Dotychczas w tej rubryce zajmowałem się opisywaniem okruchów historii. Przemierzałem Polskę, Europę i świat, odnajdywałem starsze i nowsze relikty. Docierałem do tych powszechnie znanych, ale pochylałem się też nad niemal zapomnianymi świadkami przeszłości. Starałem się opisywać miejsca, ich dzieje i związane z nimi postaci, wplatając w opowieść własne odczucia.

Nie będąc historykiem z wykształcenia jestem jedynie poślednim uczniem Klio, niestrudzenie od wieków patronującej historii. Z pokorą muszę przyznać, że na początku tworzenia Silva Rerum zdarzyło mi się popełniać błędy – skorzystać z nie do końca sprawdzonego źródła, wysnuć zbyt daleko idące wnioski. Nasi czujni czytelnicy za każdym razem to zauważali i za pośrednictwem listów do redakcji zwracali uwagę. Dziękuję bardzo – pozwoliło to ulepszyć mój warsztat, a tym samym jakość rubryki i całego magazynu.…