"Economist" pisze o niepokojach ws. repolonizacji i zarzuca rządowi chęć finansowania "ryzykownych projektów"

To, co polski rząd nazywa „repolonizacją” banków w Polsce, to ukradkowa nacjonalizacja instytucji finansowych, które przejmują państwowe firmy; zdaniem ekonomistów niesie to ze sobą poważne ryzyko makroekonomiczne - pisze w czwartek tygodnik „Economist”.

Brytyjski tygodnik zwraca uwagę, że plan „repolonizacji” banków wpisuje się w szersze aspiracje polskiego rządu, który chciałby zastosować taką strategię „do wszystkiego, od budowy statków po lekarstwa”, a nawet gazet kontrolowanych przez zagraniczne podmioty, jak szwajcarsko-niemiecka grupa Ringier Axel Springer.

Ale podczas gdy PiS zachwala zalety ekonomicznego patriotyzmu, ekonomiści są bardziej ostrożni

— relacjonuje „Economist”.

PiS-owski model repolonizacji niesie ryzyko(…). Zwiększa kontrolę państwa nad udzielaniem kredytów, co może zostać wykorzystane do finansowania ryzykownych projektów, czego słusznie unikają banki prywatne

— wyjaśnia tygodnik.

Premier Mateusz Morawiecki porównuje repolonizację „do odzyskiwania rodzinnych sreber”.

Obserwatorzy dostrzegają w tym ironię. Jeszcze w 2015 r. Morawiecki był prezesem Banku Zachodniego WBK, który jest kontrolowany przez Santander, hiszpańską grupę bankową

— przypomina „Economist”.

Tymczasem konsolidacja polskiego sektora finansowego „w mniej liczne, kontrolowane przez państwo banki może ograniczyć konkurencję, zwiększyć koszty kredytów, a zatem i ceny dla konsumentów” - ostrzega tygodnik.

Na razie rząd okrzyknął repolonizację sukcesem, a Morawiecki nazwał ją +silnym buforem zabezpieczającym+ przed turbulencjami na międzynarodowych rynkach finansowych. A skoro kolejne zagraniczne banki rozważają sprzedaż swych spółek zależnych w Polsce, może dojść do następnych przejęć

— prognozuje „Economist”.

Polska gospodarka jest w dobrej kondycji, bezrobocie niskie, a wzrost solidny, ale rząd, który ma instynkty etatystyczne, polegające na interwencjonizmie i wysokich wydatkach socjalnych, nadal uprawia „patriotyczne mieszanie się” do tej gospodarki - konkluduje „Economist”.

wkt/PAP