Niespodziewanie w informacji MSZ RFN z dnia 24 listopada 1970 roku skierowanej do wszystkich przedstawicielstw dyplomatycznych i konsularnych RFN jak i jednostek roboczych w MSZ po parafowaniu w dniu 18 listopada 1970 roku układu pomiędzy rządem PRL-RFN o normalizacji stosunków (załącznik nr 19) pojawia się zapis o tym, że delegacja polska jeszcze raz wyraźnie potwierdziła ważność oświadczenia rządu polskiego z dnia 24 sierpnia 1953 roku, poprzez które Polska w sformułowaniu obejmującym całe Niemcy zrzekła się z dniem 1 stycznia 1954 roku dalszych świadczeń reparacyjnych (s. 7).
Pojawia się pytanie, kto, gdzie i na podstawie jakich pełnomocnictw ze strony polskiej zrezygnował lub mógł zrezygnować z reparacji wobec RFN. Wniosek : Wskazanym byłoby, aby w Warszawie odbyła się kwerenda archiwalna, która albo potwierdzi albo zaprzeczy informacji MSZ RFN z dnia 24 listopada 1970 roku skierowanej do wszystkich przedstawicielstw dyplomatycznych i konsularnych RFN jak i jednostek roboczych w MSZ po parafowaniu w dniu 18 listopada 1970 roku układu pomiędzy rządem PRL-RFN o normalizacji stosunków (załącznik nr 19).
Byłoby to tym bardziej wskazane ze względu na fakt niepodania przez stronę niemiecką żadnego nazwiska osoby z delegacji Polski, która złożyłaby wspomniane wyżej oświadczenie.
- Dokumenty dotyczące 1990 roku
Druk Bundestagu nr 11/6579 dotyczący projektu uchwały frakcji CDU/CSU i FDP odnośnie Niemiec i Polski z dnia 6 marca 1990 roku (załącznik nr 20) oddaje treść uchwały Bundestagu, która została przyjęta większością głosów CDU/CSU i FDP i w której zostało podkreślone zrzeczenie się Polski wobec Niemiec z dnia 23 sierpnia 1953 roku i która jest ważna również dla zjednoczonych Niemiec.
Gdyby rząd RFN (rząd stanowiły wtedy CDU/CSU i FDP) był pewien, iż zrzeczenie się Polski w 1953 roku było skuteczne wobec całych Niemiec, nie proponowałby tego zapisu w powyższej uchwale.
W Druku Bundestagu nr 11/6611 dotyczącym projektu uchwały frakcji SPD odnośnie gwarancji Polskiej granicy zachodniej z dnia 7 marca 1990 roku (załącznik nr 22) znajduje się argumentacja, iż dopiero treść uchwały frakcji CDU/CSU i FDP prowadzi do tego, że sprawa reparacji powróciła do politycznego porządku dziennego. Pomimo tej argumentacji Bundestag przyjął projekt uchwały proponowanej przez Kanclerza Helmuta Kohla jak i frakcje CDU/CSU i FDP.
Druk Bundestagu nr 11/6591 dotyczący projektu uchwały frakcji Zielonych odnośnie uznania granicy na Odrze i Nysie z dnia 6 marca 1990 roku (załącznik nr 21) nie odnosi się do kwestii reparacji wojennych. Wniosek : Gdyby strona niemiecka nie miała wątpliwości co do ważności i skuteczności Oświadczenia rządu PRL z 1953 r., nie podjęłaby uchwały, w której zapisała jego ważność. Ten jednostronny akt nie obowiązuje jednak RP.
V. Wnioski
-
Wskazanym byłoby, aby zbadać dokładnie okoliczności powzięcia uchwały Rady Ministrów odnośnie Oświadczenia rządu PRL z 1953 roku, poprzez kwerendę archiwalną w Warszawie jak i w Moskwie (prywatne archiwum Malenkowa?).
-
Wskazanym byłoby, aby w Warszawie odbyła się kwerenda archiwalna, która albo potwierdzi albo zaprzeczy informacji MSZ RFN z dnia 24 listopada 1970 roku skierowanej do wszystkich przedstawicielstw dyplomatycznych i konsularnych RFN jak i jednostek roboczych w MSZ po parafowaniu w dniu 18 listopada 1970 roku układu pomiędzy rządem PRL-RFN o normalizacji stosunków (załącznik nr 19).
Byłoby to tym bardziej wskazane ze względu na fakt niepodania przez stronę niemiecką żadnego nazwiska osoby z delegacji Polski, która złożyłaby wspomniane wyżej oświadczenie.
- Gdyby strona niemiecka nie miała wątpliwości co do ważności i skuteczności Oświadczenia rządu PRL z 1953 r., nie podjęłaby uchwały, w której zapisała jego ważność. Ten jednostronny akt nie obowiązuje jednak RP.
Stefan Hambura, Rechtsanwalt; Berlin, dnia 6 grudnia 2004 r.
Drukujesz tylko jedną stronę artykułu. Aby wydrukować wszystkie strony, kliknij w przycisk "Drukuj" znajdujący się na początku artykułu.
Niespodziewanie w informacji MSZ RFN z dnia 24 listopada 1970 roku skierowanej do wszystkich przedstawicielstw dyplomatycznych i konsularnych RFN jak i jednostek roboczych w MSZ po parafowaniu w dniu 18 listopada 1970 roku układu pomiędzy rządem PRL-RFN o normalizacji stosunków (załącznik nr 19) pojawia się zapis o tym, że delegacja polska jeszcze raz wyraźnie potwierdziła ważność oświadczenia rządu polskiego z dnia 24 sierpnia 1953 roku, poprzez które Polska w sformułowaniu obejmującym całe Niemcy zrzekła się z dniem 1 stycznia 1954 roku dalszych świadczeń reparacyjnych (s. 7).
Pojawia się pytanie, kto, gdzie i na podstawie jakich pełnomocnictw ze strony polskiej zrezygnował lub mógł zrezygnować z reparacji wobec RFN. Wniosek : Wskazanym byłoby, aby w Warszawie odbyła się kwerenda archiwalna, która albo potwierdzi albo zaprzeczy informacji MSZ RFN z dnia 24 listopada 1970 roku skierowanej do wszystkich przedstawicielstw dyplomatycznych i konsularnych RFN jak i jednostek roboczych w MSZ po parafowaniu w dniu 18 listopada 1970 roku układu pomiędzy rządem PRL-RFN o normalizacji stosunków (załącznik nr 19).
Byłoby to tym bardziej wskazane ze względu na fakt niepodania przez stronę niemiecką żadnego nazwiska osoby z delegacji Polski, która złożyłaby wspomniane wyżej oświadczenie.
- Dokumenty dotyczące 1990 roku
Druk Bundestagu nr 11/6579 dotyczący projektu uchwały frakcji CDU/CSU i FDP odnośnie Niemiec i Polski z dnia 6 marca 1990 roku (załącznik nr 20) oddaje treść uchwały Bundestagu, która została przyjęta większością głosów CDU/CSU i FDP i w której zostało podkreślone zrzeczenie się Polski wobec Niemiec z dnia 23 sierpnia 1953 roku i która jest ważna również dla zjednoczonych Niemiec.
Gdyby rząd RFN (rząd stanowiły wtedy CDU/CSU i FDP) był pewien, iż zrzeczenie się Polski w 1953 roku było skuteczne wobec całych Niemiec, nie proponowałby tego zapisu w powyższej uchwale.
W Druku Bundestagu nr 11/6611 dotyczącym projektu uchwały frakcji SPD odnośnie gwarancji Polskiej granicy zachodniej z dnia 7 marca 1990 roku (załącznik nr 22) znajduje się argumentacja, iż dopiero treść uchwały frakcji CDU/CSU i FDP prowadzi do tego, że sprawa reparacji powróciła do politycznego porządku dziennego. Pomimo tej argumentacji Bundestag przyjął projekt uchwały proponowanej przez Kanclerza Helmuta Kohla jak i frakcje CDU/CSU i FDP.
Druk Bundestagu nr 11/6591 dotyczący projektu uchwały frakcji Zielonych odnośnie uznania granicy na Odrze i Nysie z dnia 6 marca 1990 roku (załącznik nr 21) nie odnosi się do kwestii reparacji wojennych. Wniosek : Gdyby strona niemiecka nie miała wątpliwości co do ważności i skuteczności Oświadczenia rządu PRL z 1953 r., nie podjęłaby uchwały, w której zapisała jego ważność. Ten jednostronny akt nie obowiązuje jednak RP.
V. Wnioski
-
Wskazanym byłoby, aby zbadać dokładnie okoliczności powzięcia uchwały Rady Ministrów odnośnie Oświadczenia rządu PRL z 1953 roku, poprzez kwerendę archiwalną w Warszawie jak i w Moskwie (prywatne archiwum Malenkowa?).
-
Wskazanym byłoby, aby w Warszawie odbyła się kwerenda archiwalna, która albo potwierdzi albo zaprzeczy informacji MSZ RFN z dnia 24 listopada 1970 roku skierowanej do wszystkich przedstawicielstw dyplomatycznych i konsularnych RFN jak i jednostek roboczych w MSZ po parafowaniu w dniu 18 listopada 1970 roku układu pomiędzy rządem PRL-RFN o normalizacji stosunków (załącznik nr 19).
Byłoby to tym bardziej wskazane ze względu na fakt niepodania przez stronę niemiecką żadnego nazwiska osoby z delegacji Polski, która złożyłaby wspomniane wyżej oświadczenie.
- Gdyby strona niemiecka nie miała wątpliwości co do ważności i skuteczności Oświadczenia rządu PRL z 1953 r., nie podjęłaby uchwały, w której zapisała jego ważność. Ten jednostronny akt nie obowiązuje jednak RP.
Stefan Hambura, Rechtsanwalt; Berlin, dnia 6 grudnia 2004 r.
Strona 4 z 4
Publikacja dostępna na stronie: https://wpolityce.pl/polityka/282430-reparacje-wojenne-ocena-stanowiska-niemieckiego-w-sprawie-stanowiska-rzadu-prl-z-1953-roku-w-swietle-dokumentow-bedacych-w-dyspozycji-rzadu-nrf?strona=4
