W czasie II wojny światowej zaginęło kilkaset tysięcy dóbr kultury z polskich zbiorów publicznych, prywatnych i kościelnych. Według szacunków z 1942 r. zasoby muzealne zostały uszczuplone o połowę, a powojenne dane wskazują na utratę ponad 516 tys. dzieł sztuki.
Na liście zaginionych obrazów znajduje się „Portret młodzieńca” Rafaela Santi oraz dzieła takich mistrzów, jak: Jan Matejko, Jacek Malczewski, Wojciech Kossak, Aleksander Gierymski, Pieter Bruegel, Antoon van Dyck. Nieodnaleziona pozostaje Szkatuła Królewska, która wraz z obrazem Rafaela Santi została ukryta w pałacu Czartoryskich w Sieniawie. Już 14 września 1939 r. został on obrabowany przez niemieckie oddziały kontynuująca grabież polskich insygniów królewskich, która została zainicjowana przez Prusy podczas trzeciego rozbioru naszego kraju. W czasie II wojny wywieziono z Polski obrazy przedstawicieli XX-wiecznej światowej awangardy, takich jak kolaż „Gitara” Pabla Picassa.…
Artykuł dostępny wyłącznie dla cyfrowych prenumeratorów
Teraz za 7,90 zł za pierwszy miesiąc uzyskasz dostęp do tego i pozostałych zamkniętych artykułów.
Kliknij i wybierz e-prenumeratę.
Wchodzę i wybieramJeżeli masz e-prenumeratę, Zaloguj się
Publikacja dostępna na stronie: https://wpolityce.pl/tygodniksieci/615687-metodyczna-eksterminacja-kultury