Chorwackie media opublikowały w ten weekend wiadomość o pierwszej parze gejowskiej w tym państwie, która stworzyła dla dwojga dzieci rodzinę zastępczą.

Chodzi o dwóch mężczyzn z Zagrzebia – Ivo Šegotę i Mladena Kožicia, którzy zarejestrowali swój związek w urzędzie (związek partnerski) i zwrócili się z prośbą do odpowiedniej instytucji o możliwość stworzenia rodziny zastępczej dla dziecka.

Tak zakończyła się kampania, która trwała od początku zeszłego roku i którą kierowało lobby LGBT z pomocą swoich chorwackich medialnych sojuszników i niestety przy wsparciu chorwackich instytucji sądowniczych. Nade wszystko dzięki pomocy Trybunału Konstytucyjnego – instytucji, której celem powinna być obrona chorwackiej konstytucji, ale w tym przypadku organu, który ją po prostu zniszczył.

Dywersja lobby LGBT

Już pisałem na łamach tygodnika Sieci o prawdziwej dywersji lobby LGBT.

Kampania medialna zaczęła się z końcem ubiegłego roku, kiedy wszystkie czołowe media mainstreamowe publikowały wyczerpujące historie o Šegocie i Kožiciu. Chodzi o parę gejów, którzy zarejestrowali swój związek w urzędzie (związek partnerski), i zwrócili się z prośbą do odpowiedniej instytucji o możliwość stworzenia dla dziecka rodziny zastępczej. Ponieważ ich prośba nie spotkała się z akceptacją Pomocy Społecznej, wnieśli skargę do Trybunału Administracyjnego. Ten nakazał, aby przypadek ten powrócił do rozważenia przez Pomoc Społeczną, jednak ta znowu odrzuciła ich prośbę.

W tym czasie w mediach zrobiło się głośno z powodu kampanii, która przedstawiała parę gejów jako „bohaterów” walczących o prawa człowieka itp. Jeden z komentatorów napisał nawet, że wspomniana para zrobiła coś bardziej odważnego, niż wszyscy generałowie walczący o wolną Chorwację podczas niedawnej wojny.

Według jednego z badań, w ciągu dwóch miesięcy opublikowano ponad 90 tekstów w mainstreamowych mediach, które stawały po stronie pary gejów.

Decyzja Trybunału Konstytucyjnego

Niedawno Trybunał Konstytucyjny nakazał instytucjom pomocy społecznej oraz sądom, aby pomagały parom gejów i lesbijek w stawaniu się rodzicami zastępczymi. Decyzja została przyjęta po zaakceptowaniu kilku wniosków, które miały zbadać zgodność z konstytucją prawa o rodzinach zastępczych.

Wielu prawników komentowało dziwną niespójność decyzji Trybunału Konstytucyjnego. Otóż zdecydował on, że prawo o rodzinach zastępczych jest zgodne z Konstytucją, ale w swoim zastosowaniu „dyskryminuje” pary jednopłciowe, pozostające w związkach partnerskich, ponieważ nie wymienia ich jako tych, którzy mają prawo do opieki zastępczej.

Miroslav Šumanović, jeden z sędziów Trybunału Konstytucyjnego, który głosował przeciwko tej decyzji (9 było „za”, a 4 „przeciw”), napisał tedy w odrębnym komentarzu, że Trybunał:

Z własnej inicjatywy wprowadził do chorwackiego systemu „prawo” do przyjmowania w rodziny zastępcze dzieci przez partnerów jednopłciowych.

Po tej decyzji stało się jasne, że przed parami gejowskimi zostały otwarte drzwi do legalnej adopcji dzieci i to tylko kwestia czasu, kiedy prawo to zostanie zrealizowane. Stało się to właśnie teraz. I to w państwie w większości katolickim, które w swojej konstytucji ma zapisaną definicję małżeństwa jako wspólnoty kobiety i mężczyzny.

Medialna kampania

Przez cały czas trwania tej emocjonalnej kampanii nie doszło do publicznej dyskusji na ten temat, a społeczeństwo zostało poddane wpływowi tej doskonale przemyślanej akcji, której celem była „pomoc” w akceptacji idei o rodzicach jednej płci wychowujących dzieci. Głosy, które mogłyby zaproponować inny punkt widzenia tej rzeczywistości były całkowicie wykluczone z publicznej debaty w mediach mainstreamowych, w których rządzi lewicowo-liberalny światopogląd. Na palcach jednej ręki można było policzyć te media, które udzieliły miejsca fachowcom, którzy zakłócali tę „idyllę LGBT”.

Jednocześnie, rządząca partia HDZ, która przedstawia się jako chadecka, ucieka od takich dyskusji, dlatego, że komplikują jej rządy.

Aktywiści LGBT już zapowiadają nowe „kroki”. Nie chodzi im już tylko o rodziny zastępcze, ale także o adopcję dzieci, jak również o zmianę prawa dotyczącą zapłodnienia in vitro, metodę którą należy udostępnić również parom jednopłciowym.

Bo „siły postępowe” nigdy się nie zatrzymają.