Dalej poza przepych. "Współczesna kultura przekroczyła granice estetyki i pławi się w obscenicznym przesycie"

Ludzkość stanęła w dziwnym rozkroku, między wulgarnością nadmiaru a sterylnością wystudiowanego braku.

Lipcowym wieczorem, dość późno, poszliśmy na spacer po mieście. Mówię do żony:

Podejdźmy sobie pod witrynę księgarni, obejrzymy nowości.

I od razu, widząc jej niechętną minę, dodałem:

Bez obaw, księgarnia już zamknięta. Na pewno nic nie kupimy.

Sam ubolewam, że w naszym mieszkaniu książki z półek już dawno wyszły na kanapę, stoliki, parapety i podłogę. Tylko niektóre są zdyscyplinowane – grzecznie stoją w stosikach, te niesforne – luzem albo w parach, ale częściej w pokrzywionych gromadach snują się po kątach.

Pomiędzy?

Spokojnie przeglądając prawe skrzydło witryny – literatura piękna – przesunęliśmy się do lewego skrzydła wystawy – literatura faktu, a nawet książki naukowe. Naszą uwagę zwraca dzieło autora Krzysztofa Rafała Prokopa zatytułowane „Między ascezą a przepychem”. O autorze ani książce nie wiemy nic poza okładką, ale mówię do żony:…