Do Piotra Kraśki. Historia Jednej Manipulacji cz. 2

Historia Jednej Manipulacji, która zaczęła się w dniu 10 czerwca w Wiadomościach, a jej finału nie doczekałem się do dzisiaj. Ekipa „wspaniałego zespołu Wiadomości”, może z obowiązku wiernego służenia rządowi RP, a może z czystej uprzejmości ,w niecałe półtorej godziny zmanipulowała materiał z konferencji prasowej w taki sposób, aby fatalne wrażenie zwykłego partyjniactwa Premier Kopacz zamienić w skruchę i autentyczne przeprosiny, na które tyle miesięcy czekali rodacy.

W odpowiedzi na moje skargi z dnia 18.09.2015, 7.10.2015, 15.01.2015 (!), otrzymałem w końcu 28 stycznia 2016 roku pismo z KRRiT (w formę „gotowca”), informujące mnie, że rada „nie znajduje podstaw do podejmowania dodatkowych działań w tej sprawie”.

Z pisma nie można jednak wywnioskować, czy Rada w ogóle sprawdziła manipulację dziennikarzy w dniu 10 czerwca 2015 roku, ponieważ w żaden sposób KRRiT nie odniosła się do nierzetelności przedstawionych materiałów w Wiadomościach. Poza tym jakich dodatkowych działań? Jakie działania podjęła? Nic mi o tym nie wiadomo! Chyba, że wysłane właśnie do mnie pismo z zacytowanymi fragmentami ustawy z 29 grudnia 1992 r. jest takim „działaniem”.

KRRiT potwierdziła oczywisty fakt, iż „rozpatruje skargi dotyczące konkretnych, wyemitowanych audycji w kontekście ewentualnego naruszenia przez nadawcę przepisów ustawy z 29 grudnia 1992”. Ale jednocześnie poinformowała, że „nie ma podstaw do stwierdzenia prawdziwości faktów prezentowanych w serwisach informacyjnych samodzielnych nadawców” !

Chciałbym przypomnieć, że w odpowiedzi na skargę dotyczącą rażącej manipulacji dokonanej przez Tomasza Lisa, KRRiT stwierdziła, że „autorzy audycji „Tomasz Lis na żywo” nie zachowali staranności podczas weryfikacji materiałów dotyczących tweeta Kingi Dudy”, Jednocześnie Rada stwierdziła, że zarząd TVP podjął właściwe działania przepraszając córkę kandydata PiS na prezydenta podczas głównego wydania „Wiadomości”.

Jak więc się to ma do reakcji na moją skargę? Dlaczego raz są podstawy, a raz nie ma podstaw do podejmowania działań?

Art. 6. 1. ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. stanowi, że Krajowa Rada stoi na straży wolności słowa w radiu i telewizji, samodzielności dostawców usług medialnych i interesów odbiorców oraz zapewnia otwarty i pluralistyczny charakter radiofonii i telewizji. A art. 21. punkt 2. jednoznacznie określa obowiązki publicznych nadawców: Programy i inne usługi publicznej radiofonii i telewizji powinny: 1) kierować się odpowiedzialnością za słowo i dbać o dobre imię publicznej radiofonii i telewizji; 2) rzetelnie ukazywać całą różnorodność wydarzeń i zjawisk w kraju i za granicą; 3) sprzyjać swobodnemu kształtowaniu się poglądów obywateli oraz formowaniu się opinii publicznej;

Przecież działanie dziennikarzy „Wiadomości” stało w absolutnej sprzeczności z odpowiedzialnością za słowo i rzetelnością oraz nie pozwoliło na swobodę kształtowania poglądów i opinii obywateli. Czy KRRiT nie dopełniła swoich obowiązków, czy ustawa jest napisana tak nieczytelnie, że Rada może ją sobie interpretować tak, że nie musi podejmować żadnych działań w przypadku nierzetelności nadawcy?

KRRiT potwierdziła również prawo do sprostowania nieprawdziwej informacji, ale nie zrobiła nic, aby pomóc w wyegzekwowaniu tego prawa. Przecież TVP do tej pory w żaden sposób nie odniosła się do żądania sprostowania nierzetelnych wiadomości.

5 stycznia 2012 roku KRRiT zainterweniowała w sprawie bierności TVP, dotyczącej mojej skargi na obecność w publicznej telewizji „Nergala”, pisząc do Zarządu TVP: „Uprzejmie proszę o zainteresowanie tą sprawą (…)oraz poinformowanie KRRiT o sposobie załatwienia sprawy”.

Dlaczego raz KRRiT podejmuje działania, a raz nie ma podstaw do ich podejmowania?

Oczekuję na poważne potraktowanie tej sprawy i stosowną interwencję.

M.K. 01.02.2016

---

W zestawie taniej! Polecamy „wSklepiku.pl” pakiet 2 książek: „Pożegnanie z salonem”. W kolekcji: „Alfabet Salonu” - Krzysztof Feusette oraz „Resortowe dzieci. Media”(tom 1) - Dorota Kania, Jerzy Targalski, Maciej Marosz.