Dyskretny urok kanibali. "Obecności zła na ziemi". Gdy potwory stają się ofiarami – dokąd zmierza świat?

Wszyscy, którzy zerkają na moją pisaninę, wiedzą, że lubię horrory. Zawsze ich bronię argumentem Stephena Kinga, ich najwybitniejszego twórcy: bywają efektowną rozrywką, wszak lubimy się bać. Ale są też często sugestywnymi metaforami zagrożeń. Przede wszystkim groźby podstawowej: obecności zła na ziemi.

Nie mogłem więc nie zerknąć na film „Do ostatniej kości” na Cinemaksie – reżyserem jest Włoch Luca Guadagnino, produkcja sprzed trzech lat. Amerykańska – rzecz dzieje się w plenerach środkowego zachodu USA, na mocno zaniedbanej prowincji.

Od razu zastrzegam: moja sympatia do gatunku nie oznacza sympatii do każdego filmowego ekscesu. Bywało, że przerywałem oglądanie horroru z powodu zbyt okrutnych scen. Epatujący naturalistycznym okrucieństwem nurt gore to nie mój świat.…