Z Hiszpanii nadeszła do nas smutna wiadomość. W Granadzie niespodziewanie w wieku 54 lat zmarł Artur Mrówczyński-van Allen – człowiek, który przez niemal trzy dekady był łącznikiem między polskimi a hiszpańskimi środowiskami intelektualnymi inspirowanymi myślą katolicką.

Na początku lat dziewięćdziesiątych XX wieku osiadł na stałe w Andaluzji, gdzie założył rodzinę, doczekał się licznego potomstwa, a także zaangażował się w życie umysłowe tamtejszych środowisk chrześcijańskich. Przez lata animował różne inicjatywy, starając się przybliżyć Hiszpanom nasz dorobek kulturowy oraz zapoznać ich z polskim (czy też szerzej: środkowoeuropejskim) doświadczeniem historycznym. Na pierwszy plan wysuwały się dla niego zwłaszcza dwa zagadnienia: solidarności i miłosierdzia, które w Polsce znalazły swe konkretne odzwierciedlenie w życiu społecznym.

Problemy teologiczne i filozoficzne traktował jak sprawy najważniejsze, sprawy życia i śmierci. Swoją misję rozpoznawał przede wszystkim jako posługę myślenia. Zawsze skromny, uważał, że jest wielu innych mądrzejszych od niego. Dlatego starał się umożliwić im dotarcie do ludzi głodnych wiedzy oraz szukających odpowiedzi na najważniejsze pytania w życiu. To sprawiło, że stał się organizatorem życia umysłowego w Andaluzji. To m.in. dzięki niemu w Granadzie odbywały się spotkania środowisk związanych z nurtem tzw. radykalnej ortodoksji. Za wydarzeniami naukowymi i debatami intelektualnymi stały jednak jego liczne przyjaźnie i znajomości, m.in. z Johnem Milbankiem, Williamem Cavanaughem czy Rocco Buttiglione. Organizował też wymianę młodzieżową między Polską a Hiszpanią, uruchamiając w Granadzie szkoły letnie dla licealistów i studentów, m.in. z Centrum Myśli Jana Pawła II w Warszawie.

Realizował się na wielu polach. Był m.in. dyrektorem dwóch wydawnictw książkowych: Neuvo Inicio oraz Levantate, dyrektorem Wydziału Słowiańskiego w Międzynarodowym Centrum Studiów nad Chrześcijaństwem Wschodnim w Granadzie, doradcą Komisji ds. Stosunków Międzyreligijnych i Międzywyznaniowych Konferencji Episkopatu Hiszpanii w Madrycie, członkiem Komisji Naukowej Centrum Studiów nad Życiem i Twórczością Wasyla Grossmana w Turynie, wykładowcą w Instytucie Filozofii im. Edyty oraz Instytucie „Lumen Gentium” w Granadzie, gdzie nauczał filozofii polityki i filozofii historii. Był autorem wielu tekstów naukowych oraz książki pt. „Between the Icon and the Idol The Human Person and the Modern State in Russian Literature and Thought —Chaadayev, Soloviev, Grossman”. W Polsce publikował głównie na łamach “Frondy” i “Pressji”. W tej chwili w Krakowie przygotowywany jest do druku zbiór jego tekstów, on sam jednak nie doczeka się premiery swej książki.

W ostatnich latach Artur Mrówczyński-van Allen zaangażował się tworzenie kolejnej inicjatywy. On, który wychowywał się w Trójmieście i jako nastolatek pamiętał doskonale „karnawał” Solidarności oraz stan wojenny, był pomysłodawcą, współzałożycielem oraz członkiem zarządu Międzynarodowego Centrum Badań nad Fenomenem Solidarności (jednostki naukowej powołanej wspólnie przez Uniwersytet Jana Pawła II w Krakowie i Komisję Krajową NSZZ Solidarność). Podobnie jak francuski myśliciel Alain Touraine, uważał Solidarność za najpiękniejszą rzecz, jaka przydarzyła się ludzkości w II połowie XX wieku. Był przekonany, że to polskie doświadczenie, łączące kilka wymiarów: związkowy, demokratyczny, narodowy i duchowy może być inspirujące także w innych częściach świata, dlatego należy je rozpowszechniać i przybliżać ludziom w innych krajach. On sam miał szczególnie bliskie kontakty z działaczami w Argentynie, którzy zafascynowani byli polską Solidarnością. Być może to nie przypadek, że właśnie w Hiszpanii powstał niedawno związek zawodowy Solidarność – Sindicato Solidaridad, którego założyciele odwołują się do polskiej tradycji solidarnościowej.

Niestety, nie dane mu było rozwinąć w pełni tego projektu, podobnie jak wielu innych pomysłów, które krążyły mu po głowie. Jego życie nagle i niespodziewanie dla wszystkich zostało przerwane. Pozostanie z nami jednak pamięć o nim oraz jego dorobek intelektualny i duchowy, zaś idee, którymi żył, z pewnością nadal inspirować będą wielu, zarówno w Polsce, jak i na świecie.

Żegnaj, Arturze, przyjacielu!