Bez sianka. "Malkontenci narzekali, że to sianko żydowskie, ale odpowiadano im, że Jezus leżał właśnie na żydowskim"

Wielkanocne wydanie potężnego dziennika. Niemal całą okładkę, jak to się robi w świątecznych wydaniach gazet, zajmuje duża ilustracja. Zdjęcie rodziny. Ale nie świętej rodziny, lecz familii aktora znanego z filmów w czarnych barwach pokazujących polskie tradycje i Kościół katolicki.

Na froncie pisma nigdzie nie pada słowo „Wielkanoc”, nawet drobnym druczkiem. Tym bardziej nie uświadczymy takich określeń jak Męka Pańska, Ukrzyżowanie czy Zmartwychwstanie. Jedyny motyw świąteczny to zajączek, jakby wstawiony przypadkiem (uff, komuś przyszło do głowy, iż trzeba zasygnalizować, że to specjalna okazja).

Z motywów religijnych jest tylko zapowiedź tekstu „Wielki brzuch Tomasza z Akwinu”. To materiał o obżarstwie zakonników.

Pierwszy tekst magazynowej części pisma to wywiad o nadziei – z psychologiem, który już na wstępie deklaruje, że nie wyznaje żadnej religii, jeśli inspiruje go cokolwiek ze sfery duchowej, to buddyzm i taoizm.…