Był najwybitniejszym polskim poetą XX w.

Ani Bolesław Leśmian, ani Kazimierz Wierzyński, ani później Zbigniew Herbert nie wznieśli się w swojej twórczości na taki poziom, jaki osiągnął młody geniusz z warszawskiego Przyrynku

- pisze Wojciech Wencel w najnowszej biografii Jana Lechonia zatytułowanej „Lechoń. Rycerz i faun”

Tylko „Wesele” dla poprzedniego pokolenia było takim samym wstrząsem, jakim dla generacji niepodległości był debiut Lechonia

– napisał o „Karmazynowym poemacie” Kazimierz Wierzyński. To rzeczywiście niezwykła poezja. Mamy rok 1832, Maurycy Mochnacki, wczorajszy powstaniec, koncertuje w Metzu, syta publiczność oczekuje nut „owiośnie”, „omiłości”, a tymczasem:

Mochnacki jak trup blady siadł przy klawikordzie I z wolna jął próbować akord po akordzie. […]…