W 2014 r. Dyrektor CUW podjęła decyzję o wynajęciu na okres 20 lat części nieruchomości przy ul. Powsińskiej 69/71 stanowiącej siedzibę CUW spółce VCentrum. Przedmiotowe nieruchomości stanowią własność Skarbu Państwa i oddane zostały w trwały zarząd KPRM. KPRM natomiast przekazała je w użyczenie na podstawie art. 28 ust. 2 ustawy o finansach publicznych na rzecz CUW.
Mienie oddane w najem nie było mieniem zbędnym. Do chwili oddania w najem było wykorzystywane do realizacji działalności podstawowej CUW. W następstwie tej umowy, CUW zostało zmuszone do zamawiania usług u swojego najemcy, świadczonych w tym samym zakresie, w jakim wcześniej samo Centrum prowadziło działalność. Przykładowo oddano w najem komputer diagnostyczny do samochodów marki Volkswagen, tym samym CUW pozbawił się możliwości przeprowadzania diagnostyki własnych samochodów, za pomocą narzędzia, które specjalnie w tym celu zostało nabyte za publiczne pieniądze.
Część postanowień określanych we wniosku do Szefa KPRM jako „konieczne do spełnienia na etapie negocjacji” nie znalazło swojego odzwierciedlenia w zapisach zawartej umowy. Do umowy najmu z 17 sierpnia 2014 r. podpisany został aneks, w którym bez zgody Szefa KPRM jak i bez jakiegokolwiek uzasadnienia poszerzono zarówno zakres wynajętej powierzchni, jak i możliwości ingerencji przez najemcę w substancję przedmiotu najmu. Wysokość czynszu pozostała przy tym bez zmian.
Dwie umowy zawarte w 2015 r. przez Dyrektora CUW z zewnętrzną kancelarią prawną są przedmiotem zainteresowania CBA. Biuro zwróciło się o przekazanie kopii tych umów oraz złożenie szczegółowych wyjaśnień. W przypadku umowy z dnia 9 lutego 2015 r. (zawartej na okres 2 miesięcy) Dyrektor CUW uznała, że zaistniała potrzeba pilnego udzielenia zamówienia w celu zaspokojenia bieżących potrzeb Centrum w zakresie obsługi prawnej, zastępstwa procesowego przed KIO i sądami powszechnymi oraz dodatkowo w zakresie obsługi postępowania w sprawie zamówienia publicznego na usługi pocztowe.
Umowa z dnia 9 kwietnia 2015 r. (zawarta do końca roku) w odróżnieniu od umowy z dnia 9 lutego 2015 r. nie obejmowała usług zastępstwa procesowego przed sądami powszechnymi. W opinii kierownictwa CUW zaistniała konieczność dalszej obsługi prawnej oraz zapewnienia usług zastępstwa procesowego, które nie były świadczone w okresie trwania poprzedniej umowy. Łączna kwota wypłacona za 2015 r. z tytułu realizacji umów z ww. kancelarią prawną wyniosła 359.775 zł.
PRZYKŁADOWE NIEPRAWIDŁOWOŚCI
W Centrum zawarto szereg umów na wykonanie usług z podmiotami zewnętrznymi. Niektóre z nich budzą istotne wątpliwości pod względem celowości ich zawarcia.
W dniu 30 marca 2015 r. Dyrektor CUW zawarła umowę na telefon zaufania z firmą JKM Consulting. W ramach umowy pracownicy mogli dzwonić pod podany numer telefonu, obsługiwany przez zewnętrznych konsultantów i rozmawiać o problemach związanych z pracą. Całkowita wartość umowy za okres od 30 marca do 31 października 2015 r. to 13.284 zł brutto. Z ustaleń audytu wynika, że żaden z pracowników CUW nigdy nie kontaktował się z telefonem zaufania.
W dniu 24 października 2014 r. Dyrektor CUW zawarła umowę z firmą JKM Consulting na realizację projektu mającego na celu optymalizację struktury organizacyjnej wraz z etatyzacją oraz systemu wynagradzania i oceniania pracowników w tym przygotowanie nowego schematu organizacyjnego oraz Regulaminu Wynagradzania w CUW. Umowa pierwotnie opiewała na kwotę 135.300 zł brutto. Firma wykonała zlecone zadanie w sposób wadliwy, co stwierdzono przez wykazanie bardzo wielu błędów. W konsekwencji umowa została rozwiązana, ale CUW zapłacił firmie kwotę 63.960 zł brutto pomimo tego, że nie uzyskano zamawianego dzieła.
W dniu 16 lipca 2014 r. Dyrektor CUW zawarła umowę na obsługę wizerunkową CUW, w tym na zbudowanie strategii komunikacji wewnętrznej CUW, konsultacje w zakresie zarządzania kryzysowego oraz budowanie i zarządzanie relacjami z mediami. Umowa obowiązywała od 12 lipca 2014 r. do 11 lipca 2015 r. Całkowita wartość wypłaconych środków to 147.600 zł brutto (12.300 zł brutto/m-c).
Wątpliwości budzi zasadność zawarcia umowy na doradztwo wizerunkowe CUW, jako podmiotu sektora finansów publicznych i powołanego w celu zapewnienia właściwego funkcjonowania KPRM. Przekazane do CUW zestawienia czynności wykonywanych przez zleceniobiorcę, jak również opisy faktur nie zawierają informacji pozwalających ustalić na czym polegały świadczone usługi ani jakie korzyści przyniosły Centrum.
W dniu 5 września 2014 r. Dyrektor CUW zawarła umowę na monitoring mediów w okresie od 5 września 2014 r. do 31 stycznia 2016 r. Wartość wynagrodzenia w okresie obowiązywania umowy to 10.000 zł brutto. Należy podkreślić, że do chwili podpisania umowy, a także w trakcie jej trwania CUW regularnie otrzymywało przegląd prasy dokonywany przez Centrum Informacyjne Rządu.
W 2015 r. Dyrekcja CUW skorzystała z usług firmy headhunterskiej. Wartość usługi i tym samym wysokość wypłaconych środków to kwota 15.375 zł brutto. Firma została wynajęta do rekrutacji pracownika na stanowisko „kontroler finansowy”. W dniu zatrudnienia kontrolera finansowego (24 lipca 2015 r.) obowiązujący Regulamin Organizacyjny CUW nie przewidywał w Centrum stanowiska „kontrolera finansowego”. Przedmiotowe stanowisko pojawiło się dopiero w Regulaminie Organizacyjnym CUW z 15 października 2015 r. Ponadto wynagrodzenie „kontrolera finansowego” ustalono na poziomie zbliżonym do poborów przedstawicieli dyrekcji CUW. Na uwagę zasługuje fakt, że zarówno wcześniej jak i później wszystkie zadania przypisane do tej funkcji były realizowane przez służby finansowe CUW.
W dniu 17 października 2014 r. Dyrektor CUW zawarła umowę na organizację usługi konferencyjnej oraz gastronomicznej (przyjęcia bożonarodzeniowego) w hotelu Radisson Blue Sobieski w Warszawie. CUW zapłacił za imprezę 77.490 zł brutto. Budżet ten został powiększony o zakup czekoladek dla pracowników 4.920 zł brutto oraz opłacenie występu kabaretu 11.070 zł brutto. Razem na przyjęcie bożonarodzeniowe wydano 93.480 zł brutto.
Łączna kwota powyższych wydatków to 343.699 zł.
Na przełomie lat 2011 i 2012 z budżetu CUW sfinansowano 4 pracownikom (w tym Dyrektorowi CUW) studia podyplomowe Executive Master of Business Administration na kierunku menedżerskim prowadzone przez Instytut Nauk Ekonomicznych Polskiej Akademii Nauk. Łączny koszt to 75.600 zł brutto (tj. 18.900 zł za osobę). Beneficjentami byli: Dyrektor CUW, Dyrektor pionu CUW oraz 2 naczelników wydziału.
W stosunku do dwóch osób pojawiają się wątpliwości w zakresie prawidłowości postępowania. W przypadku Dyrektora CUW stwierdzono brak zgody Dyrektora Generalnego KPRM na dofinansowanie studiów. Oznacza to, że sam sobie wydał zgodę na takie dofinansowanie, co z kolei budzi poważne wątpliwości formalnoprawne i rodzi pytanie o konsekwencje podatkowe CIT i PIT.
Natomiast w stosunku do naczelnika wydziału, wątpliwości budzi krótki okres między zakończeniem studiów, a rozwiązaniem stosunku pracy z CUW. W umowie (w przeciwieństwie do standardowych umów zawieranych w CUW) nie został wskazany okres jaki beneficjent powinien przepracować na rzecz CUW po skończeniu studiów.
W CUW doszło do nieprawidłowości w zakresie wypłaty pracownikom dodatkowych wynagrodzeń rocznych za 2014 r. W maju 2013 r. w Zakładowym Regulaminie Wynagradzania uchylono przepisy dotyczące wypłaty tych wynagrodzeń, nie dokonując jednocześnie pracownikom wypowiedzeń zmieniających. Zmiany miały obowiązywać od 1 stycznia 2014 r. W konsekwencji zaniechano wypłaty dodatkowego wynagrodzenia rocznego za 2014 r. mimo, iż obowiązek ten nadal istniał. Nieprawidłowości te zostały potwierdzone stanowiskiem pokontrolnym z 15 lipca 2015 r. Państwowej Inspekcji Pracy i stanowią wykroczenie przeciwko prawom pracowników określone w art. 282 § 1 pkt l) Kodeksu pracy.
Dyrekcja CUW pomimo posiadanej, już w lipcu 2015 r., wiedzy o zasadności roszczeń pracowników w zakresie dodatkowego wynagrodzenia rocznego nie podjęła żadnych kroków w celu jego wypłaty. Pracownikom, którzy się tego domagali odmawiano wypłaty, uznając roszczenia za bezzasadne. Takie działanie naraziło CUW na ryzyko kilkuset ewentualnych postępowań sądowych (koszty procesu, odsetki, świadczenia główne). Pierwszy wyrok w tej sprawie został wydany 29 grudnia 2015 r., oprócz świadczenia głównego zasądzono 900 zł kosztów procesu oraz odsetki ustawowe od dnia 1 kwietnia 2015 r.
Obecny Dyrektor CUW podjął decyzję o wypłacie przedmiotowych świadczeń, wnioskując do wszystkich zainteresowanych o rezygnację z odsetek; większość adresatów wyraziła na to zgodę.
Dyrektor CUW zawierając umowę z VCentrum na wynajęcie części nieruchomości przy ul. Powsińskiej 69/71 poświadczyła nieprawdę w akcie notarialnym. W § 1 ust. 3 umowy najmu znajduje się oświadczenie o tym, iż nieruchomość będąca przedmiotem najmu jest wolna od roszczeń osób trzecich. Oświadczenie to było niezgodne z prawdą, gdyż wobec tej nieruchomości zostały zgłoszone roszczenia przez spadkobierców dawnych właścicieli. Fakt podniesienia roszczeń był powszechnie znany w CUW i w KPRM od wielu lat, o czym świadczą liczne dokumenty zgromadzone w obu instytucjach.
W dniu 8 maja 2013 r., po 4 miesiącach użytkowania, iPady zostały zlikwidowane z uwagi na „wyeksploatowanie”. Formalną likwidację przeprowadzono na podstawie ustnej informacji o ich uszkodzeniu. W tym samym dniu zlikwidowano iPad mini o wartości 1.949 zł, zakupiony 19 grudnia 2012 r. na polecenie ówczesnego Dyrektora CUW. Jako przyczynę likwidacji wskazano zniszczenie sprzętu wynikające z uderzenia o betonowe podłoże. Urządzenie nie zostało zwrócone do wydziału teleinformatycznego, dostarczono jedynie zdjęcie obrazujące stan jego uszkodzeń. W maju 2013 r. Dyrektor CUW odkupił od CUW 2 laptopy (zakupione w 2010 r. i w 2011 r.) za, odpowiednio 5,1% i 4,7% wartości zakupu. Sprzedaż uzasadniono uszkodzeniami sprzętu.
Wnioski legislacyjne w sprawie ww. dyrektyw zostały opublikowane w styczniu 2012 r. Prace nad uzgodnieniem ostatecznego tekstu dyrektyw trwały dwa lata. Dyrektywy zostały ostatecznie przyjęte 26 lutego 2014 r.
Termin implementacji dyrektyw upływa 18 kwietnia 2016 r., z tym że dyrektywy zezwalają państwom członkowskim na odroczenie terminu wdrożenia: do 18 października 2018 r. obowiązkowej komunikacji elektronicznej, z wyjątkiem przesyłania ogłoszeń, udostępniania dokumentów zamówienia, oraz instytucji elektronicznych takich jak: aukcja elektroniczna, katalogi elektroniczne, dynamiczny system zakupów; do 18 kwietnia 2017 r. obowiązkowej komunikacji elektronicznej w przypadku postępowań prowadzonych przez centralną jednostkę zakupującą; do 18 kwietnia 2018 r. przepisów dotyczących sporządzania jednolitego europejskiego dokumentu zamówienia w formie elektronicznej.
W przypadku niedotrzymania terminu wdrożenia dyrektyw KE może, na podstawie art. 258 Traktatu, wszcząć przeciwko Polsce postępowanie dotyczące braku notyfikacji środków przyjętych w celu implementacji dyrektyw i skierować sprawę do Trybunału Sprawiedliwości UE. Już na tym etapie KE ma prawo wnioskować o nałożenie na Polskę kary ryczałtowej lub okresowej kary pieniężnej, naliczanych zgodnie z właściwymi komunikatami KE. KE ma również prawo wnioskowania o nałożenie obydwu kar łącznie.
Elektroniczne zamówienia publiczne
Kolejnym poważnym wyzwaniem dla systemu zamówień publicznych oraz Urzędu Zamówień Publicznych jest informatyzacja procesów udzielania zamówień publicznych, a w szczególności planowana do realizacji platforma e-Zamówienia – elektroniczne zamówienia publiczne.
Ciąg dalszy na następnej stronie.
Drukujesz tylko jedną stronę artykułu. Aby wydrukować wszystkie strony, kliknij w przycisk "Drukuj" znajdujący się na początku artykułu.
W 2014 r. Dyrektor CUW podjęła decyzję o wynajęciu na okres 20 lat części nieruchomości przy ul. Powsińskiej 69/71 stanowiącej siedzibę CUW spółce VCentrum. Przedmiotowe nieruchomości stanowią własność Skarbu Państwa i oddane zostały w trwały zarząd KPRM. KPRM natomiast przekazała je w użyczenie na podstawie art. 28 ust. 2 ustawy o finansach publicznych na rzecz CUW.
Mienie oddane w najem nie było mieniem zbędnym. Do chwili oddania w najem było wykorzystywane do realizacji działalności podstawowej CUW. W następstwie tej umowy, CUW zostało zmuszone do zamawiania usług u swojego najemcy, świadczonych w tym samym zakresie, w jakim wcześniej samo Centrum prowadziło działalność. Przykładowo oddano w najem komputer diagnostyczny do samochodów marki Volkswagen, tym samym CUW pozbawił się możliwości przeprowadzania diagnostyki własnych samochodów, za pomocą narzędzia, które specjalnie w tym celu zostało nabyte za publiczne pieniądze.
Część postanowień określanych we wniosku do Szefa KPRM jako „konieczne do spełnienia na etapie negocjacji” nie znalazło swojego odzwierciedlenia w zapisach zawartej umowy. Do umowy najmu z 17 sierpnia 2014 r. podpisany został aneks, w którym bez zgody Szefa KPRM jak i bez jakiegokolwiek uzasadnienia poszerzono zarówno zakres wynajętej powierzchni, jak i możliwości ingerencji przez najemcę w substancję przedmiotu najmu. Wysokość czynszu pozostała przy tym bez zmian.
Dwie umowy zawarte w 2015 r. przez Dyrektora CUW z zewnętrzną kancelarią prawną są przedmiotem zainteresowania CBA. Biuro zwróciło się o przekazanie kopii tych umów oraz złożenie szczegółowych wyjaśnień. W przypadku umowy z dnia 9 lutego 2015 r. (zawartej na okres 2 miesięcy) Dyrektor CUW uznała, że zaistniała potrzeba pilnego udzielenia zamówienia w celu zaspokojenia bieżących potrzeb Centrum w zakresie obsługi prawnej, zastępstwa procesowego przed KIO i sądami powszechnymi oraz dodatkowo w zakresie obsługi postępowania w sprawie zamówienia publicznego na usługi pocztowe.
Umowa z dnia 9 kwietnia 2015 r. (zawarta do końca roku) w odróżnieniu od umowy z dnia 9 lutego 2015 r. nie obejmowała usług zastępstwa procesowego przed sądami powszechnymi. W opinii kierownictwa CUW zaistniała konieczność dalszej obsługi prawnej oraz zapewnienia usług zastępstwa procesowego, które nie były świadczone w okresie trwania poprzedniej umowy. Łączna kwota wypłacona za 2015 r. z tytułu realizacji umów z ww. kancelarią prawną wyniosła 359.775 zł.
PRZYKŁADOWE NIEPRAWIDŁOWOŚCI
W Centrum zawarto szereg umów na wykonanie usług z podmiotami zewnętrznymi. Niektóre z nich budzą istotne wątpliwości pod względem celowości ich zawarcia.
W dniu 30 marca 2015 r. Dyrektor CUW zawarła umowę na telefon zaufania z firmą JKM Consulting. W ramach umowy pracownicy mogli dzwonić pod podany numer telefonu, obsługiwany przez zewnętrznych konsultantów i rozmawiać o problemach związanych z pracą. Całkowita wartość umowy za okres od 30 marca do 31 października 2015 r. to 13.284 zł brutto. Z ustaleń audytu wynika, że żaden z pracowników CUW nigdy nie kontaktował się z telefonem zaufania.
W dniu 24 października 2014 r. Dyrektor CUW zawarła umowę z firmą JKM Consulting na realizację projektu mającego na celu optymalizację struktury organizacyjnej wraz z etatyzacją oraz systemu wynagradzania i oceniania pracowników w tym przygotowanie nowego schematu organizacyjnego oraz Regulaminu Wynagradzania w CUW. Umowa pierwotnie opiewała na kwotę 135.300 zł brutto. Firma wykonała zlecone zadanie w sposób wadliwy, co stwierdzono przez wykazanie bardzo wielu błędów. W konsekwencji umowa została rozwiązana, ale CUW zapłacił firmie kwotę 63.960 zł brutto pomimo tego, że nie uzyskano zamawianego dzieła.
W dniu 16 lipca 2014 r. Dyrektor CUW zawarła umowę na obsługę wizerunkową CUW, w tym na zbudowanie strategii komunikacji wewnętrznej CUW, konsultacje w zakresie zarządzania kryzysowego oraz budowanie i zarządzanie relacjami z mediami. Umowa obowiązywała od 12 lipca 2014 r. do 11 lipca 2015 r. Całkowita wartość wypłaconych środków to 147.600 zł brutto (12.300 zł brutto/m-c).
Wątpliwości budzi zasadność zawarcia umowy na doradztwo wizerunkowe CUW, jako podmiotu sektora finansów publicznych i powołanego w celu zapewnienia właściwego funkcjonowania KPRM. Przekazane do CUW zestawienia czynności wykonywanych przez zleceniobiorcę, jak również opisy faktur nie zawierają informacji pozwalających ustalić na czym polegały świadczone usługi ani jakie korzyści przyniosły Centrum.
W dniu 5 września 2014 r. Dyrektor CUW zawarła umowę na monitoring mediów w okresie od 5 września 2014 r. do 31 stycznia 2016 r. Wartość wynagrodzenia w okresie obowiązywania umowy to 10.000 zł brutto. Należy podkreślić, że do chwili podpisania umowy, a także w trakcie jej trwania CUW regularnie otrzymywało przegląd prasy dokonywany przez Centrum Informacyjne Rządu.
W 2015 r. Dyrekcja CUW skorzystała z usług firmy headhunterskiej. Wartość usługi i tym samym wysokość wypłaconych środków to kwota 15.375 zł brutto. Firma została wynajęta do rekrutacji pracownika na stanowisko „kontroler finansowy”. W dniu zatrudnienia kontrolera finansowego (24 lipca 2015 r.) obowiązujący Regulamin Organizacyjny CUW nie przewidywał w Centrum stanowiska „kontrolera finansowego”. Przedmiotowe stanowisko pojawiło się dopiero w Regulaminie Organizacyjnym CUW z 15 października 2015 r. Ponadto wynagrodzenie „kontrolera finansowego” ustalono na poziomie zbliżonym do poborów przedstawicieli dyrekcji CUW. Na uwagę zasługuje fakt, że zarówno wcześniej jak i później wszystkie zadania przypisane do tej funkcji były realizowane przez służby finansowe CUW.
W dniu 17 października 2014 r. Dyrektor CUW zawarła umowę na organizację usługi konferencyjnej oraz gastronomicznej (przyjęcia bożonarodzeniowego) w hotelu Radisson Blue Sobieski w Warszawie. CUW zapłacił za imprezę 77.490 zł brutto. Budżet ten został powiększony o zakup czekoladek dla pracowników 4.920 zł brutto oraz opłacenie występu kabaretu 11.070 zł brutto. Razem na przyjęcie bożonarodzeniowe wydano 93.480 zł brutto.
Łączna kwota powyższych wydatków to 343.699 zł.
Na przełomie lat 2011 i 2012 z budżetu CUW sfinansowano 4 pracownikom (w tym Dyrektorowi CUW) studia podyplomowe Executive Master of Business Administration na kierunku menedżerskim prowadzone przez Instytut Nauk Ekonomicznych Polskiej Akademii Nauk. Łączny koszt to 75.600 zł brutto (tj. 18.900 zł za osobę). Beneficjentami byli: Dyrektor CUW, Dyrektor pionu CUW oraz 2 naczelników wydziału.
W stosunku do dwóch osób pojawiają się wątpliwości w zakresie prawidłowości postępowania. W przypadku Dyrektora CUW stwierdzono brak zgody Dyrektora Generalnego KPRM na dofinansowanie studiów. Oznacza to, że sam sobie wydał zgodę na takie dofinansowanie, co z kolei budzi poważne wątpliwości formalnoprawne i rodzi pytanie o konsekwencje podatkowe CIT i PIT.
Natomiast w stosunku do naczelnika wydziału, wątpliwości budzi krótki okres między zakończeniem studiów, a rozwiązaniem stosunku pracy z CUW. W umowie (w przeciwieństwie do standardowych umów zawieranych w CUW) nie został wskazany okres jaki beneficjent powinien przepracować na rzecz CUW po skończeniu studiów.
W CUW doszło do nieprawidłowości w zakresie wypłaty pracownikom dodatkowych wynagrodzeń rocznych za 2014 r. W maju 2013 r. w Zakładowym Regulaminie Wynagradzania uchylono przepisy dotyczące wypłaty tych wynagrodzeń, nie dokonując jednocześnie pracownikom wypowiedzeń zmieniających. Zmiany miały obowiązywać od 1 stycznia 2014 r. W konsekwencji zaniechano wypłaty dodatkowego wynagrodzenia rocznego za 2014 r. mimo, iż obowiązek ten nadal istniał. Nieprawidłowości te zostały potwierdzone stanowiskiem pokontrolnym z 15 lipca 2015 r. Państwowej Inspekcji Pracy i stanowią wykroczenie przeciwko prawom pracowników określone w art. 282 § 1 pkt l) Kodeksu pracy.
Dyrekcja CUW pomimo posiadanej, już w lipcu 2015 r., wiedzy o zasadności roszczeń pracowników w zakresie dodatkowego wynagrodzenia rocznego nie podjęła żadnych kroków w celu jego wypłaty. Pracownikom, którzy się tego domagali odmawiano wypłaty, uznając roszczenia za bezzasadne. Takie działanie naraziło CUW na ryzyko kilkuset ewentualnych postępowań sądowych (koszty procesu, odsetki, świadczenia główne). Pierwszy wyrok w tej sprawie został wydany 29 grudnia 2015 r., oprócz świadczenia głównego zasądzono 900 zł kosztów procesu oraz odsetki ustawowe od dnia 1 kwietnia 2015 r.
Obecny Dyrektor CUW podjął decyzję o wypłacie przedmiotowych świadczeń, wnioskując do wszystkich zainteresowanych o rezygnację z odsetek; większość adresatów wyraziła na to zgodę.
Dyrektor CUW zawierając umowę z VCentrum na wynajęcie części nieruchomości przy ul. Powsińskiej 69/71 poświadczyła nieprawdę w akcie notarialnym. W § 1 ust. 3 umowy najmu znajduje się oświadczenie o tym, iż nieruchomość będąca przedmiotem najmu jest wolna od roszczeń osób trzecich. Oświadczenie to było niezgodne z prawdą, gdyż wobec tej nieruchomości zostały zgłoszone roszczenia przez spadkobierców dawnych właścicieli. Fakt podniesienia roszczeń był powszechnie znany w CUW i w KPRM od wielu lat, o czym świadczą liczne dokumenty zgromadzone w obu instytucjach.
W dniu 8 maja 2013 r., po 4 miesiącach użytkowania, iPady zostały zlikwidowane z uwagi na „wyeksploatowanie”. Formalną likwidację przeprowadzono na podstawie ustnej informacji o ich uszkodzeniu. W tym samym dniu zlikwidowano iPad mini o wartości 1.949 zł, zakupiony 19 grudnia 2012 r. na polecenie ówczesnego Dyrektora CUW. Jako przyczynę likwidacji wskazano zniszczenie sprzętu wynikające z uderzenia o betonowe podłoże. Urządzenie nie zostało zwrócone do wydziału teleinformatycznego, dostarczono jedynie zdjęcie obrazujące stan jego uszkodzeń. W maju 2013 r. Dyrektor CUW odkupił od CUW 2 laptopy (zakupione w 2010 r. i w 2011 r.) za, odpowiednio 5,1% i 4,7% wartości zakupu. Sprzedaż uzasadniono uszkodzeniami sprzętu.
Wnioski legislacyjne w sprawie ww. dyrektyw zostały opublikowane w styczniu 2012 r. Prace nad uzgodnieniem ostatecznego tekstu dyrektyw trwały dwa lata. Dyrektywy zostały ostatecznie przyjęte 26 lutego 2014 r.
Termin implementacji dyrektyw upływa 18 kwietnia 2016 r., z tym że dyrektywy zezwalają państwom członkowskim na odroczenie terminu wdrożenia: do 18 października 2018 r. obowiązkowej komunikacji elektronicznej, z wyjątkiem przesyłania ogłoszeń, udostępniania dokumentów zamówienia, oraz instytucji elektronicznych takich jak: aukcja elektroniczna, katalogi elektroniczne, dynamiczny system zakupów; do 18 kwietnia 2017 r. obowiązkowej komunikacji elektronicznej w przypadku postępowań prowadzonych przez centralną jednostkę zakupującą; do 18 kwietnia 2018 r. przepisów dotyczących sporządzania jednolitego europejskiego dokumentu zamówienia w formie elektronicznej.
W przypadku niedotrzymania terminu wdrożenia dyrektyw KE może, na podstawie art. 258 Traktatu, wszcząć przeciwko Polsce postępowanie dotyczące braku notyfikacji środków przyjętych w celu implementacji dyrektyw i skierować sprawę do Trybunału Sprawiedliwości UE. Już na tym etapie KE ma prawo wnioskować o nałożenie na Polskę kary ryczałtowej lub okresowej kary pieniężnej, naliczanych zgodnie z właściwymi komunikatami KE. KE ma również prawo wnioskowania o nałożenie obydwu kar łącznie.
Elektroniczne zamówienia publiczne
Kolejnym poważnym wyzwaniem dla systemu zamówień publicznych oraz Urzędu Zamówień Publicznych jest informatyzacja procesów udzielania zamówień publicznych, a w szczególności planowana do realizacji platforma e-Zamówienia – elektroniczne zamówienia publiczne.
Ciąg dalszy na następnej stronie.
Strona 2 z 3
Publikacja dostępna na stronie: https://wpolityce.pl/polityka/292512-ujawniamy-pelny-audyt-z-kprm-centrum-uslug-wspolnych-sprawdz-szczegoly-dokumentu?strona=2
