Drukujesz tylko jedną stronę artykułu. Aby wydrukować wszystkie strony, kliknij w przycisk "Drukuj" znajdujący się na początku artykułu.

„SOLIDARNI 2010”, „KRZYŻ”

Dokument Ewy Stankiewicz i Jana Pospieszalskiego „Solidarni 2010”, zrealizowany w roku katastrofy, to zapis rozmów między ludźmi zgromadzonymi na Krakowskim Przedmieściu podczas żałoby narodowej po katastrofie oraz podczas uroczystości pogrzebowych pary prezydenckiej w Krakowie. Wielu bohaterów filmu, mówiąc o tym, co się wydarzyło, nie kryje emocji. Przyznają, że nie znali osobiście osób, które zginęły w katastrofie, jednak czują się tą tragedią dotknięci. Podkreślają, że na Krakowskie Przedmieście przyszli z potrzeby serca.

W filmie pojawiają się opinie na temat przyczyn katastrofy. Część osób mówi, że w ich ocenie nie był to przypadek, że był to zamach. Rozmowy przeplatane są ujęciami - często nieostrymi - obrazującymi sprzątanie zniczy ustawianych na Krakowskim Przedmieściu przed Pałacem Prezydenckim.

W dokumencie występuje aktorka Katarzyna Łaniewska, która przyszła na Krakowskie Przedmieście, bo, jak mówi, „wybierała tego prezydenta”. Wypowiada się też jeden z trzech lekarzy prezydenta Lecha Kaczyńskiego - mówi, że chciał polecieć z prezydentem, ale wybór padł na innego lekarza.

Chciałem lecieć, bo dla każdego Polaka i oficera Katyń jest miejscem, gdzie powinniśmy być i pamiętać

– podkreśla w filmie.

Autorzy dokumentu rozmawiają też z mężczyzną, który mówi im, że jest polskim muzułmaninem i że przywiózł dla prezydenta Kaczyńskiego Koran. W filmie występują też Gruzini - swą obecnością pragną podziękować prezydentowi za wsparcie, jakie otrzymali od niego w trakcie wizyty w Gruzji w 2008 r.

Kontynuacją „Solidarnych 2010” jest „Krzyż” (podtytuł: „Solidarni 2010. Część druga”), produkcja z roku 2011. Film, zrealizowany przez tych samych autorów, opowiada o wydarzeniach związanych ze sporem o drewniany krzyż ustawiony przed Pałacem Prezydenckim. Dokument „Krzyż”, podobnie jak „Solidarnych 2010”, w całości oparto na rozmowach z ludźmi przed Pałacem Prezydenckim. Autorzy rozmawiają zarówno z modlącymi się przy krzyżu i sprzeciwiającymi się przeniesieniu go do kościoła św. Anny, jak i ze zwolennikami przeniesienia krzyża. Rozmawiają także z tymi, którzy wyśmiewają lub krytycznie odnoszą się do modlących się przy krzyżu.

W filmie są sceny ukazujące wydarzenia z 3 sierpnia 2010 r., kiedy krzyż miał zostać zabrany do kościoła św. Anny. Pokazane są przygotowania do przeniesienia krzyża, m.in. ustawianie barierek przez Straż Miejską, a także próby zabrania go. Ostatecznie krzyż nie został wtedy przeniesiony - stało się to 16 września 2010 r., gdy przeniesiono go do kaplicy w Pałacu Prezydenckim. Wydarzeń z września w filmie nie pokazano, autorzy rozmawiają natomiast z osobami, które wcześniej nie zgadzały się na przeniesie krzyża.

„MGŁA”

Dokument „Mgła” we wspólnej reżyserii Joanny Lichockiej, obecnie posłanki PiS, i Marii Dłużewskiej, wyprodukowany przez „Gazetę Polską”, premierę miał 3 stycznia 2011 r. w warszawskim kinie Kultura. Na pokaz z udziałem rodzin ofiar katastrofy przybył m.in. prezes PiS Jarosław Kaczyński.

Film oparty jest na wspomnieniach sześciu współpracowników prezydenta Lecha Kaczyńskiego - tych, którzy 10 kwietnia zostali w Polsce, i tych, którzy na delegację z prezydentem czekali na miejscu w Smoleńsku i Katyniu. Urzędnicy Kancelarii Prezydenta - Andrzej Duda, Adam Kwiatkowski, Jakub Opara, Jacek Sasin, Marcin Wierzchowski i Paweł Zołoteńki opowiadają o wydarzeniach sprzed 10 kwietnia 2010 r. i o wydarzeniach po katastrofie. Film jest zapisem rozmów przeprowadzonych latem w roku tragedii.

Jego autorki poświęciły sporo miejsca przygotowaniom do uroczystości w Katyniu, „grze politycznej” związanej z organizacją wspólnych obchodów rocznicy katyńskiej z udziałem ówczesnych premierów Polski i Rosji, Donalda Tuska i Władimira Putina, które zaplanowano na trzy dni przed wizytą prezydenta.

W filmie znalazła się m.in. wypowiedź Andrzeja Dudy, ówczesnego podsekretarza stanu w Kancelarii Prezydenta RP, o ostatnim pożegnaniu przyjaciół w prosektorium w Moskwie.

Położyłem rękę. Jedną na Pawle, drugą na Władku, pomodliliśmy się i odeszliśmy

– opisywał moment, gdy identyfikował ciała ministra Pawła Wypycha i szefa kancelarii Władysława Stasiaka.

Prezydenccy urzędnicy wspominają też wydarzenia, gdy tłumy żegnały ofiary przed Pałacem Prezydenckim, czy w Krakowie podczas pogrzebu pary prezydenckiej. Muzykę do filmu z zaaranżowaną rockowo suplikacją „Święty Boże” przygotował Andrzej Dziubek z zespołu De Press.

Strona 3 z 12