówno przedstawiciele ruchu Macrona czy partii Le Pen, ale także posłowie partii dwóch innych kandydatów, którzy zajęli 3 i 4 miejsce w I turze wyborów prezydenckich Francois Fillon i Jean -Luc Melanchon.
Macron być może w parlamencie będzie zmuszony do koalicji zarówno z republikanami Fillona jak i skrajną lewicą reprezentowaną przez Melanchona, przy silnej opozycji Frontu Narodowego Marine Le Pen, co nie wróży dobrze realizacji jego zapowiedzi programowych z kampanii wyborczej.
Ba, być może dojdzie do sytuacji, że konieczna będzie kohabitacja, czyli konieczność współpracy prezydenta Macrona z większością parlamentarną złożonej z konkurencyjnych wobec niego ugrupowań politycznych.
Przypomnijmy, że do niedawna socjalista Emmanuel Macron był wysokim urzędnikiem w Pałacu Elizejskim u prezydenta Francois Hollanda, ale także ministrem gospodarki, przemysłu i cyfryzacji w latach 2014-2016 w socjalistycznym rządzie Manuela Vallsa.
Dopiero po ogłoszeniu, że będzie startował w wyborach prezydenckich i założeniu własnego ruchu politycznego „Naprzód”, 30 sierpnia 2016 roku odszedł z urzędu ministra i rozpoczął kampanię wyborczą.
Czytaj dalej na następnej stronie ===>
Strona 1 z 2
Publikacja dostępna na stronie: https://wpolityce.pl/swiat/338731-wygral-macron-ale-czy-wygra-francja?strona=1
Dziękujemy za przeczytanie artykułu!
Najważniejsze teksty publicystyczne i analityczne w jednym miejscu! Dołącz do Premium+. Pamiętaj, możesz oglądać naszą telewizję na wPolsce24. Buduj z nami niezależne media na wesprzyj.wpolsce24.
