„Kuba wyspa jak wulkan gorąca” – śpiewał Janusz Gniatkowski, by w siermiężnym PRL podarować Polakom odrobinę weselszych, słonecznych rytmów.

Paradoks w tym, że choć Kuba nadal jest skąpana w słońcu, to wciąż pozostaje w żelaznym uścisku ponurego komunizmu. Z całą pewnością obywatele prześladowani przez kubański reżim woleliby zamienić się z Polakami na klimat wolności.

W kwietniu kubański dyktator Miguel Díaz-Canel został „ponownie wybrany” na urząd, ale w praktyce krajem zarządza rodzina Castro i grupa bliskich jej oligarchów, która po śmierci Fidela Castro stopniowo przejęła wszystkie struktury i zasoby państwa. Z powodu korupcji i niekompetencji przeobrazili oni Kubę w upadłe państwo, którego nie wyratuje już sektor turystyki. Coraz mniej jest bowiem chętnych, by oglądać…