Dla relaksu przypominam wierszyk z tomiku „Ja tu zostaję”.
Teorie spiskowe
Zeszły się przy korycie dwie różowe świnki
Wypasione nad podziw – od ryjków po szynki.
Zachrumkały radośnie na widok obierek
I poczęły ucztować wśród zachwytów szczerych…
*
Wtem nadeszła ta trzecia – coś jakby markotna,
Zerkając nie w koryto, lecz na kraty w oknach…
Dwie pierwsze zakwiczały: „Chodźże na śniadanie,
Starczy jadła dla wszystkich! I jeszcze zostanie…”
*
Smutna na to: „Nie głodnam… Rozmawiałam z Burkiem.
On zna zwyczaje ludzi…” – Tu łzy poszły ciurkiem –
„Karmią nas tu i poją (tak jest ponoć wszędzie).
Potem zabiją… Zjedzą… Taki koniec będzie!”
*
Zapadła cisza w chlewie (brzęcząca jak muchy).
Przerwał ją świński rechot – od ucha do ucha!
Świnie (te przy korycie) nie czuły cykorii:
„Zamknij ryj! Dość już twoich SPISKOWYCH TEORII!
Gadasz jak wuj odyniec – zakała rodziny,
Co przypisywał ludziom niegodziwe czyny…
Za karę w mróz czy upał po lasach dziś hasa…
Żryj i pozwól żreć innym! To dewiza nasza…”
*
Tu w sen zapadły błogi (w barłogach jak w łóżkach),
By sadełko zawiązać się mogło na brzuszkach.
Ta trzecia – chociaż głodna – walczyła z kratami:
„Schudnę troszkę… Przelezę pomiędzy prętami…”
***
Gdy nad ranem wkroczyli z siekierami ludzie
Burek – ten nadwrażliwiec – schował się w swej budzie…
Dwie świnki do wędzarni za chwilę powieźli.
Po trzeciej garść szczeciny na kratach znaleźli…
***
Tu zakrzyknąć wypada puentę (niczym „bingo!”):
Byt kształtuje świadomość! Lecz nie wszystkim świnkom…
A w cyklu – znalezione w sieci – myślałem, że to koniec z budzeniem Polski, że już się ocknęliśmy z postkomunistycznego letargu.
Dziś już wiem, że sam budzik tu nie wystarczy; potrzebny jest Dzwon Zygmunta…
Modlitwa (z płyty „Obudź się, Polsko”)
W zestawie taniej! Polecamy „wSklepiku.pl” pakiet 2 książek: Obudź się Polsko 2012. W kolekcji: „Oburzeni” oraz „Strachy i Lachy. Przemiany polskiej pamięci 1982-2012”.
Drukujesz tylko jedną stronę artykułu. Aby wydrukować wszystkie strony, kliknij w przycisk "Drukuj" znajdujący się na początku artykułu.
Dla relaksu przypominam wierszyk z tomiku „Ja tu zostaję”.
Teorie spiskowe
Zeszły się przy korycie dwie różowe świnki
Wypasione nad podziw – od ryjków po szynki.
Zachrumkały radośnie na widok obierek
I poczęły ucztować wśród zachwytów szczerych…
*
Wtem nadeszła ta trzecia – coś jakby markotna,
Zerkając nie w koryto, lecz na kraty w oknach…
Dwie pierwsze zakwiczały: „Chodźże na śniadanie,
Starczy jadła dla wszystkich! I jeszcze zostanie…”
*
Smutna na to: „Nie głodnam… Rozmawiałam z Burkiem.
On zna zwyczaje ludzi…” – Tu łzy poszły ciurkiem –
„Karmią nas tu i poją (tak jest ponoć wszędzie).
Potem zabiją… Zjedzą… Taki koniec będzie!”
*
Zapadła cisza w chlewie (brzęcząca jak muchy).
Przerwał ją świński rechot – od ucha do ucha!
Świnie (te przy korycie) nie czuły cykorii:
„Zamknij ryj! Dość już twoich SPISKOWYCH TEORII!
Gadasz jak wuj odyniec – zakała rodziny,
Co przypisywał ludziom niegodziwe czyny…
Za karę w mróz czy upał po lasach dziś hasa…
Żryj i pozwól żreć innym! To dewiza nasza…”
*
Tu w sen zapadły błogi (w barłogach jak w łóżkach),
By sadełko zawiązać się mogło na brzuszkach.
Ta trzecia – chociaż głodna – walczyła z kratami:
„Schudnę troszkę… Przelezę pomiędzy prętami…”
***
Gdy nad ranem wkroczyli z siekierami ludzie
Burek – ten nadwrażliwiec – schował się w swej budzie…
Dwie świnki do wędzarni za chwilę powieźli.
Po trzeciej garść szczeciny na kratach znaleźli…
***
Tu zakrzyknąć wypada puentę (niczym „bingo!”):
Byt kształtuje świadomość! Lecz nie wszystkim świnkom…
A w cyklu – znalezione w sieci – myślałem, że to koniec z budzeniem Polski, że już się ocknęliśmy z postkomunistycznego letargu.
Dziś już wiem, że sam budzik tu nie wystarczy; potrzebny jest Dzwon Zygmunta…
Modlitwa (z płyty „Obudź się, Polsko”)
W zestawie taniej! Polecamy „wSklepiku.pl” pakiet 2 książek: Obudź się Polsko 2012. W kolekcji: „Oburzeni” oraz „Strachy i Lachy. Przemiany polskiej pamięci 1982-2012”.
Strona 3 z 3
Publikacja dostępna na stronie: https://wpolityce.pl/polityka/284562-wezel-gordyjski-trybunalu-konstytucyjnego-dla-kod-ziarzy-wazniejszym-staje-sie-odzyskanie-utraconego-koryta-niz-katastrofa-w-jaka-wpedzaja-polske-swymi-targowickimi-akcjami?strona=3
