— Opinia orzecznicza mimo braku ustawowego quorum TK z 9 stycznia, słusznie przyjęła iż ocena uchwał indywidualnych Sejmu dotyczących wyboru sędziów TK- nie leży w kompetencjach orzeczniczych TK. Mimo to KW, bez analizy przyczyn i przesłanek prawnych uznania za wadliwe i nie rodzące skutków prawnych uchwał ustępującego Sejmu o wyborze przyszłych sędziów TK – odwołuje się do ich częściowej skuteczności w zakresie wyboru 3 z 5-ciu kandydatów na wakujące w przyszłości stanowiska orzecznicze w TK, uparcie forsując ponadkompetencyjną opinię TK dotyczącą uchwał Sejmu, mimo braku kompetencji orzeczniczej w tym zakresie.
Dokonanie dodatkowej analizy podstaw uznania przez Sejm aktualnej kadencji, iż zgłoszenie kandydatów i ich wybór „na zapas” przez Sejm poprzedniej kadencji nie spełniało wymogów obowiązującej ustawy o TK – mogłoby w sposób istotny usunąć zaniechania w pracach i ocenach KW – i zmienić jej stanowisko w kierunku uznania, że Prezydent RP Andrzej Duda w ramach swoich konstytucyjnych obowiązków stania na straży przestrzegania konstytucji przez inne organy państwa zasadnie odmówił odebrania przyrzeczenia od kandydatów na sędziów TK, co do których Sejm wiążącą uchwałą uznał wadliwość ich zgłoszenia i wyboru.
Presja ze strony stronniczo-autorytatywnych przedstawicieli europejskich podmiotów zewnętrznych – na „kompromis polityczny” w rozwiązaniu wywołanego nieposłuszeństwem prawu konstytucyjnemu stanowiska TK – w istocie jest wezwaniem do naruszenia zasady legalizmu jako fundamentu praworządności. Godzi się przypomnieć adwokacką paremię: „kiedy jednymi drzwiami w sporze wchodzi polityka, drugimi wychodzi sprawiedliwość”. Polityczny fałsz i manipulacja stają znów naprzeciw międzyludzkiej SOLIDARNOŚCI.
Drukujesz tylko jedną stronę artykułu. Aby wydrukować wszystkie strony, kliknij w przycisk "Drukuj" znajdujący się na początku artykułu.
— Opinia orzecznicza mimo braku ustawowego quorum TK z 9 stycznia, słusznie przyjęła iż ocena uchwał indywidualnych Sejmu dotyczących wyboru sędziów TK- nie leży w kompetencjach orzeczniczych TK. Mimo to KW, bez analizy przyczyn i przesłanek prawnych uznania za wadliwe i nie rodzące skutków prawnych uchwał ustępującego Sejmu o wyborze przyszłych sędziów TK – odwołuje się do ich częściowej skuteczności w zakresie wyboru 3 z 5-ciu kandydatów na wakujące w przyszłości stanowiska orzecznicze w TK, uparcie forsując ponadkompetencyjną opinię TK dotyczącą uchwał Sejmu, mimo braku kompetencji orzeczniczej w tym zakresie.
Dokonanie dodatkowej analizy podstaw uznania przez Sejm aktualnej kadencji, iż zgłoszenie kandydatów i ich wybór „na zapas” przez Sejm poprzedniej kadencji nie spełniało wymogów obowiązującej ustawy o TK – mogłoby w sposób istotny usunąć zaniechania w pracach i ocenach KW – i zmienić jej stanowisko w kierunku uznania, że Prezydent RP Andrzej Duda w ramach swoich konstytucyjnych obowiązków stania na straży przestrzegania konstytucji przez inne organy państwa zasadnie odmówił odebrania przyrzeczenia od kandydatów na sędziów TK, co do których Sejm wiążącą uchwałą uznał wadliwość ich zgłoszenia i wyboru.
Presja ze strony stronniczo-autorytatywnych przedstawicieli europejskich podmiotów zewnętrznych – na „kompromis polityczny” w rozwiązaniu wywołanego nieposłuszeństwem prawu konstytucyjnemu stanowiska TK – w istocie jest wezwaniem do naruszenia zasady legalizmu jako fundamentu praworządności. Godzi się przypomnieć adwokacką paremię: „kiedy jednymi drzwiami w sporze wchodzi polityka, drugimi wychodzi sprawiedliwość”. Polityczny fałsz i manipulacja stają znów naprzeciw międzyludzkiej SOLIDARNOŚCI.
Strona 2 z 2
Publikacja dostępna na stronie: https://wpolityce.pl/polityka/288489-polityka-za-czy-przeciw-legalizmowi-opinia-komisji-weneckiej-mija-sie-z-miarodajnoscia-polskiego-porzadku-konstytucyjnego?strona=2
