Ks. prof. Skrzypczak: Św. Jan Paweł II bronił życia na każdym etapie: dzieci nienarodzonych, chorych i ofiar wojen. Już jutro XXIII Dzień Papieski

„Jan Paweł II mówiąc o cywilizacji życia miał na myśli obronę życia na każdym etapie: od ochrony życia dzieci nienarodzonych, poprzez ochronę życia człowieka chorego i słabego, aż po stawanie w obronie ofiar konfliktów zbrojnych” – powiedział PAP ks. prof. Robert Skrzypczak z Akademii Katolickiej w Warszawie.

Cywilizacja życia

W tym roku Dzień Papieski obchodzony będzie pod hasłem „Św. Jan Paweł II Cywilizacja życia”. Słowa te nawiązują do encykliki św. Jana Pawła II - „Evangelium vitae” (Ewangelia życia) o wartości i nienaruszalności ludzkiego życia.

Ks. prof. Skrzypczak zaznaczył, że już święty papież Paweł VI nauczał o „kulturze miłości” i „kulturze nienawiści”, a papież Jan Paweł II poszerzył to pojęcie mówiąc o „cywilizacji życia” i „cywilizacji śmierci”.

Mówiąc o cywilizacji życia miał na myśli cywilizację miłości

— wyjaśnił.

Jak podkreślił, Jan Paweł II miał w sobie „ogromny szacunek do ludzkiego życia i powołania człowieka do ojcostwa i macierzyństwa”.

W swoim nauczaniu chciał przedstawić pełną prawdę o człowieku, od pierwszych chwil jego życia, aż do naturalnej śmierci

— mówił.

Obrona życia w nauczaniu św. Jana Pawła II

Dodał, że obronie życia dzieci nienarodzonych Jan Paweł II poświęcił wiele dokumentów.

Najważniejszym z nich była encyklika „Evangelium vitae”, a także List do Rodzin. Określeniem „cywilizacja życia” Jan Paweł II często posługiwał się w przemówieniach oraz podczas spotkań z przedstawicielami nauki, medycyny czy z politykami. Dlatego też nigdy nie posługiwał się pojęciem „embrion”. Zawsze mówił o „człowieku w fazie embrionalnej”

— zaznaczył.

Ks. prof. Skrzypczak wyjaśnił, że w nauczaniu Jana Pawła II „cywilizacja życia to cywilizacja wrażliwa na Autora życia, czyli na Boga”.

Według papieża życie jest godne szacunku i zasługuje na ochronę, bo jest darem Boga. My sobie sami życia nie dajemy, nie mamy więc żadnych kompetencji do tego, by tym życiem dysponować i je odbierać

— zastrzegł.

Dodał, że w nauczaniu papieża „źródłem triumfu życia nad złem i śmiercią jest Zmartwychwstały Chrystus, który ze śmierci wyłonił się do nowego życia i tym życiem od razu zaczął dzielić się ze swoimi uczniami, czyli z Kościołem”.

Stąd właśnie brała się determinacja Karola Wojtyły do tego, by bronić godności przekazywania życia, jeszcze zanim został papieżem. Dlatego nauczał, że należy pomagać ludziom, by w momentach trudnych, dramatycznych, podejmowali etyczne decyzje. Jednocześnie, jeszcze jako biskup krakowski, podejmował wiele inicjatyw duszpasterskich których celem było przyjście z pomocą kobietom, mężczyznom i młodzieży, by to życie bezbronne szanowali

— ocenił.

Przypomniał, że papież Paweł VI zaprosił kard. Karola Wojtyłę do grona ekspertów, którzy doradzali mu podczas pisania encykliki „Humanae vitea”, o godności przekazywania życia, w której jako niemoralna odrzucona została możliwość stosowania przez katolików środków antykoncepcyjnych.

Kiedy Jan Paweł II mówił o cywilizacji życia, miał na myśli nie tylko obronę dzieci nienarodzonych, ale o obronę życia na każdym jego etapie. Także o obronie życia człowieka chorego, słabego, upośledzonego, którego życie postrzegane jest jako coś bezwartościowego, co należy usunąć za pomocą eutanazji lub wspomaganego samobójstwa

— stwierdził.

Ofiary konfliktów i „grzechy strukturalne”

Jak podkreślił duchowny, Jan Paweł II ujmował się także za niewinnymi ofiarami konfliktów zbrojnych.

Papież wskazywał, że aby na świecie panował pokój nie wystarczy zniwelować różnice w stanie posiadania. Mówił też, że gwarancją pokoju nie jest uzbrojenie się po zęby. Ale mówił, że pokój swoimi korzeniami sięga do ludzkiego serca

— wyjaśnił.

Zaznaczył, że Jan Paweł II niesprawiedliwość społeczną, wyzysk, prostytucję, handel ludźmi, organami czy narkotykami nazywał „grzechami strukturalnymi”.

Powołując się na własne doświadczenie zetknięcia się z dyktaturami nazistowską i sowiecką, przestrzegał przed rozwiązywaniem konfliktów politycznych czy gospodarczych za pomocą wojen. Protestował przeciwko wojnie na Bałkanach i przeciwko ludobójstwu w Burundi i Rwandzie, a także nawoływał do zachowania pokoju na Bliskim Wschodzie, w Iraku i Kuwejcie

— przypomniał ks. prof. Skrzypczak.

Cywilizacja śmierci

Zaznaczył, że papież cywilizacji życia przeciwstawiał cywilizację śmierci, czyli cywilizację, z której został wypędzony Bóg.

Według papieża człowiek sam, o własnych siłach, mimo najlepszych chęci, nie jest w stanie wybudować na ziemi sprawiedliwego świata. Problem tkwi w ludzkim sercu. Bo to właśnie z ludzkiego serca wychodzą: pycha, nienawiść, zazdrość, niepohamowanie, szyderstwo, głupota, zachłanność i egoizm - najbardziej realne przyczyny wojen i terroru

— mówił.

Dodał, że człowiek dotknięty jest „wewnętrzną skazą”, która sprawia, iż czyni zło, mimo że tego nie chce.

Człowiek o własnych siłach, nie jest w stanie wybronić się przed egoizmem prowadzącym do niszczenia innych i autodestrukcji. Tylko Chrystus jest w stanie człowieka wybronić przed nim samym

— stwierdził.

Wolność człowieka

Jak zastrzegł ks. prof. Skrzypczak, człowiek pragnie być wolnym, ale nie jest w stanie udźwignąć wolności.

Jan Paweł II rozumiał, że walcząc o wolność człowiek może zacząć walczyć o prawo do popełniania zła i unikania tego konsekwencji. Dlatego budowanie cywilizacji życia wymaga właściwego rozumienia ludzkiej wolności, która zawsze jest związana z wolnością do kochania i z pragnieniem dobra dla drugiego człowieka

— powiedział.

Ks. prof. Skrzypczak wyjaśnił, że „człowiek postnowoczesny nie kieruje się już kategoriami prawdy czy racjonalności, ale podąża za emocjami” i staje się „niewolnikiem bożka, który na imię ma: ja chcę”.

To bardzo infantylne pojęcie wolności, w którym wolność miesza się z samowolą. Jan Paweł II powtarzał, że strażnikiem życia jest wolność ściśle połączona z prawdą, że wolność jest prawem człowieka do poznania prawdy o sobie samym i życia w sposób prawdziwy

— ocenił.

Dyktatura relatywizmu

Duchowny zaznaczył, że papież Benedykt XVI pogłębił tę intuicję Jana Pawła II kiedy mówił o „dyktaturze relatywizmu”.

Benedykt XVI wskazywał, że w stronę pustki, unicestwienia i śmierci pcha nas świadoma lub nieświadoma rezygnacja z pojęcia prawdy. Jeśli nie ma prawdy, wszystko jest dowolnością. Dopuszczamy do siebie prawo do manipulowania, do wymyślania siebie, do zakłamywania siebie i innych. Benedykt XVI widział, że cywilizacja śmierci rozrasta się w świecie, rośnie wprost proporcjonalnie do zanikania wiary w Boga

— stwierdził.

Zdaniem ks. Skrzypczaka, „im mniej ludzi, którzy poddają się weryfikacji Słowa Bożego, modlitwy i sakramentów, im mniej ludzi gotowych uderzyć się w pierś i żałować za grzechy, tym bardziej rośnie w siłę cywilizacja oparta o egoizm i hedonizm, czyli cywilizacja śmierci”.

Rośnie liczba ludzi, którzy nie są zdolni do ofiar, nie potrafią kochać, liczba ludzi skupionych na sobie, nadwrażliwych i zachłannych. To nie prowadzi do życia

— ocenił.

Dzień Papieski

Dzień Papieski organizowany jest od 2001 r. w niedzielę poprzedzającą rocznicę wyboru kard. Karola Wojtyły na papieża 16 października 1978 r. Organizatorem jest Fundacja Dzieło Nowego Tysiąclecia, która została powołana w 2000 r., jako pokłosie pielgrzymki Jana Pawła II do Polski w 1999 r. Jej działalność ma upamiętniać pontyfikat Jana Pawła II dzięki promowaniu nauczania papieża Polaka i wspierać przedsięwzięcia społeczne, głównie w edukacji i kulturze.

CZYTAJ TAKŻE:

— Kard. Nycz: Dziś próbuje się wymusić uznanie, że aborcja jest prawem człowieka, czyli prawem człowieka ma być prawo do zabijania

— „Św. Jan Paweł II Cywilizacja życia” - 15 października XXIII Dzień Papieski. „Chcemy przypomnieć nauczanie papieża nt. wartości ludzkiego życia”

PAP/rdm