Brytyjska premier Theresa May powiedziała w piątek, że opuści urząd z mieszaniną dumy, że piastowała to stanowisko, i zawodu, że nie udało się jej zrobić więcej. Przyznała, że zaskoczył ją opór ze strony posłów przeciwko przyjęciu umowy z UE w sprawie brexitu.

CZYTAJ RÓWNIEŻ: Brytyjska premier płacze. W czasie wystąpienia, w którym informowała o swojej dymisji May łamał się głos. WIDEO

CZYTAJ TAKŻE: Stało się. Theresa May nie jest już liderem Partii Konserwatywnej. Co dalej z partią i brytyjskim rządem?

Ustępująca szefowa rządu udzieliła telewizji BBC obszernego wywiadu na około dziesięć dni przed spodziewanym przekazaniem kluczy do Downing Street swojemu następcy, który zostanie wyłoniony w trwających wyborach nowego lidera Partii Konserwatywnej.

Uważam, że osiągnęłam wiele w ciągu ostatnich trzech lat, ale zawsze kiedy dochodzi się do końca urzędowania, to każdy czuje, że mógł zrobić jeszcze więcej

— oceniła. Broniła jednak osiągnięć swojego rządu w kwestiach gospodarczych (m.in. wskazując na rekordowo niski poziom bezrobocia) oraz w walce z takimi „palącymi kwestiami” społecznymi, jak handel ludźmi, przemoc domowa czy brak pomocy medycznej dotyczącej zdrowia psychicznego w ramach ubezpieczeń zdrowotnych.

Brexit skupił na sobie wiele publicznej uwagi, ale poza tym wykonaliśmy olbrzymią pracę

— przekonywała May. Wyraziła ma nadzieję, że zarówno jej krytycy, jak i sympatycy będą mieli poczucie, iż „zawsze kierowała się tym, co uznawała za interes narodowy”.

Będzie mi brakowało tych okazji, aby spotkać się z ludźmi, którzy mają wkład w rozwój tego kraju na tak wiele sposobów, a o których często nie słyszeliśmy, (…) i możliwości pójścia i powiedzenia im „dziękuję”

— mówiła. Dodała żartobliwie, że nie będzie jednak tęskniła za ciągłym życiem w napięciu i gotowości oraz koniecznością pozostawania „pod telefonem”.

Premier powiedziała też, że żałuje, iż przed rozpisanymi przez nią przedterminowymi wyborami parlamentarnymi w 2017 roku prowadziła kampanię, w której nie czuła się sobą. Odrzuciła jednak zarzuty, że jej mechaniczne, nienaturalne zachowanie podczas tej kampanii doprowadziło do wyborczej porażki i utraty większości w Izbie Gmin.

Nikt nie lubi takiego opisu swej osoby, który uważa za nieprawdziwy, ale tak bywa w polityce. To dotyczy nie tylko premierów: przez całe życie polityczne trzeba być przygotowanym na to, że ludzie będą przedstawiali cię w sposób, z jakim się nie zgadzasz

— powiedziała.

Komentując trzykrotne próby przegłosowania w Izbie Gmin umowy w sprawie wyjścia kraju z Unii Europejskiej wynegocjowanej przez jej gabinet, zakończone porażkami, May przyznała, że „nie doceniła niechęci niektórych ludzi w parlamencie do kompromisu”, co było dla niej „niebywale frustrujące”.

Po jednej stronie byli tacy, którzy zawsze opowiadali się za brexitem, ale nie głosowali za umową, bo mieli swoją wizję brexitu i z całej siły się jej trzymali. Z drugiej strony ludzie, którzy nie chcieli wyjścia bez umowy, ale nie byli gotowi zagłosować za tą umową

— wyliczała, podkreślając, że w jej ocenie „istnieje całkiem spory rozdźwięk” między parlamentem a wyborcami w tej sprawie.

Pytana o preferencje w sprawie następcy na urzędzie, May ponownie odmówiła jednoznacznej odpowiedzi. Przypomniała jednak, że obaj kandydaci - były minister spraw zagranicznych Boris Johnson i obecny szef dyplomacji Jeremy Hunt - mają bogate doświadczenie w pracy na najwyższych stanowiskach w rządzie, więc „rozumieją obowiązki, jakie wiążą się z urzędem premiera”.

May podkreśliła, że nadał uważa, iż najlepszym wyjściem dla Wielkiej Brytanii byłoby opuszczenie Unii Europejskiej po podpisaniu porozumienia z Brukselą w sprawie przyszłych relacji ze Wspólnotą.

Jej opinii nie podzielają kandydaci do objęcia jej urzędu, którzy nie wykluczają zerwania negocjacji w sprawie brexitu, jeśli nie uda im się wynegocjować ustępstw ze strony Unii.

Zwycięzca wyborów nowego lidera Partii Konserwatywnej zostanie ogłoszony 23 lipca, a nowy premier powinien objąć stanowisko następnego dnia, w środę 24 lipca. Po opuszczeniu stanowiska szefowej rządu May planuje pozostać w parlamencie jako szeregowa posłanka.

kpc/PAP