Wierność - czy jeszcze wiemy, co to znaczy?

Kiedy przegląda się popularne miesięczniki dla kobiet w okresie wakacyjnym, to obok porad dotyczących opalania czy letniego makijażu odnajdujemy mnóstwo tekstów dotyczących wakacyjnych, przelotnych miłości. I właśnie tego typu artykuły sprawiły, że postanowiłam napisać tekst o WIERNOŚCI.

Pamiętam, że czytając „Annę Kareninę” Lwa Tołstoja wielokrotnie zastanawiałam się nad zdaniem:

Wszystkie szczęśliwe rodziny są do siebie podobne, każda nieszczęśliwa rodzina jest nieszczęśliwa na swój sposób.

Bo rzeczywiście, w życiu rodzinnym jest tyle pięknych, pełnych szczęścia i miłości chwil, ale w pamięć zapadają nam szczególnie te trudne, bolesne, te o których ciężko mówić i wspominać. A jednak czasem warto jest rozmawiać o tym, co trudne. A w związku małżeńskim wierność bywa trudna i bywa bolesna.

Ci, którzy wierność mają „zapisaną w genach”, dla których jest ona oczywistością, raz podjętym zobowiązaniem będą się na mnie oburzać, podobnie jak ci, którzy w ogóle nie chcą wiedzieć czym jest wierność. Proszę ich więc, aby spojrzeli na ten tekst oczami ludzi, dla których wierność jest czymś ważnym, ale jednocześnie nie zawsze łatwym.

Wyobraźcie sobie człowieka, który nagle zauważa że staje się dla kogoś ważny, że wszystko co robi, o czym myśli, co czuje, interesuje tę drugą osobę. To wszystko, co dla jego otoczenia było zwykłym wypełnianiem obowiązków, nagle komuś imponuje. Wreszcie może czuć się ważny, interesujący, niezwykły. To cudowne doświadczenie, doświadczenie sprawiające, że chociaż do tej pory wydawałeś się sobie nudny, szary, nagle w cudzych oczach widzisz siebie jako kogoś cennego, wręcz fascynującego. To naprawdę cudowne doświadczenie, które może być początkiem miłości. To prawdziwe szczęście. Ale jeżeli takie doświadczenie dotyka osoby już związanej, to obok szczęścia pojawia się cierpienie.

I tutaj istotne jest zdać sobie sprawę, że w życiu nigdy nie można mieć wszystkiego naraz, zawsze trzeba się wyrzekać, rezygnować. Bo jeśli zdradzisz to, czemu winien jesteś wierność, nie będziesz już tym, kim byłeś, nie będziesz już tą osobą, którą ten drugi się zachwycił.

Człowiek nie jest odpowiedzialny za swoje uczucia, ale jest odpowiedzialny za swoje wybory. Jeżeli dochowanie wierności wymaga cierpienia, trzeba wybrać cierpienie. Trzeba spojrzeć w prawdzie na siebie, na ból, który nasze odejście od wierności wywoła, na lawinę nieszczęść która zacznie się toczyć. I chociaż wiem, że trudno w to uwierzyć, to jednak z czasem okazuje się, że doświadczenie bólu i cierpienia sprawiło, iż zacząłeś wzrastać, dojrzewać, że po prostu ...było warto być WIERNYM.

Dagmara Kamińska

w oparciu o M. Gałkowska „Psychologia domowa”