Sędziemu to nie wystarczyło. Chciał mieć czystą kartę. Wystąpił do Wojskowego Sądu Okręgowego w Warszawie o zmianę uzasadnienia. Zależało mu na tym, żeby – wbrew zebranym dowodom – głosiło, że „nie doszło do czynu zabronionego”. Koledzy sędziowie poszli mu na rękę. Uwzględnili wniosek i zmienili powody umorzenia.

CZYTAJ TAKŻE:Krajowa Rada Sądownictwa gwarantem niezawisłości sędziowskiej? TOP 10 przykładów jak ją sprzeniewierza!

Sędziego nie zadowoliło jednak ani umorzenie kompromitującej sprawy, ani korzystne dla niego uzasadnienie. Wystąpił o rekompensatę za to, że prokuratura badając, czy popełnił przestępstwo, prowadziła długo postępowanie. I znów mógł liczyć na kolegów po fachu. Sąd Najwyższy przyznał mu rekompensatę za „krzywdę moralną wyrządzoną przewlekłym postępowaniem”.

Podjął taką decyzję nie tylko w sprawie nadużywania służbowego samochodu. Raczkowski dostał – i to dwukrotnie – pieniądze również w związku z innym śledztwem, dotyczącym mobbingu wobec podwładnego, w którym także nie był podejrzanym i które zostało umorzone. Wzbogacił się w sumie o 6000 zł.

Pytani o tę sprawę prawnicy, łapią się za głowę. Nigdy nie spotkali się z tym, żeby rekompensaty za długie śledztwo dostawali świadkowie – a taki miał status Raczkowski, a nie podejrzani. To daje pole do nadużyć.

Załóżmy, że dogaduje się pan z kolegą. On składa na pana doniesienie do prokuratury. Zarzuty są dęte, ale trzeba je wyjaśnić. Prokuratura wszczyna śledztwo w tej sprawie, ale nie przeciwko panu. Musi najpierw ustalić fakty – przesłuchać świadków, zbadać dokumenty, powołać biegłych. Ustalenia trwają długo, ponieważ sprawa jest skomplikowana, ale pan nie musi być nawet przesłuchiwany. Prokuratorzy dochodzą po czasie do wniosku, że nie było przestępstwa i umarzają sprawę. Czy to powód, żeby przyznać panu pieniężną rekompensatę kosztem podatników? Tylko dlatego, że prokuratura zrobiła to, co jest jej obowiązkiem po otrzymaniu zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa?

– tłumaczy jeden z krakowskich adwokatów.

CZYTAJ RÓWNIEŻ:Prawie 100 tys. zł za niewykorzystany urlop? Kto zabroni wiceszefowi KRS! Kasta hojna dla swoich baronów

Jeszcze w połowie lat 80. był piekarzem i kwatermistrzem w Ludowym Wojsku Polskim. Potem skończył z oceną dostateczną zaoczne studia prawnicze, wstąpił do PZPR i piął się w górę. Został prezesem Sądu Garnizonowego w Warszawie. Dziś sędzia Piotr Raczkowski jest wiceprzewodniczącym Krajowej Rady Sądownictwa, a więc organu, który decyduje o karierach innych sędziów. Sąd Najwyższy rekomendował go niedawno do swojego składu.

Zaprotestował minister sprawiedliwości:

Jeśli do polskich sądów mają trafiać ludzie o najwyższych standardach, to ta kandydatura, delikatnie mówiąc, nie spełnia tych kryteriów.

– mówił Zbigniew Ziobro.

Za sędzią Raczkowskim ciągną się – co opisywał tygodnik „Do Rzeczy” – afery, jak bójka z innym sędzią, wykorzystywanie służbowych samochodów do prywatnych celów i obyczajowe ekscesy.

Nigdy nie prowadzono wobec mnie postępowania karnego. Sprawy, które porusza autor, były znane od 10 lat i znajdują się w moich aktach osobowych.

– odpowiedział na tę publikację Raczkowski.

CZYTAJ TAKŻE:Wójcik o reformie sądownictwa: „Nie mamy wątpliwości, że jest konieczna. Jesteśmy gotowi tłumaczyć, na czym polega ten projekt. On jest po prostu ważny”

Kontrowersję budziło też powołanie żony sędziego na stanowisko sędziego Sądu Rejonowego Warszawa-Mokotów. Krajowa Rada Sądownictwa, której Raczkowski jet wiceprzewodniczący, podjęła taką decyzję jednogłośnie. Chętnych było 93. Żaden nie dostał nawet jednego głosu.