Urban na Powązkach? Niech jego grób będzie widocznym znakiem, że historia Polski to bohaterowie, ale też ich oprawcy

Chowają Urbana. Niestety, na Powązkach. Piszę „niestety”, bo to miejsce nobilituje. Dobrze wiedzieli o tym komuniści przez lata umiejscawiając tam swoje rodzinne groby. To też coś o nich mówi. Że chcieli, by pochować ich dosłownie o krok od miejsca, które jest dowodem ich zbrodni na Polsce.

O samym Goebbelsie stanu wojennego pisać mi się nie chce. Zrobił to zresztą Maciej Walaszczyk w najnowszym numerze tygodnika „Sieci”. Kompleksowo i bez niuansowania ciemnych stron rozprawił się z postacią, po której lamentuje całkiem spora część sceny politycznej, co niby rozumiem, ale wciąż się dziwię. Polecam Państwu tekst w linku poniżej.

CZYTAJ TAKŻE: Kto płacze po Urbanie? „Dobrze, że wykuta przy okrągłym stole III RP odchodzi wraz z takimi osobami jak Jerzy Urban”

Gdy dowiedziałem się, że Urban zmarł, przed oczami wcale nie stanął mi uszaty, łysy gość, który dla wielu młodszych odbiorców jest po prostu bohaterem prześmiesznych filmików w internecie. Ja mam pamięć nieco mniej przymgloną teraźniejszością. Ja zobaczyłem natychmiast twarz księdza Jerzego Popiełuszki. A chwilę potem przypomniała mi się fotografia jego wykręconych i spętanych rąk zrobiona tuż po wyłowieniu zwłok z Wisły.

Pogrzeb to pogrzeb. Pewnie przyjdzie sporo osób. Pożegnają swojego „bohatera”. Na szczęście państwo polskie nie będzie w tym brało udziału. Nie będzie asysty honorowej, która odprowadzała w przeszłości równie mierne kreatury, bo taki mieliśmy klimat.

Rzecz będzie się działa na tych samych Powązkach, gdzie swój grób wciąż mają Bierut i Jaruzelski, ale też mjr Zygmunt Szendzielarz „Łupaszka”, harcerze z bataliony „Zośka” czy Kornel Morawiecki. Tak, to wciąż ta sama Polska i jej losy przedziwnie pokręcone. Ta bliskość jest pod pewnym względem dobra. Bo pozwala jasno wytyczyć granicę hańby i honoru - wartości, które czasem próbuje się pomieszać. Nie wolno nam na to pozwolić.

CZYTAJ KOMENTARZ JACKA KARNOWSKIEGO: Urban uosabiał to, co najgorsze - tak w PRL, jak i w III RP. Do końca pracował nad ostatecznym upodleniem Polaków