„Kajś” to nie jest pierwsze dzieło tego autora. Jak na swój wiek (ur. 1989 r.) wiele problemów ujmuje zadziwiająco przenikliwie, z wyczuciem socjologicznym.

„Kajś. Opowieść o Górnym Śląsku” – tę książkę Zbigniewa Rokity (Wydawnictwo Czarne 2020) czytałam trochę za długo. Z przerwami. Tak niefortunnie dla lektury czas się układał.

Jednak czy można się zmierzyć ze Śląskiem Rokity na raz? Oto pierwsze zdanie książki:

Moi przodkowie użyźniali sobą dzieje. Dzieje się na nich pasły i rosły tłuste i obłe

Już „obłe dzieje” wywołują niemiły dreszcz. Chwilę później serwuje spostrzeżenie za Zbigniewem Kadłubkiem, profesorem Uniwersytetu Śląskiego, że Ślązacy to „osiadli nomadowie”, „tkwią w jednym miejscu tysiąc lat, zmieniają się tylko kraje, w których przychodzi im tkwić”. Śląskie kajś – to odpowiednik polskiego gdzieś. Sam autor nie kryje, że do śląskości dojrzewał latami.…