Niedawno odkryte „gwiżdżące” żaby leśne mogą wyginąć, zanim je dokładnie poznamy! "Wystarczy jeden kataklizm, taki jak pożar"

Naukowcy ostrzegają, że dwa niedawno odkryte gatunki „gwiżdżących” żab leśnych, które żyją między innymi w Australii, znajdują się w niepewnych warunkach. Żyją one w wąskim pasie wysoko położonych lasów deszczowych, a eksperci obawiają się, że w krótkim czasie mogą wyginąć - podał portal earth.com.

Profesor Michael Mahony z Uniwersytetu w Newcastle (Wielka Brytania) badał te płazy i ich ograniczone siedliska. Każda populacja żyje w chłodnych, wilgotnych miejscach, które kurczą się z powodu zmieniających się wzorców pogodowych.

Nowe gatunki „gwiżdżących” żab

„Gwiżdżąca” żaba, czyli „litoria eungellensis” utrzymuje się na mniej niż ośmiu milach kwadratowych (21 km2) wyżynnego lasu Queensland (obszar na północno-wschodnim wybrzeżu Australii). Toleruje chłodniejsze środowisko niż większość innych żab drzewnych na tym obszarze, ale zmieniające się temperatury i wzorce opadów będą stanowić nowe wyzwania.

Drugi gatunek „gwiżdżącej” żaby, czyli „litoria corbeni” zajmuje oddzielną część tropików w północnym Queensland, ale także na wyższych wysokościach. Podobnie jak jej krewna, wydaje się, że nie jest w stanie dostosować się do cieplejszych i bardziej suchych warunków, co niepokoi obrońców przyrody.

Jedno katastrofalne wydarzenie (np. pożar) może je całkowicie zniszczyć

— powiedział Luke Price, badacz z South Australian Museum.

Naukowcy zauważają, że rosnące temperatury i mniej przewidywalne opady deszczu mogą zmniejszyć wilgotne siedliska, od których zależą te żaby. Kiedy źródła wody się kurczą, zwierzęta stają w obliczu kryzysu egzystencjalnego, którego mogą nie przetrwać.

Odrębne cechy żab leśnych

Każdy gatunek emituje odrębne nawoływanie, które odróżnia go od bardziej pospolitych żab we wschodniej Australii. Niewielkie kontrasty w wokalizacjach, w połączeniu z głębszymi dowodami genetycznymi, pomogły naukowcom rozpoznać je jako odrębne gatunki.

Ich ubarwienie waha się od musztardowych odcieni do przebłysków czerwieni na tylnych nogach. Te oznaczenia pomagają im kamuflować się wśród liści i kory drzew, ale nie zapewniają ochrony przed falami upałów i pożarami.

W odległych regionach Queensland trudno jest koordynować regularne badania. Gromadzenie większej ilości danych na temat liczby żab i sukcesu hodowlanego wymaga czasu i zasobów, ale eksperci twierdzą, że takie wysiłki są konieczne, aby mieć nadzieję na ich długoterminową ochronę.

Niebezpieczeństwo pożarów

Z kolei zarządzanie pożarami jest szczególnie trudne w górskich lasach deszczowych. Pożar w unikalnym wąwozie lub na zboczu wzgórza może wyeliminować źródła wody i zniszczyć schronienia żab za jednym zamachem, nie pozostawiając żadnych ocalałych, którzy mogliby ponownie zaludnić te obszary.

Niektóre populacje płazów w innych częściach świata przystosowały się do niewielkich zmian temperatury na przestrzeni tysięcy lat. Jednak gwałtowne zmiany mogą okazać się zbyt duże dla małych grup, które są odizolowane w niewielkich strefach.

Naukowcy uważają, że ukierunkowana ochrona obszarów górskich, wraz z aktywnymi działaniami mającymi na celu utrzymanie poziomu wilgoci, może dać tym żabom więcej czasu. Utworzenie i staranne monitorowanie rezerwatów może zmniejszyć ryzyko nagłej utraty siedlisk.

Mniejsze gatunki mogą zniknąć niezauważone, jeśli nie mają dróg ucieczki. Ponieważ żaby te nie radzą sobie z wahaniami temperatury i wilgotności, a gorętsze dni mogą przechylić szalę w kierunku lokalnego wyginięcia.

CZYTAJ WIĘCEJ: Imponujące odkrycie naukowców na Antarktydzie! Szklana kałamarnica, zwana też „meduzą widmo”, została uchwycona na nagraniu w głębinach

nt/earth.com