Chciałabym nie czuć nienawiści do Kaczyńskiego, chciałabym, bo wiem, że to wstyd czuć nienawiść, że to niedobrze

– krzyczała pod domem prezesa Prawa i Sprawiedliwości Bożena Przyłuska z Kongresu Świeckości i Warszawskiego Strajku Kobiet.

Chwilę później kandydatka do Sejmu z list wyborczych Lewicy z rozbrajającą szczerością i łzami w oczach przyznała, że „nie potrafi nie czuć nienawiści”. Ta pani może nie zdaje sobie z tego jeszcze sprawy, ale jej wystąpienie to tak naprawdę tragiczne wołanie o pomoc. „Ja jestem na ulicy od siedmiu lat, a moje dziecko wyjedzie z tego kraju, bo jest zaszczute, przez tego człowieka, co tam mieszka” – wykrzykiwała Przyłuska, być może nie zdając sobie sprawy z paradoksu całej sytuacji, bo w końcu sama jest uczestnikiem największego szczucia na człowieka we współczesnej historii Polski. …