Szczyt NATO. Drugiej szansy może nie być

Trwa właśnie szczyt NATO w walijskim Cardiff. Słyszymy o planach wzmocnienia wschodniej flanki NATO i UE. Jednak magazyny broni i bazy logistyczne w Europie Środkowej, plany wspólnych manewrów, czy korpus szybkiego reagowania w sile 4 tysięcy żołnierzy, to tylko kropla w oceanie realnych potrzeb.

Te w praktyce bezkosztowe w skali UE i USA przedsięwzięcia skrywają skrzętnie fakt braku porozumienia między państwami członkowskimi NATO o finansowaniu wspólnych przedsięwzięć obronnych. Dodatkowo zarówno USA jak i UE zdają się nie zauważać, że kraje Europy Środkowej stanowiące wschodnią flankę NATO nie udźwigną samodzielnie kosztów szybkiego dozbrojenia i wzmocnienia własnych armii, a taka przecież jest paląca potrzeba chwili.

Jeśli szczyt NATO nie podejmie nabrzmiałych i jakże rzeczywistych problemów finansowych Paktu i jego krajów członkowskich, to ustalenia szczytu ograniczą się po prostu do politycznych deklaracji pustych w treści. Inicjatywa Prawa i Sprawiedliwości ustanowienia Funduszu Bezpieczeństwa Europejskiego, który gwarantowałby tanie długoterminowe finansowanie wydatków zbrojeniowych państw wschodniej flanki UE poddaje praktyczne rozwiązanie i zdaje się jedyną realną odpowiedzią na wezwania USA.

Następny szczyt NATO w 2015 roku, który nie będzie już mógł przejść do porządku dziennego nad nierozwiązanymi sporami finansowymi, okaże się spóźniony, a mówiąc wprost drugiej szansy zwyczajnie nie będzie, by naprawić dotychczasowe zaniechania państw członkowskich wobec rosyjskiej polityki faktów dokonanych. Bo przecież chyba nikt przy zdrowych zmysłach nie wierzy w dobrą wolę Rosji pod Putinem, zawieszenie broni, czy dobrodziejstwo współistnienia Ukrainy z agresywnym tworem, jakim byłaby Noworosja. Pozornie kupiony czas okaże się bezpowrotnie stracony, a cena za bezczynność wzrośnie powielekroć.