„A język lata, lata jak łopata” – śpiewała kiedyś autorka awantury na zapleczu festiwalu piosenki w Opolu. „Bo nie ludzie słowa, ale słowa ludzi niosą” – dodawała. Ale tak jak aktorka grająca mądrą nie musi być bystra, tak i piosenkarki nie muszą rozumieć, o czym śpiewają. Śpij, kochana, śpij – chciałoby się dośpiewać pani Katarzynie, jednej z najlepszych polskich wokalistek ostatnich dekad, ale i jednej z pierwszych, która dała twarz Komitetowi Obrony Demokracji, stając murem za ludźmi pokroju Mateusza Kijowskiego czy kaprala Niezguły (albo jakoś podobnie).
Stanisław Janecki nazwał awanturę wokół festiwalu w Opolu cyrkiem. Tyle że żadna, nawet najdłużej tresowana małpa nie pozwoli sprowadzić siebie samej do roli wariata. Skończy się pokaz, małpa zacznie zachowywać się normalnie. A w śnie pijanego wariata, jakim stało się widowisko na zapleczu festiwalu, o normalności nie może być mowy. Podsumujmy przekaz mediów zaangażowanych w niszczenie imprezy w Opolu. Oto menedżer Katarzyny Szczot, znanej jako Kayah, stwierdził gdzieś (podobno), iż jest w TVP polityczny zapis na jego podopieczną. Bo podobno Maryla Rodowicz chciała ją zaprosić do koncertu jubileuszowego, a prezes Kurski miał na to odpowiedzieć: „Po moim trupie”. Więc Kayah do Opola nie jedzie, co ma być efektem jej udziału w marszach KOD. Na marginesie: na marszach tych TVP bywa nazywaną „telewizją reżimową”, więc wydaje się, iż na festiwalu transmitowanym przez reżim Kayah nie powinna występować z własnej, nieprzymuszonej woli. No, ale może reżim na czas festiwalu zamiera.
Problem jest inny - to nie Kurski wsadził Kayah na politycznego kucyka i pognał w pole na złamanie artystycznego karku. Zrobiła to sama Kayah w chwili, gdy stanęła po stronie polityki, nie kultury. To ludzie tacy, jak ona, upolityczniają polską kulturę, a nie jakieś bliżej nieokreślone pisowskie gremia, które uparły się, by poseł Nowoczesnej nie mógł być dyrektorem teatru, a Jan Paweł II nie był mieszany z płynami ustrojowymi lewackich pajaców. To sami „ludzie kultury” kompromitują się swoim politycznym zaangażowaniem ponad miarę – dla kasy oraz środowiskowych układów gwarantujących im koncerty, chałtury, ale przede wszystkim - granie piosenek w radiu. Czasem – także z powodów przekonań. Budowanych na podstawie serwisów informacyjnych emitowanych przez stacje grające ich utwory. I nie chodzi tu tylko o dwóch komercyjnych potentatów, ale również poplątaną sieć rozgłośni lokalnych. Ich pluralizm polityczny i wolność słowa innego niż „podłypisowski”, w zasadzie nie istnieją. Przekaz antyrządowy wypełnia wiadomości i publicystykę w 90 procentach (wersja optymistyczna). Więc Kayah na pewno nie bieduje.
Przykład tegorocznego festiwalu w Opolu, a wcześniej zaangażowanego po uszy w kampanię PO aktora Tomasza Karolaka, który niedawno tłumaczył się z tamtego konformizmu, pokazuje – do czego takie upolitycznienie ludzi kultury prowadzi. Dziś kolejni artyści i celebryci z cynicznym uśmiechem godnym lepszej kasy rżną zębami gałęź, na której siedzą. Z występu w ślad za Kayah wycofali się Katarzyna Nosowska i Andrzej Piaseczny oraz żywa legenda polskiej piosenki - Artur Orzech (nota bene – skąd pomysł, żeby faceta kojarzonego z Eurowizją stawiać obok takich artystów?!).
Dziś kolejna tragiczna wiadomość – nie przyjedzie także Kombii. Wszyscy pamiętamy ich odważną postawę za komuny, gdy razem z Jackiem Kaczmarskim czy Janem Krzysztofem Kelusem przemierzali finansowe bezdroża, by głosić prawdziwy obraz komunistycznej Polski. Nie pamiętamy? No – właśnie. Ale dziś są odważni, że hej. Tu straszny kaczystowski reżim, tam – oni, niepokorni estrady z milczeniem na ustach. Niestety, jest i dla wszystkich rezygnujących z Opola z powodów politycznych smutna wiadomość – festiwal się od ich niezwykłego gestu nie zawali. Grozi to raczej ich popularności, bo wypinając cztery litery w stronę opolskiej publiczności, wypinają ją także w stronę tych, którzy festiwal obejrzą w telewizji.
Czas to powiedzieć jasno – gardzicie, koleżanki i koledzy, swoją „publiką”, którą tak często wycieracie sobie usta w wywiadach. „Moi fani”, „moja publika”, „moi słuchacze” itp. itd. – łatwo pleść o nich głodne kawałki z miną Dalaj Lamy. A kto wam powiedział, że „waszych fanów”, „waszą publikę”, „waszych słuchaczy” obchodzi chociaż trochę, co myślicie o polityce? Od kiedy dar pisania grafomańskich tekstów i chwytliwej muzyki (lub odwrotnie) ma oznaczać wyobraźnię potrzebną do ogarnięcia spraw w życiu społecznym podstawowych? Odpowiecie, że walczycie o swoje? A kto wam obciął dochody, likwidując 50-procentową kwotę uzysku? Kto waszych mniej medialnych kolegów po fachu zepchnął w brzdąkanie po weselach, gdzie odbierają chleb grajkom-amatorom? Też byliście tak zaangażowani w politykę, gdy ludzi kultury traktowano za rządów PO-PSL jak ostatnich frajerów? Zapytajcie sami siebie, co zostało i gdzie w ogóle są dziś główne punkty słynnego, Tuskowego przedwyborczego „Paktu dla kultury”. Nawet niegrzesząca spostrzegawczością Agnieszka Holland łkała wtedy, że „oszukali, panie, no, oszukali…”.
Dalszy ciąg na następnej stronie
Drukujesz tylko jedną stronę artykułu. Aby wydrukować wszystkie strony, kliknij w przycisk "Drukuj" znajdujący się na początku artykułu.
„A język lata, lata jak łopata” – śpiewała kiedyś autorka awantury na zapleczu festiwalu piosenki w Opolu. „Bo nie ludzie słowa, ale słowa ludzi niosą” – dodawała. Ale tak jak aktorka grająca mądrą nie musi być bystra, tak i piosenkarki nie muszą rozumieć, o czym śpiewają. Śpij, kochana, śpij – chciałoby się dośpiewać pani Katarzynie, jednej z najlepszych polskich wokalistek ostatnich dekad, ale i jednej z pierwszych, która dała twarz Komitetowi Obrony Demokracji, stając murem za ludźmi pokroju Mateusza Kijowskiego czy kaprala Niezguły (albo jakoś podobnie).
Stanisław Janecki nazwał awanturę wokół festiwalu w Opolu cyrkiem. Tyle że żadna, nawet najdłużej tresowana małpa nie pozwoli sprowadzić siebie samej do roli wariata. Skończy się pokaz, małpa zacznie zachowywać się normalnie. A w śnie pijanego wariata, jakim stało się widowisko na zapleczu festiwalu, o normalności nie może być mowy. Podsumujmy przekaz mediów zaangażowanych w niszczenie imprezy w Opolu. Oto menedżer Katarzyny Szczot, znanej jako Kayah, stwierdził gdzieś (podobno), iż jest w TVP polityczny zapis na jego podopieczną. Bo podobno Maryla Rodowicz chciała ją zaprosić do koncertu jubileuszowego, a prezes Kurski miał na to odpowiedzieć: „Po moim trupie”. Więc Kayah do Opola nie jedzie, co ma być efektem jej udziału w marszach KOD. Na marginesie: na marszach tych TVP bywa nazywaną „telewizją reżimową”, więc wydaje się, iż na festiwalu transmitowanym przez reżim Kayah nie powinna występować z własnej, nieprzymuszonej woli. No, ale może reżim na czas festiwalu zamiera.
Problem jest inny - to nie Kurski wsadził Kayah na politycznego kucyka i pognał w pole na złamanie artystycznego karku. Zrobiła to sama Kayah w chwili, gdy stanęła po stronie polityki, nie kultury. To ludzie tacy, jak ona, upolityczniają polską kulturę, a nie jakieś bliżej nieokreślone pisowskie gremia, które uparły się, by poseł Nowoczesnej nie mógł być dyrektorem teatru, a Jan Paweł II nie był mieszany z płynami ustrojowymi lewackich pajaców. To sami „ludzie kultury” kompromitują się swoim politycznym zaangażowaniem ponad miarę – dla kasy oraz środowiskowych układów gwarantujących im koncerty, chałtury, ale przede wszystkim - granie piosenek w radiu. Czasem – także z powodów przekonań. Budowanych na podstawie serwisów informacyjnych emitowanych przez stacje grające ich utwory. I nie chodzi tu tylko o dwóch komercyjnych potentatów, ale również poplątaną sieć rozgłośni lokalnych. Ich pluralizm polityczny i wolność słowa innego niż „podłypisowski”, w zasadzie nie istnieją. Przekaz antyrządowy wypełnia wiadomości i publicystykę w 90 procentach (wersja optymistyczna). Więc Kayah na pewno nie bieduje.
Przykład tegorocznego festiwalu w Opolu, a wcześniej zaangażowanego po uszy w kampanię PO aktora Tomasza Karolaka, który niedawno tłumaczył się z tamtego konformizmu, pokazuje – do czego takie upolitycznienie ludzi kultury prowadzi. Dziś kolejni artyści i celebryci z cynicznym uśmiechem godnym lepszej kasy rżną zębami gałęź, na której siedzą. Z występu w ślad za Kayah wycofali się Katarzyna Nosowska i Andrzej Piaseczny oraz żywa legenda polskiej piosenki - Artur Orzech (nota bene – skąd pomysł, żeby faceta kojarzonego z Eurowizją stawiać obok takich artystów?!).
Dziś kolejna tragiczna wiadomość – nie przyjedzie także Kombii. Wszyscy pamiętamy ich odważną postawę za komuny, gdy razem z Jackiem Kaczmarskim czy Janem Krzysztofem Kelusem przemierzali finansowe bezdroża, by głosić prawdziwy obraz komunistycznej Polski. Nie pamiętamy? No – właśnie. Ale dziś są odważni, że hej. Tu straszny kaczystowski reżim, tam – oni, niepokorni estrady z milczeniem na ustach. Niestety, jest i dla wszystkich rezygnujących z Opola z powodów politycznych smutna wiadomość – festiwal się od ich niezwykłego gestu nie zawali. Grozi to raczej ich popularności, bo wypinając cztery litery w stronę opolskiej publiczności, wypinają ją także w stronę tych, którzy festiwal obejrzą w telewizji.
Czas to powiedzieć jasno – gardzicie, koleżanki i koledzy, swoją „publiką”, którą tak często wycieracie sobie usta w wywiadach. „Moi fani”, „moja publika”, „moi słuchacze” itp. itd. – łatwo pleść o nich głodne kawałki z miną Dalaj Lamy. A kto wam powiedział, że „waszych fanów”, „waszą publikę”, „waszych słuchaczy” obchodzi chociaż trochę, co myślicie o polityce? Od kiedy dar pisania grafomańskich tekstów i chwytliwej muzyki (lub odwrotnie) ma oznaczać wyobraźnię potrzebną do ogarnięcia spraw w życiu społecznym podstawowych? Odpowiecie, że walczycie o swoje? A kto wam obciął dochody, likwidując 50-procentową kwotę uzysku? Kto waszych mniej medialnych kolegów po fachu zepchnął w brzdąkanie po weselach, gdzie odbierają chleb grajkom-amatorom? Też byliście tak zaangażowani w politykę, gdy ludzi kultury traktowano za rządów PO-PSL jak ostatnich frajerów? Zapytajcie sami siebie, co zostało i gdzie w ogóle są dziś główne punkty słynnego, Tuskowego przedwyborczego „Paktu dla kultury”. Nawet niegrzesząca spostrzegawczością Agnieszka Holland łkała wtedy, że „oszukali, panie, no, oszukali…”.
Dalszy ciąg na następnej stronie
Strona 1 z 2
Publikacja dostępna na stronie: https://wpolityce.pl/spoleczenstwo/340731-kayahowy-festiwal-piosenki-polskiej-jezyk-lata-jak-lopata-bo-slowa-ludzi-niosa-gardzicie-swoja-publika?strona=1
Dziękujemy za przeczytanie artykułu!
Najważniejsze teksty publicystyczne i analityczne w jednym miejscu! Dołącz do Premium+. Pamiętaj, możesz oglądać naszą telewizję na wPolsce24. Buduj z nami niezależne media na wesprzyj.wpolsce24.
