To właśnie św. Faustyna - niemająca bogactwa i wykształcenia, prowadząca ukryte życie za murami klasztoru, w którym pełniła najprostsze posługi - dzisiaj jest znana na całym świecie jako apostołka Bożego miłosierdzia - powiedziała PAP rzeczniczka Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia s. Elżbieta Siepak.

We wtorek Kościół katolicki wspomina św. Faustynę Kowalską - nazywaną apostołką Bożego miłosierdzia, autorkę „Dzienniczka”, w którym opisała przekazane jej przez samego Jezusa orędzie o miłosiernej miłości Boga do człowieka.

Zdaniem s. Siepak, to, kim była siostra Faustyna najlepiej charakteryzują zapisane w „Dzienniczku” słowa Pana Jezusa, że w Starym Testamencie wysyłał do Izraela proroków, natomiast współcześnie wysłał do całej ludzkości św. Faustynę, aby przekazała światu orędzie o Bożym miłosierdziu.

Te słowa pokazują, jakie miejsce św. Faustyna zajmuje w Bożych planach i w Kościele

—oceniła.

S. Siepak przypomniała słowa papieża Jana Pawła II, który św. Faustynę nazwał „darem Boga dla naszej epoki”. Z kolei papież Benedykt XVI mówił, że św. Faustyna dzięki sile swojego duchowego życia „ukazała w pełnym świetle nowość przesłania chrześcijańskiego”. Wyjaśniła, że teologowie zaliczają św. Faustynę do grona największych proroków i mistyków w historii Kościoła.

Siostra Faustyna ważna jest także dla ludzi pióra, kultury i sztuki. Jest dla nich natchnieniem i inspiracją do niesienia światu dobra, piękna i miłości. Jest wspaniałym przykładem całkowitego zawierzenia Bogu oraz heroicznej miłości bliźniego

—podkreśliła.

To właśnie św. Faustyna - prosta kobieta niemająca szlacheckiego rodowodu, bogactwa, wykształcenia, która nie dokonała żadnych cywilizacyjnych odkryć ani nie zapisała się na kartach historii jako wybitny naukowiec, artystka, polityk czy sportowiec, która prowadziła ukryte życie za murami klasztoru, w którym pełniła najprostsze posługi - dzisiaj jest na ustach milionów ludzi na całym świecie jako sekretarka i apostołka Jezusa miłosiernego

—zaznaczyła s. Siepak.

S. Siepak poinformowała, że orędzie o Bożym miłosierdziu znane jest dziś na całym świecie a sama św. Faustyna jest „wspaniałym ambasadorem Polski”.

Współcześnie nie ma kraju, w którym nie byłoby obrazu Jezusa miłosiernego

—zastrzegła.

Dodała, że obraz z podpisem „Jezu, ufam tobie”, przedstawiający Pana Jezusa w białej szacie, z prawą ręką wzniesioną do błogosławieństwa, a lewą na piersiach, skąd wychodzą dwa promienie: jeden czerwony, drugi blady, jest „wizualną syntezą orędzia o Bożym miłosierdziu”.

O namalowanie tego obrazu prosił św. Faustynę sam Pan Jezus 22 lutego 1931 r., kiedy ukazał się jej w celi płockiego klasztoru zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia. To pierwszy przypadek w historii, w której Jezus jest współautorem swojego obrazu

—wyjaśniła.

Jak podkreśliła s. Siepak, obraz ten mówi o miłości miłosiernej Boga do każdego człowieka, a także pokazuje, jaka powinna być odpowiedź człowieka, co wyrażone jest w słowach:

„Jezu, ufam Tobie”. Zastrzegła, że naszą odpowiedzią na Bożą miłość powinno być także miłosierdzie wobec drugiego człowieka, którego spotykamy na naszej drodze świadczone „czynem, słowem i modlitwą.

S. Siepak przypomniała, że swoje duchowe przeżycia i rozmowy z Panem Jezusem s. Faustyna opisała w „Dzienniczku”, który został przetłumaczony na wiele języków. Zaznaczyła, że pisanie rozpoczęła w Wilnie w 1933 r. na polecenie spowiednika ks. Michała Sopoćki.

W tym +Dzienniczku+ s. Faustyna zapisała całe orędzie o Bożym miłosierdziu

—zastrzegła s. Siepak.

Tam też opisała modlitwę podyktowaną przez samego Jezusa - Koronkę do miłosierdzia Bożego.

To druga modlitwa, po Ojcze nasz, podyktowana przez samego Jezusa. Współcześnie odmawiana jest nawet w językach plemiennych

—wyjaśniła.

Jak poinformowała s. Siepak, na całym świecie obchodzone jest także Święto Miłosierdzia Bożego, które do kalendarza liturgicznego wpisał w 2000 r. papież Jan Paweł II.

Z charyzmatu św. Faustyny i jej mistycznego doświadczenia zrodził się także jeden z największych dzisiaj ruchów w Kościele - Ruch Apostołów Bożego Miłosierdzia zrzeszający miliony katolików na całym świecie

—zastrzegła.

Zdaniem s. Siepak orędzie o Bożym miłosierdziu przekazane przez św. Faustynę zmieniło zupełnie postrzeganie Boga.

Pamiętam, że jeszcze moi rodzice mieli obraz Boga sprawiedliwego, który - zgodnie z formułą zawartą w Katechizmie Kościoła Katolickiego - +za dobro wynagradza a za zło karze+. Chociaż miłosierdzie Boże jest obecne na kartach Pisma Świętego od pierwszych stron, to jednak w tamtych czasach obraz Boga sprawiedliwego był zdecydowanie dominujący

—podkreśliła.

Tymczasem - według s. Siepak - po upowszechnieniu objawień św. Faustyny obraz Boga bardzo się zmienił.

Dzisiaj wiemy, że Bóg jest nie tylko sprawiedliwy, ale i miłosierny. Więc możemy zaufać Bogu, który nie pragnie dla człowieka niczego poza szczęściem

—zaznaczyła s. Siepak.

Jej zdaniem, „Bóg zna nas najlepiej i wie, co jest dla nas dobre lepiej, niż my sami”.

Sednem przesłania o Bożym miłosierdziu jest wiara, że Bóg chce dla nas najlepszego życia, wyznacza nam optymalną drogę i wszystko, czego od nas żąda, jest dla nas dobre

—powiedziała.

Helena Kowalska urodziła się 25 sierpnia 1905 r. we wsi Głogowiec koło Kutna. Pochodziła z ubogiej wielodzietnej rodziny rolników. Ukończyła tylko trzy klasy szkoły podstawowej i w wieku 16 lat zaczęła pracować jako pomoc domowa. 1 sierpnia 1925 r. wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Warszawie przy ul. Żytniej, a 30 kwietnia 1926 roku w czasie ceremonii obłóczyn otrzymała imię Maria Faustyna.

W zakonie pracowała w kuchni, ogrodzie, piekarni i przy furcie. Przebywała w kilku domach zgromadzenia, najdłużej w Płocku, Wilnie i Krakowie.

W 1934 r. zaczęła pisać „Dzienniczek”, w którym opisała swoje życie duchowe. Zapisała, że 22 lutego 1931 r. w Płocku objawił jej się Pan Jezus, który polecił jej, by szerzyła kult Miłosierdzia Bożego i by postarała się o namalowanie obrazu z podpisem „Jezu, ufam Tobie”. Obraz ten powstał dzięki pomocy spowiednika s. Faustyny - ks. Michała Sopoćki – namalował go w Wilnie Eugeniusz Kazimirowski.

Św. Faustyna zmarła 5 października 1938 r. w Łagiewnikach pod Krakowem. W 1993 r. na placu św. Piotra w Rzymie papież Jan Paweł II beatyfikował Faustynę Kowalską, a w 2000 r. ją kanonizował. Wtedy też ogłosił, że każda pierwsza niedziela po Wielkanocy będzie obchodzona w całym Kościele jako Niedziela Miłosierdzia Bożego.

W kwietniu 1993 r. Jan Paweł II zaliczył s. Faustynę do grona błogosławionych, a 30 kwietnia 2000 r. kanonizował ją.

kk/PAP