Nowa ewangelizacja
Ale tytuł tego kościoła to nie „Maryja Gwiazdą Ewangelizacji”, ale „Maryja, Gwiazda Nowej Ewangelizacji”. Przymiotnik „nowej” podkreśla wymiar aktualności i dynamizmu misyjnego tej nazwy.
Po raz pierwszy, jak się wydaje, terminu „nowej ewangelizacji” użył św. Jan Paweł II podczas swojej pierwszej podróży do Polski, w Krakowie, w Mogile dnia 9 czerwca 1979 roku, a więc już na początku swego pontyfikatu. Od tamtego czasu wezwanie do „nowej ewangelizacji” powtarzało się w jego nauczaniu z coraz większą częstotliwością. Nowa ewangelizacja stała się niejako „lejtmotywem” całego jego pasterzowania. W różnych przemówieniach, kazaniach, dokumentach, św. Jan Paweł II pogłębiał ten nowy wymiar ewangelizacji i przedstawiał jego program, wskazywał na jej konieczność, mając na uwadze przede wszystkim sytuację współczesnego świata – zwłaszcza w krajach tradycyjnie katolickich – przesiąkniętą zobojętnieniem, zeświecczeniem, sekularyzmem, konsumizmem, materializmem, brakiem zmysłu moralnego, brakiem odniesienia do Boga nawet w stosunku do najpoważniejszych problemów życiowych. Napisał:
Jedynie nowa ewangelizacja może zapewnić rozkwit czystej i głębokiej wiary, zdolnej nadać tym tradycjom siłę prowadzącą do autentycznej wolności.
Ten temat został podjęty przez Następców św. Jana Pawła II jak i przez episkopaty wielu krajów i kontynentów w dokumentach przez nie wydawanych.
Nic więc dziwnego, że tytuł tej pięknej świątyni łączy nową ewangelizację ze św. Janem Pawłem II. To On był jej inicjatorem, autorem jej programu i entuzjastycznym realizatorem.
Jak mocny wpływ wywarło to nauczanie św. Jana Pawła II na przepowiadanie i postawę Kościoła świadczy wymownie fakt, że z woli papieża Benedykta XVI, trzynaste Zwyczajne Zgromadzenie Ogólne Synodu Biskupów, które miało miejsce od 7 do 28 października 2012, zostało poświęcone właśnie tematowi Nowej ewangelizacji dla przekazu wiary chrześcijańskiej. Tenże Papież nieco później, listem apostolskim w formie motu proprio z 16 stycznia 2013 r., ustanowił w Kurii Rzymskiej nowe dykasterium: Papieską Radę ds. Nowej Ewangelizacji, mające być w służbie tejże misji w całym Kościele. Nie zdążył on jednak wydać dokumentu, będącego owocem wspomnianego Zgromadzenia Ogólnego Synodu Biskupów. Dokonał tego papież Franciszek Adhortacją Apostolską Evangelii gaudium (24 listopada 2013).
W tym kontekście, trudno w tym miejscu nie wspomnieć słów wielkiego uznania, jakie św. Jan Paweł II wypowiedział do pielgrzymów Rodziny Radia Maryja, 23 marca 1994 roku, a więc po dwóch latach działalności tego Radia:
Już dzisiaj można to powiedzieć, że cenny wkład Radia Maryja w dzieło nowej ewangelizacji buduje rodzinę „Bogiem silną”, wychowuje społeczeństwo, a zwłaszcza młode pokolenie do „cywilizacji miłości”.
Co do nowej ewangelizacji chciałbym podkreślić dwie rzeczy:
Nie polega ona na głoszeniu jakiejś „nowej” Ewangelii, bo „Jezus Chrystus wczoraj i dziś, ten sam także na wieki” (Hbr 13,8), tzn. nie polega ona na głoszeniu nowych treści, których źródłem byłaby współczesna mentalność czy kultura, lub na naginaniu orędzia ewangelicznego do panujących ideologii. W nowej ewangelizacji chodzi głównie o to, jak wielokrotnie podkreślił św. Jan Paweł II, by Ewangelia była głoszona z nową gorliwością, z nowym zapałem, nowymi metodami i z zastosowaniem nowych środków wyrazu, dostosowanych do konkretnych potrzeb i warunków. To zadanie podjęli w Polsce odważnie i zdecydowanie Ojcowie Redemptoryści poprzez swe rozliczne inicjatywy.
Wszyscy jesteśmy powołani do ewangelizacji. To mówił Sobór Watykański II, to wielokrotne podkreślał św. Jan Paweł II, o tym mówił papież Benedykt XVI i to powtarza papież Franciszek. We wspomnianej Adhortacji Evangelii gaudium pisze on:
Na mocy otrzymanego chrztu każdy członek Ludu Bożego stał się uczniem-misjonarzem (por. Mt 28, 19). Każdy ochrzczony, niezależnie od swojej funkcji w Kościele i stopnia wykształcenia w wierze, jest aktywnym podmiotem ewangelizacji i czymś niestosownym byłoby myślenie o schemacie ewangelizacji prowadzonej przez wykwalifikowanych pracowników, podczas gdy reszta wiernego ludu byłaby tylko odbiorcą ich działań. Nowa ewangelizacja powinna pociągać za sobą nowy protagonizm każdego z ochrzczonych. To przekonanie przybiera formę apelu skierowanego do każdego chrześcijanina, by nikt nie wyrzekł się swojego udziału w ewangelizacji” (n. 120).
Każdy to może czynić: słowem, przykładem życia, modlitwą lub ofiarnym wspieraniem podejmowanych inicjatyw.
Drukujesz tylko jedną stronę artykułu. Aby wydrukować wszystkie strony, kliknij w przycisk "Drukuj" znajdujący się na początku artykułu.
Nowa ewangelizacja
Ale tytuł tego kościoła to nie „Maryja Gwiazdą Ewangelizacji”, ale „Maryja, Gwiazda Nowej Ewangelizacji”. Przymiotnik „nowej” podkreśla wymiar aktualności i dynamizmu misyjnego tej nazwy.
Po raz pierwszy, jak się wydaje, terminu „nowej ewangelizacji” użył św. Jan Paweł II podczas swojej pierwszej podróży do Polski, w Krakowie, w Mogile dnia 9 czerwca 1979 roku, a więc już na początku swego pontyfikatu. Od tamtego czasu wezwanie do „nowej ewangelizacji” powtarzało się w jego nauczaniu z coraz większą częstotliwością. Nowa ewangelizacja stała się niejako „lejtmotywem” całego jego pasterzowania. W różnych przemówieniach, kazaniach, dokumentach, św. Jan Paweł II pogłębiał ten nowy wymiar ewangelizacji i przedstawiał jego program, wskazywał na jej konieczność, mając na uwadze przede wszystkim sytuację współczesnego świata – zwłaszcza w krajach tradycyjnie katolickich – przesiąkniętą zobojętnieniem, zeświecczeniem, sekularyzmem, konsumizmem, materializmem, brakiem zmysłu moralnego, brakiem odniesienia do Boga nawet w stosunku do najpoważniejszych problemów życiowych. Napisał:
Jedynie nowa ewangelizacja może zapewnić rozkwit czystej i głębokiej wiary, zdolnej nadać tym tradycjom siłę prowadzącą do autentycznej wolności.
Ten temat został podjęty przez Następców św. Jana Pawła II jak i przez episkopaty wielu krajów i kontynentów w dokumentach przez nie wydawanych.
Nic więc dziwnego, że tytuł tej pięknej świątyni łączy nową ewangelizację ze św. Janem Pawłem II. To On był jej inicjatorem, autorem jej programu i entuzjastycznym realizatorem.
Jak mocny wpływ wywarło to nauczanie św. Jana Pawła II na przepowiadanie i postawę Kościoła świadczy wymownie fakt, że z woli papieża Benedykta XVI, trzynaste Zwyczajne Zgromadzenie Ogólne Synodu Biskupów, które miało miejsce od 7 do 28 października 2012, zostało poświęcone właśnie tematowi Nowej ewangelizacji dla przekazu wiary chrześcijańskiej. Tenże Papież nieco później, listem apostolskim w formie motu proprio z 16 stycznia 2013 r., ustanowił w Kurii Rzymskiej nowe dykasterium: Papieską Radę ds. Nowej Ewangelizacji, mające być w służbie tejże misji w całym Kościele. Nie zdążył on jednak wydać dokumentu, będącego owocem wspomnianego Zgromadzenia Ogólnego Synodu Biskupów. Dokonał tego papież Franciszek Adhortacją Apostolską Evangelii gaudium (24 listopada 2013).
W tym kontekście, trudno w tym miejscu nie wspomnieć słów wielkiego uznania, jakie św. Jan Paweł II wypowiedział do pielgrzymów Rodziny Radia Maryja, 23 marca 1994 roku, a więc po dwóch latach działalności tego Radia:
Już dzisiaj można to powiedzieć, że cenny wkład Radia Maryja w dzieło nowej ewangelizacji buduje rodzinę „Bogiem silną”, wychowuje społeczeństwo, a zwłaszcza młode pokolenie do „cywilizacji miłości”.
Co do nowej ewangelizacji chciałbym podkreślić dwie rzeczy:
Nie polega ona na głoszeniu jakiejś „nowej” Ewangelii, bo „Jezus Chrystus wczoraj i dziś, ten sam także na wieki” (Hbr 13,8), tzn. nie polega ona na głoszeniu nowych treści, których źródłem byłaby współczesna mentalność czy kultura, lub na naginaniu orędzia ewangelicznego do panujących ideologii. W nowej ewangelizacji chodzi głównie o to, jak wielokrotnie podkreślił św. Jan Paweł II, by Ewangelia była głoszona z nową gorliwością, z nowym zapałem, nowymi metodami i z zastosowaniem nowych środków wyrazu, dostosowanych do konkretnych potrzeb i warunków. To zadanie podjęli w Polsce odważnie i zdecydowanie Ojcowie Redemptoryści poprzez swe rozliczne inicjatywy.
Wszyscy jesteśmy powołani do ewangelizacji. To mówił Sobór Watykański II, to wielokrotne podkreślał św. Jan Paweł II, o tym mówił papież Benedykt XVI i to powtarza papież Franciszek. We wspomnianej Adhortacji Evangelii gaudium pisze on:
Na mocy otrzymanego chrztu każdy członek Ludu Bożego stał się uczniem-misjonarzem (por. Mt 28, 19). Każdy ochrzczony, niezależnie od swojej funkcji w Kościele i stopnia wykształcenia w wierze, jest aktywnym podmiotem ewangelizacji i czymś niestosownym byłoby myślenie o schemacie ewangelizacji prowadzonej przez wykwalifikowanych pracowników, podczas gdy reszta wiernego ludu byłaby tylko odbiorcą ich działań. Nowa ewangelizacja powinna pociągać za sobą nowy protagonizm każdego z ochrzczonych. To przekonanie przybiera formę apelu skierowanego do każdego chrześcijanina, by nikt nie wyrzekł się swojego udziału w ewangelizacji” (n. 120).
Każdy to może czynić: słowem, przykładem życia, modlitwą lub ofiarnym wspieraniem podejmowanych inicjatyw.
Strona 3 z 5
Publikacja dostępna na stronie: https://wpolityce.pl/kosciol/293394-kard-grocholewski-w-toruniu-wybudowanie-tej-swiatyni-jest-kontynuacja-poprzednich-szlachetnych-dziel-wideo?strona=3
