Konstytucja PRL z 1952 r. obowiązywała właściwie do 1997 r. W tym czasie nowelizowano ją 23 razy. Była fikcją prawną, nieudolnie zasłaniającą rozziew między ustrojem konstytucyjnym a jego polityczną praktyką z rządami PZPR, aparatu bezpieczeństwa, cenzurą i sowieckim nadzorem. Paradoksem jest, że na zapisane w niej wolności obywatelskie powoływała się opozycja, a Jaruzelski, wprowadzając stan wojenny, łamał jej zapisy.

W lutym 1952 r. Wisława Szymborska uczciła rządowy projekt nowej konstytucji wierszem „Gdy nad kołyską Ludowej Konstytucji do wspomnień sięga stara robotnica”. Wydrukowało go „Życie Literackie” w kolumnie zbierającej głosy m.in. Juliana Tuwima, Jerzego Andrzejewskiego, Adama Ważyka na ten temat. Szymborska jako jedyna wypowiedziała się wierszem, za który w specjalnym konkursie…