Trwa marsz do Aleppo. Wierzę, że takie działanie ma sens, że nie dzieli tylko uczy solidarności

Od kilku dni obserwuję w mediach, młodych ludzi z różnych krajów, którzy 26 grudnia ubiegłego już roku wyruszyli z Berlina do Aleppo, w pokojowym Marszu. Dużą grupę stanowią w nim Polacy.

Idą trasą, którą przybywali do Europy, a szczególnie do Niemiec uchodźcy, tylko w odwrotnym kierunku. Idą pod białymi flagami 15 -20 kilometrów dziennie z przesłaniem pokoju dla Aleppo i Syrii.

Na ich forach nie znalazłem szczególnego atakowania rządów różnych państw za to, że w sprawie Syrii są nieskuteczne czy angażują się za mało. Nie wzywają do przyjmowania uchodźców do Europy, ani ich odsyłania. Ich manifest jest tak prosty jak wezwanie Anna Alboth, Polki zamieszkałej w Berlinie, blogerki, podróżniczki, żony i matki dwóch córek, które ich porwało.

Nie ma w nim wnikliwej oceny tego co doprowadziło do dramatu Syrii i Aleppo. Jest natomiast proste stwierdzenie, że nie może dłużej biernie oglądać strasznych wydarzeń, jakie tam mają miejsce i wygodnie siedzieć z rodziną w swoim mieszkaniu.

„Chcę przetransformować te nasze łzy i tę złość w działanie. Ja nie chcę tylko być solidarna z Aleppo. Ja chcę IŚĆ DO ALEPPO. Dać ludziom nadzieję oraz pokazać wyraźnie całemu światu, że nie zgadzamy się na tę wojnę”.

CZYTAJ TEŻ:Wielka akcja solidarności z Syryjczykami! Polka z Berlina organizuje marsz pokojowy do Aleppo

Najprostszymi słowami zachęciła tysiące młodych, którzy dotarli 5 stycznia do Drezna. Część idzie cały czas, więkość dołącza się na dzień lub kilka. Wierzą, że zwrócą uwagę świata i spowodują jego zaangażowanie w pomoc ludziom w Syrii. Czas przejścia obliczony jest na ok. 3 miesiące. Planowana trasa wiedzie z Niemiec przez Czechy, Austrię, Słowenię, Chorwację, Serbię, Macedonię, Grecję i Turcję do Syrii.

To co robią jest ważne. To nie tylko krótka manifestacja, po której jest powrót do ciepłego, wygodnego domu. To decyzja i prawdziwy wysiłek. Wyruszyli w okresie świąt Bożego Narodzenia, - nie czekali na wiosnę kiedy idzie się łatwiej, a przygoda może być duża.

Wierzę, że takie działanie ma sens, że nie dzieli tylko uczy solidarności. Tak jak modlitwa, jak post w dobrej intencji. Przebiegu marszu można śledzić na stronie www.civilmarch.org