Zielona wyspa w praktyce. Niemiecki Czerwony Krzyż co roku wysyła transport humanitarny na Mazury. „To piękny region, ale strasznie biedny”

„Trzy dni temu na Mazury ponownie wyruszył transport humanitarny niemieckiego Czerwonego Krzyża oraz Związku Lokalnego Fleckeby w Szlezwiku-Holsztynie, najbardziej na północ wysuniętego kraju związkowy Niemiec” – informuje lokalna gazeta „Schleswig-Holsteinische Landeszeitung”.

Według gazety to już kolejny transport, niemiecka pomoc humanitarna trafia bowiem „do Prus Wschodnich niemal nieprzerwanie od 1991 r.”. Do Prus Wschodnich, a ściślej na Mazury, jak podkreśla inicjator transportów Dr. Wilfried Groß, „do pięknego ale wciąż strasznie biednego regionu”. Gdzie, jak podkreśla, „brakuje wszystkiego”.

Na pokładzie ciężarówek: 11 ton żywności (w tym 2 tony uwielbianych przez Niemców wurstów, czyli kiełbasek), ubrań, butów, pościeli, mebli, zabawek, wózków dla dzieci, wózków inwalidzkich i sprzętu AGD. Większość rzeczy trafia do niemieckiej mniejszości, ale część przejmuje polski Czerwony Krzyż. I rozdaje wśród najuboższych polskich rodzin.

Ludzie najbardziej potrzebują ubranek dla dzieci. No i sprzętu medycznego. Wyposażamy m.in. domy starców. Wozimy też meble dla szkół

—mówi Dr. Wilfried Groß. Według niego sprzęt pochodzi od darczyńców, w tym Klubu Rotary w Kilonii oraz Lions Clubu w Rendsburgu. Niemieckie transporty humanitarne na Mazury ruszyły po raz pierwszy w 1991 r. Pieczę nad nimi sprawowała wówczas hrabina Marie-Alix zu Schleswig-Holstein. W 2010 r. ich organizację przejął Niemiecki Czerwony Krzyż (DRK).

Wraz z wejściem Polski do Unii i strumieniem pieniędzy z unijnej kasy, powinny były ustać. Ale tak się nie stało. Zdaniem Niemców bowiem „sytuacja mieszkańców Mazur nie uległa poprawie”. A myśmy uwierzyli PO, że dokonał się „skok cywilizacyjny” i dziś żyje się lepiej. Wszystkim. I nie musimy już liczyć na paczki z Zachodu. Ani wursty ze Szlezwiku-Holsztyna. A tu taki cios.

Źródło: shz.de