Dokładnie 35 dni temu w internecie pojawiło się krótkie nagranie, na którym premier Słowacji Robert Fico ostrzegł, iż atmosfera w kraju jest tak napięta, że może doprowadzić do zabójstwa jednego z czołowych polityków rządu.

I nie przesadzam ani o milimetr

– dodał premier. Nie przesadzał. Zaledwie milimetry dzieliły, by 35 dni później zginął na miejscu po strzałach oddanych przez zamachowca.

Swe kwietniowe wystąpienie Fico nagrał w Michalovcach, gdzie odbywało się wtedy wspólne posiedzenie rządów Słowacji i Ukrainy. Szef rządu powiedział, że to głównie media podgrzewają atmosferę, zachęcając „postępowego wyborcę” do bycia „wulgarnym i agresywnym”.

Gra na negatywnych emocjach

Redaktor naczelny portalu postoj.sk Martin Hanus po zamachu na Fico napisał:

Nasza demokracja przekształciła się w instynktowną emokrację (…) Na prymitywnych emocjach grali nie tylko politycy, lecz także dziennikarze, wszyscy brodziliśmy w błocie, tylko jedni głębiej, a inni jeszcze głębiej.

Z kolei redaktor naczelny portalu standard.sk Jaroslav Daniška skomentował zamach następująco:

Istotą polityki powinno być to, byśmy nie postrzegali siebie nawzajem jako wilki, byśmy się nie gryźli. Od dawna kultywowany jest u nas wewnętrzny podział społeczeństwa. Zaczęło się od fałszywej pedagogiki i podziału elektoratu na mniej i bardziej wykształconych, tak jakby niektórzy mogli być mniej lub bardziej moralni. Może w końcu zdamy sobie sprawę, że jedna Słowacja nie może czuć się moralnie lepsza od drugiej. Że jedna część społeczeństwa nie może siebie nazywać bardziej przyzwoitą i zachowywać się agresywnie w stosunku do drugiej. Na pogardę i nienawiść nie ma monopolu tylko połowa narodu. Kultywowanie wizerunku wroga już dawno przekroczyło rozumne granice. Przy czym tonu nie nadawała niewykształcona wieś ani ludzie głęboko wierzący. Po dzisiejszym dniu to wszystko musi być jasne dla wszystkich.

To, co stało się na Słowacji, powinno być lekcją także dla Polski.