Odwyk. Media nakręcają pośpiech, bo same się śpieszą. Bez mediów żyje się wolniej

Kilka tygodni temu postanowiłem zostać medialnym pustelnikiem. Po jakiejś kolejnej audycji z rozwrzeszczanymi, przekrzykującymi się dyskutantami powiedziałem „dość!”.

W imię czego w wieku 65 lat mam się poddawać nastrojom, emocjom i często knajactwu posłów, dziennikarzy i innych indywiduów? Wszak nic już nie muszę, ale wciąż wiele mogę.

Moja decyzja była prosta i natychmiastowa. Odciąłem się od wszelkich mediów politycznych. Od gazet, telewizji różnych nadawców, od radia, portali gazetopodobnych itd. W aucie słucham tylko muzyki, a w moim warsztacie stolarskim chorałów gregoriańskich, których sporo mam na płytach. Radio w aucie samo się włącza na Polskie Radio Kierowców, a potem na prognozę pogody. I tak mam od kilku tygodni.

To oczywiście eksperyment dokonywany na samym sobie.…