Według SN „prawdziwym celem ustawy (…) jest tzw. dekomunizacja części składu SN”.

Analiza poszczególnych propozycji pozwala również na sformułowanie wniosku, że zamiar prawodawcy sięga o wiele dalej

— podkreślono.

W ocenie SN projektowana ustawa, w porównaniu z zawetowaną w lipcu przez prezydenta, może być określona jako „lepsza” jedynie w zakresie, w jakim nie doprowadza do jednoczesnego usunięcia wszystkich sędziów SN.

Jak przypomniano, w projekcie jest zapis, by sędziowie SN przechodzili w stan spoczynku w wieku 65. lat z możliwością wystąpienia do prezydenta o przedłużenie orzekania.

Obniżenie wieku przechodzenia w stan spoczynku celem przerwania kadencji I prezesa SN jest sprzeczne z konstytucją

— podkreśla SN (I prezes SN Małgorzata Gersdorf kończy 65 lat w listopadzie br. - PAP).

W ocenie SN szereg zmian w przepisach o sędziowskich postępowaniach dyscyplinarnych „prowadzi w konsekwencji do postawienia obwinionego sędziego w mniej korzystnej sytuacji procesowej niż sytuacja oskarżonego o przestępstwo w postępowaniu karnym”.

Według SN projekt zwiększa kompetencje prezydenta „kosztem niezależności SN”. Przyznanie prezydentowi uprawnienia do określenia regulaminu SN w drodze rozporządzenia „swoimi korzeniami sięga niechlubnej tradycji PRL” - oceniono. Przypomniano, że wówczas regulamin SN określała Rada Państwa, „czyniła to jednak na wniosek I prezesa, złożony po porozumieniu z odpowiednim ministrem”.

Jak podkreśla SN, ustanowienie przez prezydenta Nadzwyczajnego Rzecznika Dyscyplinarnego będzie równoznaczne z wyłączeniem od podejmowania w sprawie czynności rzecznika dyscyplinarnego SN, co stworzy „ryzyko celowego wpływania na konkretne postępowania dyscyplinarne i wywierania w ten sposób nacisku na sędziów orzekających w określonych sprawach”. Podobne zastrzeżenia SN zgłosił wobec propozycji nadania ministrowi sprawiedliwości kompetencji powoływania rzecznika dyscyplinarnego sędziów sądów powszechnych, rzecznika dyscyplinarnego sędziów sądów wojskowych oraz ich zastępców, a także rzecznika dyscyplinarnego ministra sprawiedliwości.

Projekt przewiduje, że sędzia może być wyznaczony przez I prezesa SN do udziału w rozpoznaniu określonej sprawy w innej izbie oraz, za zgodą sędziego, do orzekania na czas określony w innej izbie. Jak zauważa SN, jest rozwiązanie sprzeczne z ideą losowania i ogólnymi zasadami wyznaczania składu.

wkt/PAP