Pięciu liderów ruchu oporu w niemieckim obozie Auschwitz zostało zgładzonych 72 lata temu. Po nieudanej próbie ucieczki, która miała miejsce jesienią, Niemcy publicznie powiesili 30 grudnia 1944 r. dwóch Polaków i trzech Austriaków.
Straceni zostali: Piotr Piąty, Bernard Świerczyna, Ernst Burger, Rudolf Friemel i Ludwig Vesely. Niemcy wykonali egzekucję po wieczornym apelu. Skazani nie pozwolili sobie zawiązać oczu. Przed śmiercią wznieśli okrzyki: „Precz z Hitlerem!”, „Precz z faszyzmem!”, „Niech żyje Polska!”.
Przywódcy obozowej konspiracji próbowali zbiec z Auschwitz 27 października 1944 r. Polaków: Bernarda Świerczynę, Czesława Duzela, Zbigniewa Raynocha i Piotra Piątego, a także Austriaka Ernsta Burgera z obozu miał wywieźć esesman Johann Roth. Uciekinierzy ukryli się w samochodzie, którym wywożono brudną bieliznę do pralni w Bielsku. Mieli zostać przewiezieni do miejscowości Łęki niedaleko Oświęcimia. Roth jednak zdradził.
Samochód zamiast wyjechać z obozu, podjechał wprost przed blok nr 11. Uciekinierzy zażyli truciznę. Na miejscu zmarli: Zbigniew Raynoch i Czesław Duzel. Pozostałych odratowano i umieszczono w bloku 11. Trafili tam także organizatorzy ucieczki - Austriacy Rudolf Friemel i Ludwig Vesely oraz esesman o nazwisku Frank, który im pomagał.
Niemcy pojechali do Łęk, gdzie na uciekinierów w gospodzie Juliana Dusika czekał dowódca organizacji bojowej Konstanty Jagiełło z czterema współpracownikami. Jagiełło zginął w walce. Niemcy aresztowali Juliana, Franciszka i Wandę Dusików, a także Kazimierza Ptasińskiego, który zdołał im jednak zbiec.
Pierwsze organizacje obozowego ruchu oporu zaczęły powstawać wkrótce po uruchomieniu obozu. Polską konspirację w latach 1940-1941 tworzyły przede wszystkim grupy wojskowe oraz polityczne związane z przedwojennymi działaczami socjalistycznymi i narodowymi. Już w październiku 1940 r. rtm Witold Pilecki zorganizował grupę pod nazwą Związek Organizacji Wojskowej. Jesienią powstała konspiracja związana z Polską Partią Socjalistyczną. Jej organizatorami byli Stanisław Dubois i Norbert Barlicki. Później zasilili ją ludowcy i komuniści. Jesienią 1941 r. zaczęły działać grupy prawicowe, związane z Narodową Demokracją i Obozem Narodowo-Radykalnym. Ich inicjatorami byli Roman Rybarski i Jan Mosdorf.
Czytaj dalej na następnej stronie
Drukujesz tylko jedną stronę artykułu. Aby wydrukować wszystkie strony, kliknij w przycisk "Drukuj" znajdujący się na początku artykułu.
Pięciu liderów ruchu oporu w niemieckim obozie Auschwitz zostało zgładzonych 72 lata temu. Po nieudanej próbie ucieczki, która miała miejsce jesienią, Niemcy publicznie powiesili 30 grudnia 1944 r. dwóch Polaków i trzech Austriaków.
Straceni zostali: Piotr Piąty, Bernard Świerczyna, Ernst Burger, Rudolf Friemel i Ludwig Vesely. Niemcy wykonali egzekucję po wieczornym apelu. Skazani nie pozwolili sobie zawiązać oczu. Przed śmiercią wznieśli okrzyki: „Precz z Hitlerem!”, „Precz z faszyzmem!”, „Niech żyje Polska!”.
Przywódcy obozowej konspiracji próbowali zbiec z Auschwitz 27 października 1944 r. Polaków: Bernarda Świerczynę, Czesława Duzela, Zbigniewa Raynocha i Piotra Piątego, a także Austriaka Ernsta Burgera z obozu miał wywieźć esesman Johann Roth. Uciekinierzy ukryli się w samochodzie, którym wywożono brudną bieliznę do pralni w Bielsku. Mieli zostać przewiezieni do miejscowości Łęki niedaleko Oświęcimia. Roth jednak zdradził.
Samochód zamiast wyjechać z obozu, podjechał wprost przed blok nr 11. Uciekinierzy zażyli truciznę. Na miejscu zmarli: Zbigniew Raynoch i Czesław Duzel. Pozostałych odratowano i umieszczono w bloku 11. Trafili tam także organizatorzy ucieczki - Austriacy Rudolf Friemel i Ludwig Vesely oraz esesman o nazwisku Frank, który im pomagał.
Niemcy pojechali do Łęk, gdzie na uciekinierów w gospodzie Juliana Dusika czekał dowódca organizacji bojowej Konstanty Jagiełło z czterema współpracownikami. Jagiełło zginął w walce. Niemcy aresztowali Juliana, Franciszka i Wandę Dusików, a także Kazimierza Ptasińskiego, który zdołał im jednak zbiec.
Pierwsze organizacje obozowego ruchu oporu zaczęły powstawać wkrótce po uruchomieniu obozu. Polską konspirację w latach 1940-1941 tworzyły przede wszystkim grupy wojskowe oraz polityczne związane z przedwojennymi działaczami socjalistycznymi i narodowymi. Już w październiku 1940 r. rtm Witold Pilecki zorganizował grupę pod nazwą Związek Organizacji Wojskowej. Jesienią powstała konspiracja związana z Polską Partią Socjalistyczną. Jej organizatorami byli Stanisław Dubois i Norbert Barlicki. Później zasilili ją ludowcy i komuniści. Jesienią 1941 r. zaczęły działać grupy prawicowe, związane z Narodową Demokracją i Obozem Narodowo-Radykalnym. Ich inicjatorami byli Roman Rybarski i Jan Mosdorf.
Czytaj dalej na następnej stronie
Strona 1 z 2
Publikacja dostępna na stronie: https://wpolityce.pl/historia/321206-ucieczke-przyplacili-zyciem-72-lata-temu-niemcy-stracili-liderow-obozowej-konspiracji-w-auschwitz?strona=1
