Może się to nie wydarzyło, przyśniło się raczej, zobaczyłem w grze komputerowej, a nie na żywo? Przecież w XXI w. żołnierze nie mogą walczyć w okopach, mieszkać w piwnicach ruin i walczyć na stosach gruzów do ostatniego człowieka. A jednak dla tego cholernego Donbasu ukraińscy żołnierze są gotowi zejść do samego piekła.

Itachi straszył na miejscu, Czarny przez telefon.

Nie chcesz tam być, to miejsce jest poza światem

– opowiadali.

Nul, nul

– powtarzali, czyli pozycja „zero-zero” najbliżej wroga, czasem kilkadziesiąt metrów od niego. Tyle dobrego, że w Kreminnej* było przez kilka dni spokojniej, więc jeśli zobaczyć, jak żyją żołnierze na linii frontu, jeśli poczuć, ile trzeba poświęcić dla napadniętej ojczyzny, to tylko teraz, w tym krótkim okienku przegrupowania rosyjskich wojsk. Ale chłopaki…