Doktryna wielkiego obszaru (przestrzeni) to kierunek badawczy, który stał się przedmiotem niemieckich rozważań w XIX w. Jego zasadniczym założeniem jest pogląd, wedle którego przyszłość świata ma należeć do wielkich, ekspansywnych państw, takich jak Niemcy, które powinny zmierzać do utworzenia wielkiego imperium, obejmującego swoim terytorium znaczną część Europy.

Polityczny plan kolonizacji Starego Kontynentu istniał oczywiście znacznie wcześniej i został zrealizowany przez zabór Polski w XVIII w. Niemiecki ekonomista Friedrich List (1789–1846) uważał, że rasa germańska jest przeznaczona do panowania nad światem, cywilizowania narodów i rozwiązywania spraw o randze światowych problemów. Uczony proponował utworzenie Rzeszy Niemiecko-Węgierskiej, a następnie rozszerzenie granic tego państwa…