Jednak, jeśli zamachy IRA oraz islamistki uznamy za akty terroryzmu, pozostaje jeden – dwóch niezrównoważonych psychicznie. Generalnie, Anglicy wolą negocjować. Z upodobaniem sięgają też po takie pociski jak pomidory czy surowe jaja. Ale jednak coś się zmienia. Widać, że przykłady z importu, akty terroryzmu rodem z Irlandii czy Bliskiego Wschodu, nie pozostają bez wpływu na, jeśli tak można powiedzieć, „kulturę polityczną”, a także sposoby prowadzenia dialogu z politycznym przeciwnikiem. I jeszcze jedna ważna sprawa: przez 26 lat oglądałam i uczestniczyłam w Londynie w wielu kampaniach wyborczych, chodziło głównie o wybory parlamentarne, ale nigdy nie obserwowałam tak agresywnej, tak zajadłej jak teraz, przed referendum w sprawie Brexitu. Oczywiście, wciąż daleko im do języka nienawiści, jakim posługiwała się, i posługuje nadal Platforma Obywatelska. To „dożynanie watah”, „ciemnogród”, „bydło”, a ostatnio – „faszyści z PIS”, „Kaczyński jak Hitler” i „brunatny SDP”. Ale z pewnością język polityczny w Wielkiej Brytanii zaostrzył się ostatnio. Wystarczy posłuchać Camerona i Corbyna, Borisa Johnsona i Farage’a, aby zrozumieć, o co chodzi. Polecam także obrazki z kampanii referendalnej na rzece Tamizie, te mijające się statki i łodzie i okrzyki Farage’a do Boba Geldofa i Geldofa do Farage’a, jest czego posłuchać.
Ale liderzy partyjni już to dostrzegli. Stąd ten masowy udział polityków wszelkich barw partyjnych w uroczystości w Birstall, stąd zawieszenie kampanii, aby wyciszyć rozgrzane emocje. Najwidoczniej atmosfera debaty publicznej, mocno podgrzewana przez obie strony konfliktu, wyzwala agresję u osobników mniej stabilnych emocjonalnie. Tak było z Ryszardem Cybą, mordercą asystenta europosła PiS, Marka Rosiaka w Lodzi, ten sam mechanizm zadziałał w Birstall. Ten pierwszy krzyczał: ”Zabiję Kaczyńskiego!”, a drugi „Britain First!” Tyle, że brytyjscy liderzy najwidoczniej zaakceptowali swój wkład w taki obrót sytuacji, próbują coś zmienić – a kiedy po tragicznych wydarzeniu w Lodzi Jarosław Kaczyński obarczył odpowiedzialnością polityczną i moralną PO, „przemysł pogardy” i „język nienawiści”, Donald Tusk oskarżył ówczesną opozycję o polityczne wykorzystywanie tragedii. Zero poczucia odpowiedzialności. I to jest wciąż ta różnica między uprawianiem polityki na Wyspach a w Polsce. Trudno uniknąć niespodziewanych a dramatycznych zdarzeń, ale trzeba umieć wyciągać wnioski, by ustrzec się przed nimi w przyszłości.
Tym samym sprzężenie zwrotne między klimatem debaty publicznej a dramatycznymi wydarzeniami jak atak na reprezentanta przeciwnika w celu pozbawienie go życia, zostało udowodnione. Wystarczy posłuchać BBC, euronews i CNN, aby dowiedzieć się o czym mówią światowe media i zwykli ludzie, zresztą z obu stron politycznej barykady. W takich generalnych sprawach zgadzają się wszyscy. Lewicowy przecież David Quest, sprawozdawca CNN w Birkhall wyartykułował problem w taki oto sposób:
”To oczywisty skutek agresywnej kampanii referendalnej, podgrzewającej nastroje społeczne. Brytyjscy politycy z obu stron powinni się liczyć z podobnymi konsekwencjami. „
Wiedział co mówi, bo wprawdzie w Wielkiej Brytanii, takie przypadki, to wyjątek, ale w Stanach Zjednoczonych to zła norma. W Wielkiej Brytanii panuje obecnie przekonanie, że Cameron, Boris Johnson i Nigel Farage, choć także entuzjaści pozostania w Unii jak Bob Geldof posunęli się za daleko. Przesadzili z kampanią negatywną i zwłaszcza konserwatyści zostali oskarżeni o scaremongering czyli wzniecanie emocji negatywnych. Słupki popularności premiera Camerona spadły, co znaczy negatywny odbiór jego taktyki straszenia wyborców gospodarczymi i finansowymi skutkami Brexitu. A zamordowanie entuzjastki Unii Europejskiej przez zwolennika partii Britain First, jest czerwoną kartką dla eurosceptyków i może przełożyć się na wyniki czwartkowego referendum.
felieton ze trony SDP
Gwarantujemy pewną i szybką wysyłkę!
Drukujesz tylko jedną stronę artykułu. Aby wydrukować wszystkie strony, kliknij w przycisk "Drukuj" znajdujący się na początku artykułu.
Jednak, jeśli zamachy IRA oraz islamistki uznamy za akty terroryzmu, pozostaje jeden – dwóch niezrównoważonych psychicznie. Generalnie, Anglicy wolą negocjować. Z upodobaniem sięgają też po takie pociski jak pomidory czy surowe jaja. Ale jednak coś się zmienia. Widać, że przykłady z importu, akty terroryzmu rodem z Irlandii czy Bliskiego Wschodu, nie pozostają bez wpływu na, jeśli tak można powiedzieć, „kulturę polityczną”, a także sposoby prowadzenia dialogu z politycznym przeciwnikiem. I jeszcze jedna ważna sprawa: przez 26 lat oglądałam i uczestniczyłam w Londynie w wielu kampaniach wyborczych, chodziło głównie o wybory parlamentarne, ale nigdy nie obserwowałam tak agresywnej, tak zajadłej jak teraz, przed referendum w sprawie Brexitu. Oczywiście, wciąż daleko im do języka nienawiści, jakim posługiwała się, i posługuje nadal Platforma Obywatelska. To „dożynanie watah”, „ciemnogród”, „bydło”, a ostatnio – „faszyści z PIS”, „Kaczyński jak Hitler” i „brunatny SDP”. Ale z pewnością język polityczny w Wielkiej Brytanii zaostrzył się ostatnio. Wystarczy posłuchać Camerona i Corbyna, Borisa Johnsona i Farage’a, aby zrozumieć, o co chodzi. Polecam także obrazki z kampanii referendalnej na rzece Tamizie, te mijające się statki i łodzie i okrzyki Farage’a do Boba Geldofa i Geldofa do Farage’a, jest czego posłuchać.
Ale liderzy partyjni już to dostrzegli. Stąd ten masowy udział polityków wszelkich barw partyjnych w uroczystości w Birstall, stąd zawieszenie kampanii, aby wyciszyć rozgrzane emocje. Najwidoczniej atmosfera debaty publicznej, mocno podgrzewana przez obie strony konfliktu, wyzwala agresję u osobników mniej stabilnych emocjonalnie. Tak było z Ryszardem Cybą, mordercą asystenta europosła PiS, Marka Rosiaka w Lodzi, ten sam mechanizm zadziałał w Birstall. Ten pierwszy krzyczał: ”Zabiję Kaczyńskiego!”, a drugi „Britain First!” Tyle, że brytyjscy liderzy najwidoczniej zaakceptowali swój wkład w taki obrót sytuacji, próbują coś zmienić – a kiedy po tragicznych wydarzeniu w Lodzi Jarosław Kaczyński obarczył odpowiedzialnością polityczną i moralną PO, „przemysł pogardy” i „język nienawiści”, Donald Tusk oskarżył ówczesną opozycję o polityczne wykorzystywanie tragedii. Zero poczucia odpowiedzialności. I to jest wciąż ta różnica między uprawianiem polityki na Wyspach a w Polsce. Trudno uniknąć niespodziewanych a dramatycznych zdarzeń, ale trzeba umieć wyciągać wnioski, by ustrzec się przed nimi w przyszłości.
Tym samym sprzężenie zwrotne między klimatem debaty publicznej a dramatycznymi wydarzeniami jak atak na reprezentanta przeciwnika w celu pozbawienie go życia, zostało udowodnione. Wystarczy posłuchać BBC, euronews i CNN, aby dowiedzieć się o czym mówią światowe media i zwykli ludzie, zresztą z obu stron politycznej barykady. W takich generalnych sprawach zgadzają się wszyscy. Lewicowy przecież David Quest, sprawozdawca CNN w Birkhall wyartykułował problem w taki oto sposób:
”To oczywisty skutek agresywnej kampanii referendalnej, podgrzewającej nastroje społeczne. Brytyjscy politycy z obu stron powinni się liczyć z podobnymi konsekwencjami. „
Wiedział co mówi, bo wprawdzie w Wielkiej Brytanii, takie przypadki, to wyjątek, ale w Stanach Zjednoczonych to zła norma. W Wielkiej Brytanii panuje obecnie przekonanie, że Cameron, Boris Johnson i Nigel Farage, choć także entuzjaści pozostania w Unii jak Bob Geldof posunęli się za daleko. Przesadzili z kampanią negatywną i zwłaszcza konserwatyści zostali oskarżeni o scaremongering czyli wzniecanie emocji negatywnych. Słupki popularności premiera Camerona spadły, co znaczy negatywny odbiór jego taktyki straszenia wyborców gospodarczymi i finansowymi skutkami Brexitu. A zamordowanie entuzjastki Unii Europejskiej przez zwolennika partii Britain First, jest czerwoną kartką dla eurosceptyków i może przełożyć się na wyniki czwartkowego referendum.
felieton ze trony SDP
Gwarantujemy pewną i szybką wysyłkę!
Strona 2 z 2
Publikacja dostępna na stronie: https://wpolityce.pl/swiat/297668-mord-polityczny-w-srodku-europy-niemozliwe-a-jednak-a-jednak?strona=2
Dziękujemy za przeczytanie artykułu!
Najważniejsze teksty publicystyczne i analityczne w jednym miejscu! Dołącz do Premium+. Pamiętaj, możesz oglądać naszą telewizję na wPolsce24. Buduj z nami niezależne media na wesprzyj.wpolsce24.
