Pewnego wieczoru – może pod wpływem tego spaceru – poczułam potrzebę przypomnienia sobie, jacy są Polacy, gdy w społeczeństwie wygasają wzajemne niechęci.

Podczas spaceru w słoneczny dzień w Łazienkach Królewskich energiczna pani trenująca nordic walking zagadnęła mojego męża mniej więcej takimi słowami: „O, pan profesor z telewizji. Ciekawie pan się wypowiada. Z wieloma pana poglądami się nie zgadzam, ale lubię posłuchać”. Nastąpiła krótka, miła wymiana zdań i uśmiechów, po czym poszliśmy w swoje strony. Spacerowiczce raczej bliżej było do opozycji politycznej, a jednak to nie wykluczyło serdeczności i wzajemnego szacunku podczas przypadkowego spotkania.

Zaprogramowani na wściekłość

Parę chwil w internecie i już widać, jak nieludzkie, brutalne są kontakty między światem opozycji a środowiskami kojarzonymi z PiS. Miejsce szacunku zajęła pogarda. Już nieraz podkreślano, że komunikacja wirtualna strasznie często przypomina walkę dzikich plemion.…