Idea wielkich zespołów mieszkaniowych zrodziła się 100 lat temu.

Najbardziej znanymi autorami koncepcji realizujących pomysł nowatorskiej formy zagospodarowania przestrzennego miast byli Clarence Perry i Le Corbusier. Według założeń tego pierwszego, jednostka sąsiedzka powinna liczyć od 5 do 6 tys. osób mieszkających w domach szeregowych, a jej drogi wewnętrzne należy wyłączyć z ruchu przejazdowego. W pobliżu skrzyżowań ciągów komunikacyjnych trzeba zlokalizować punkty handlowe i usługowe. W koncepcji Le Corbusiera wielomieszkaniowe bloki miały stanowić samodzielne jednostki mieszkalne, tzw. maszyny do mieszkania, które zapewniałyby swoim lokatorom wszelkie podstawowe usługi, a ich przestrzeń byłaby zaaranżowana w taki sposób, by sprzyjać interakcjom społecznym.

W okresie…